Książki, monografie, podręczniki, rozdziały (WOiZ)

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/178

Przeglądaj

collection.search.results.head

Teraz wyświetlane 1 - 7 z 7
  • Pozycja
    Change management process barriers in the pension system from the stakeholders’ perspective
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Gumola, Małgorzata; Lachiewicz, Stefan; Flaszewska, Sylwia; Adamik, Anna; Baruk, Agnieszka; Chybalski, Filip; Glińska-Neweś, Aldona; Grębosz-Krawczyk, Magdalena; Lewicka, Dagmara; Marcinkiewicz, Edyta; Walecka, Anna; Zakrzewska-Bielawska, Agnieszka; Ziębicki, Bernard
  • Pozycja
    Uwarunkowania rozwoju dobrowolnych programów emerytalnych. Perspektywa makro- i mikroekonomiczna.
    (Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2018) Marcinkiewicz, Edyta; Politechnika Łódzka. Wydział Zarządzania i Inżynierii Produkcji. Katedra Zarządzania. K-83.; Lodz University of Technology. Faculty of Management and Production Engineering. Department of Management. K-83.; Kuropka, Ireneusz; Szczepański, Marek
    W monografii analizowano stan oraz determinanty rozwoju dobrowolnych programów emerytalnych, zarówno tych organizowanych w ramach systemów zakładowych w przedsiębiorstwach, jak i indywidualnych. W dobie starzejących się społeczeństw prywatne plany emerytalne zyskują na znaczeniu, a korzyści z ich funkcjonowania można rozpatrywać zarówno z perspektywy mikro jak i makro. Ujęcie mikro dotyczy nie tylko ich potencjału jako źródła dochodu emerytalnego jednostek, ale też wpływu na funkcjonowanie firmy w aspekcie zarządzania kapitałem ludzkim (age management), często również wskazywane jest jako źródło przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw na rynku pracy. Jest to tym bardziej istotne, że jak wykazały badania przedstawione w monografii programy pracownicze są formą dominującą (pod względem zgromadzonych aktywów) nad programami indywidualnymi, a przy tym są bardziej efektywnym narzędziem gromadzenia kapitału emerytalnego (pod względem odprowadzanych składek). W ujęciu makro dobrowolne zabezpieczenie emerytalne postrzegane może być poprzez pryzmat jego potencjału w zakresie realizacji celów systemu emerytalnego. W pracy przedstawiono nie tylko diagnozę stanu rozwoju pracowniczych programów emerytalnych organizowanych przez pracodawców oraz indywidualnych programów emerytalnych w krajach europejskich, ale również zidentyfikowano czynniki wpływające na ich rozpowszechnienie oraz znaczenie.
  • Pozycja
    Ubóstwo relatywne i absolutne w populacji europejskich emerytów.
    (Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2015) Chybalski, Filip
    Jednym z wymiarów adekwatności emerytur w rozumieniu celów Metody Otwartej Koordynacji jest zapobieganie ubóstwu [European Commission, 2003]. Najbardziej popularna miara tego ubóstwa, jaką jest stopa zagrożenia nim (at-risk-of-poverty-rate), ma charakter relatywny. Mierzy ona bowiem ubóstwo przyjmując za miarę referencyjną medianę dochodów w populacji danego kraju. Inną miarą, którą można również zastosować do oceny ubóstwa, jest wskaźnik pogłębionej materialnej deprywacji (severe material deprivation), który nie odnosi się do dochodów populacji w żaden sposób, bazuje natomiast na stopniu, w jakim dana populacja wiekowa zaspokaja określone potrzeby materialne. Rodzi się pytanie, czy obie wspomniane miary należy traktować jako alternatywne czy jako komplementarne, czy powielają one informacje, czy też zawarte w nich informacje istotnie się różnią. Podobieństwo tych miar oznaczałoby, że w analizach komparatywnych w przekroju międzynarodowym użycie którejkolwiek z nich prowadziłoby do podobnego uporządkowania badanych krajów pod względem poziomu ubóstwa w populacji emerytów. Natomiast ich rozbieżność oznaczałaby istotne różnice w tego typu uporządkowaniu, a tym samym skłaniałaby do traktowania tych miar jako komplementarne. Celem niniejszego opracowania jest ocena, czy występuje zależność pomiędzy ubóstwem relatywnym i ubóstwem absolutnym w populacji emerytów krajów europejskich, a jeśli tak, to czy zależność ta ma charakter pozytywny, czy też negatywny. Innymi słowy, jeśli ubóstwa relatywne i absolutne współzależą, to czy, jak można by oczekiwać, spadkowi/wzrostowi jednego towarzyszy spadek/wzrost drugiego.
  • Pozycja
    Pomiar redystrybucji w międzynarodowych analizach systemów emerytalnych
    (Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2015) Chybalski, Filip
