Uwarunkowania rozwoju dobrowolnych programów emerytalnych. Perspektywa makro- i mikroekonomiczna.

Abstract

W monografii analizowano stan oraz determinanty rozwoju dobrowolnych programów emerytalnych, zarówno tych organizowanych w ramach systemów zakładowych w przedsiębiorstwach, jak i indywidualnych. W dobie starzejących się społeczeństw prywatne plany emerytalne zyskują na znaczeniu, a korzyści z ich funkcjonowania można rozpatrywać zarówno z perspektywy mikro jak i makro. Ujęcie mikro dotyczy nie tylko ich potencjału jako źródła dochodu emerytalnego jednostek, ale też wpływu na funkcjonowanie firmy w aspekcie zarządzania kapitałem ludzkim (age management), często również wskazywane jest jako źródło przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw na rynku pracy. Jest to tym bardziej istotne, że jak wykazały badania przedstawione w monografii programy pracownicze są formą dominującą (pod względem zgromadzonych aktywów) nad programami indywidualnymi, a przy tym są bardziej efektywnym narzędziem gromadzenia kapitału emerytalnego (pod względem odprowadzanych składek). W ujęciu makro dobrowolne zabezpieczenie emerytalne postrzegane może być poprzez pryzmat jego potencjału w zakresie realizacji celów systemu emerytalnego. W pracy przedstawiono nie tylko diagnozę stanu rozwoju pracowniczych programów emerytalnych organizowanych przez pracodawców oraz indywidualnych programów emerytalnych w krajach europejskich, ale również zidentyfikowano czynniki wpływające na ich rozpowszechnienie oraz znaczenie.