    Dwie podstawowe kategorie, w świetle których są oceniane współcześnie systemy emerytalne, to adekwatność dochodowa oraz efektywność, w tym stabilność finansowa. Narzędziem służącym realizacji pierwszego celu, na który składają się przede wszystkim zapobieganie ubóstwu oraz wygładzanie konsumpcji w cyklu życia jednostki, jest redystrybucja. Mimo że jest ona przez niektórych autorów uznawana za cel systemu emerytalnego [Barr, Diamond, 2006; European Commission, 2003], trudno ją traktować na równi z adekwatnością lub efektywnością. Raczej należy ją postrzegać jako bardzo istotne narzędzie, które w przypadku konieczności (w praktyce zawsze występującej) służy przede wszystkim redukcji ubóstwa wśród emerytów. Redystrybucja dokonuje się przede wszystkim poprzez wypłacanie osobom uboższym świadczeń emerytalnych wyższych w stosunku do ich wcześniejszych zarobków [Barr, Diamond, 2014, s. 36]. Celem opracowania jest zaproponowanie 1 ocena wskaźnika, który wspomagałby komparatywne analizy systemów emerytalnych wielu krajów pod kątem właśnie redystrybucji. Należy przy tym mieć na uwadze istotne ograniczenia w zakresie dostępności danych w sytuacji, gdy badaniu podlega kilkadziesiąt systemów emerytalnych. Główną ideą, jaka przyświeca proponowanemu podejściu w analizie porównawczej redystrybucji w systemach emerytalnych, jest uchwycenie ogólnych tendencji i ewentualne wskazanie tych systemów emerytalnych, które wyróżniają się na tle badanych pod względem poziomu lub kierunków redystrybucji. W dalszych badaniach te właśnie systemy można poddać bardziej dogłębnej analizie jakościowej , służącej identyfikacji stosowanych narzędzi z zakresu redystrybucji dochodów wewnątrz i między pokoleniami.
  • Pozycja
    Dobrowolność przynależności do OFE a dywersyfikacja ryzyka w systemie emerytalnym w Polsce
    (Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, 2013) Chybalski, Filip
  • Pozycja
    Współczesne problemy systemów emerytalnych : wybrane zagadnienia
    (Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, 2015) Chybalski, Filip; Marcinkiewicz, Edyta; Grębosz, Magdalena; Szczepański, Marek
    Szeroki zakres zainteresowań ekonomistów, finansistów, demografów, polityków społecznych oraz prawników, zajmujących się zabezpieczeniem emerytalnym, owocuje bardzo szerokim spectrum podejść w analizie współczesnych systemów emerytalnych, ich ewolucji, reform, czy też współoddziaływania z rynkami finansowymi czy też gospodarkami. Taki też charakter ma niniejsza monografia. Składa się na nią dziewiętnaście tekstów, które można by podzielić na trzy części. W pierwszej z nich, obejmującej rozdziały od pierwszego do dziesiątego, poruszane są problemy dotyczące całych systemów emerytalnych. Poszczególne teksty w tej części dotyczą kolejno pomiaru ubóstwa oraz redystrybucji w europejskich systemach emerytalnych, roli państwa w zabezpieczeniu emerytalnym, składek oraz świadczeń, oddziaływań pomiędzy systemem emerytalnym a rynkiem pracy, a także wpływu procesu starzenia się emerytów na system opieki zdrowotnej. Druga część monografii obejmuje rozdziały od jedenastego do czternastego. Przewodnim problemem poruszanym w tej grupie tekstów jest model kapitałowy/finansowy w systemie emerytalnym. Autorzy skupiają się w tej części na skutkach, jakie wywołało w polskim systemie emerytalnym ograniczenie roli II filaru i działających w jego ramach otwartych funduszy emerytalnych (OFE). Podejmują również problematykę działalności inwestycyjnej OFE po zmianach ustawowych w tym obszarze, a także czynią rozważania na temat rynku obligacji komunalnych jako obszarze działalności lokacyjnej funduszy. Część trzecia pracy obejmuje teksty od piętnastego do dziewiętnastego i dotyczy problematyki dobrowolnych planów emerytalnych. Temat ten zyskuje na znaczeniu w Polsce wobec oczekiwanych niskich stóp zastąpienia obowiązkowego systemu emerytalnego, dlatego rośnie też wśród naukowców zainteresowanie III filarem emerytalnym oraz innymi formami dobrowolnego i długoterminowego oszczędzania. Teksty w tej części monografii dotyczą znaczenia dobrowolnych funduszy emerytalnych w polskim systemie emerytalnym, ich działalności inwestycyjnej oraz jej efektów. Podjęta została również problematyka pracowniczych programów emerytalnych w aspekcie wybranych regulacji prawnych. Monografia kończy się rozdziałem poświęconym wprowadzeniu odwróconego kredytu hipotecznego w Polsce, który jest coraz częściej postrzegany jako produkt emerytalny przyszłości.