Książki, monografie, podręczniki, rozdziały (WOiZ)
Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/178
Przeglądaj
6 wyniki
collection.search.results.head
Pozycja Sposób na pieniądz.(Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 2006) Bednarek, Artur; Boczkowska, Katarzyna; Chybalski, Filip; Dubla, Marcin; Dziubecki, Mariusz; Kobus, Iwona; Lefik, Marcin; Łukasik, Joanna; Marcinkiewicz, Edyta; Matuszewska, Aleksandra; Niziołek, Konrad; Rogalska, Katarzyna; Romek, Dorota; Staniec, Iwona; Stanisławski, Robert; Wielicka-Antczak, Małgorzata; Witkowska, Dorota; Zakrzewska-Bielawska, Agnieszka; Staniec, Iwona; Marczak, Michał[...] Celem całości opracowania jest przybliżenie Czytelnikowi: wybranych możliwości inwestycyjnych na rynku finansowym i poza nim, wybranych metod i technik wspomagających podejmowanie decyzji inwestycyjnych, czynników psychologicznych, ekonomicznych i finansowych ograniczających decyzje inwestycyjne. Przygotowując opracowanie doszliśmy do wniosku, że ze względu na konieczność klasyfikacji posiadanego materiału, przedstawimy go Państwu w czterech obszarach tematycznych. Pierwszy to prezentacja wad i zalet możliwości inwestycyjnych na polskim rynku finansowym. Drugi obszar to proponowane oraz analizowane metody i techniki inwestowania, jako narzędzia wspomagające decyzje inwestycyjne. Trzeci obszar to prezentacja: ograniczeń inwestycyjnych związanych z naszymi zachowaniami i odczuciami - czyli uwarunkowania decyzji inwestycyjnych oraz kryteriów dokonywania pewnych wyborów. Czwarty obszar to różne sposoby pozyskania kapitału między innymi poprzez przygotowywanie się do wykonywania poszukiwanych w przyszłości zawodów, nabywanie nietypowych umiejętności, prowadzenie atrakcyjnych działalności lub ograniczanie obecnych kosztów.Pozycja Ubóstwo relatywne i absolutne w populacji europejskich emerytów.(Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2015) Chybalski, FilipJednym z wymiarów adekwatności emerytur w rozumieniu celów Metody Otwartej Koordynacji jest zapobieganie ubóstwu [European Commission, 2003]. Najbardziej popularna miara tego ubóstwa, jaką jest stopa zagrożenia nim (at-risk-of-poverty-rate), ma charakter relatywny. Mierzy ona bowiem ubóstwo przyjmując za miarę referencyjną medianę dochodów w populacji danego kraju. Inną miarą, którą można również zastosować do oceny ubóstwa, jest wskaźnik pogłębionej materialnej deprywacji (severe material deprivation), który nie odnosi się do dochodów populacji w żaden sposób, bazuje natomiast na stopniu, w jakim dana populacja wiekowa zaspokaja określone potrzeby materialne. Rodzi się pytanie, czy obie wspomniane miary należy traktować jako alternatywne czy jako komplementarne, czy powielają one informacje, czy też zawarte w nich informacje istotnie się różnią. Podobieństwo tych miar oznaczałoby, że w analizach komparatywnych w przekroju międzynarodowym użycie którejkolwiek z nich prowadziłoby do podobnego uporządkowania badanych krajów pod względem poziomu ubóstwa w populacji emerytów. Natomiast ich rozbieżność oznaczałaby istotne różnice w tego typu uporządkowaniu, a tym samym skłaniałaby do traktowania tych miar jako komplementarne. Celem niniejszego opracowania jest ocena, czy występuje zależność pomiędzy ubóstwem relatywnym i ubóstwem absolutnym w populacji emerytów krajów europejskich, a jeśli tak, to czy zależność ta ma charakter pozytywny, czy też negatywny. Innymi słowy, jeśli ubóstwa relatywne i absolutne współzależą, to czy, jak można by oczekiwać, spadkowi/wzrostowi jednego towarzyszy spadek/wzrost drugiego.Pozycja Pomiar redystrybucji w międzynarodowych analizach systemów emerytalnych(Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2015) Chybalski, FilipDwie podstawowe kategorie, w świetle których są oceniane współcześnie systemy emerytalne, to adekwatność dochodowa oraz efektywność, w tym stabilność finansowa. Narzędziem służącym realizacji pierwszego celu, na który składają się przede wszystkim zapobieganie ubóstwu oraz wygładzanie konsumpcji w cyklu życia jednostki, jest redystrybucja. Mimo że jest ona przez niektórych autorów uznawana za cel systemu emerytalnego [Barr, Diamond, 2006; European Commission, 2003], trudno ją traktować na równi z adekwatnością lub efektywnością. Raczej należy ją postrzegać jako bardzo istotne narzędzie, które w przypadku konieczności (w praktyce zawsze występującej) służy przede wszystkim redukcji ubóstwa wśród emerytów. Redystrybucja dokonuje się przede wszystkim poprzez wypłacanie osobom uboższym świadczeń emerytalnych wyższych w stosunku do ich wcześniejszych zarobków [Barr, Diamond, 2014, s. 36]. Celem opracowania jest zaproponowanie 1 ocena wskaźnika, który wspomagałby komparatywne analizy systemów emerytalnych wielu krajów pod kątem właśnie redystrybucji. Należy przy tym mieć na uwadze istotne ograniczenia w zakresie dostępności danych w sytuacji, gdy badaniu podlega kilkadziesiąt systemów emerytalnych. Główną ideą, jaka przyświeca proponowanemu podejściu w analizie porównawczej redystrybucji w systemach emerytalnych, jest uchwycenie ogólnych tendencji i ewentualne wskazanie tych systemów emerytalnych, które wyróżniają się na tle badanych pod względem poziomu lub kierunków redystrybucji. W dalszych badaniach te właśnie systemy można poddać bardziej dogłębnej analizie jakościowej , służącej identyfikacji stosowanych narzędzi z zakresu redystrybucji dochodów wewnątrz i między pokoleniami.Pozycja Dobrowolność przynależności do OFE a dywersyfikacja ryzyka w systemie emerytalnym w Polsce(Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, 2013) Chybalski, FilipPozycja Współczesne zabezpieczenia emerytalne. Wybrane aspekty ekonomiczne, finansowe i demograficzne.(Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, 2013) Chybalski, Filip; Marcinkiewicz, Edyta; Dębski, Wiesław; Szczepański, MarekMająca międzynarodowy wymiar dyskusja na temat modelów systemów emerytalnych, trwa nieprzerwanie od ponad 30 lat, kiedy w krajach Ameryki Łacińskiej rozpoczęto na szeroką skalę reformy emerytalne. Model finansowy (zwany również kapitałowym) zyskał wówczas wielu zwolenników, dlatego systemy emerytalne zaczęły ewoluować od czystych modeli niefinansowych (pay-as-you-go, zwanych również repartycyjnymi), poprzez mieszane modele niefinansowo-finansowe (repartycyjno-kapita-łowe), nawet do modeli finansowych w czystej formie (np. w Chile). Reformy zmierzające w kierunku hybrydowych systemów emerytalnych przeprowadziły również kraje Europy Środkowowschodniej. Jednak kryzys finansowy, trwający od 2008 roku sprawił, że w krajach naszego regionu nastąpił odwrót od tych reform. Systemy emerytalne zaczęły się ponownie stawać bardziej publiczne, mniej prywatne. Państwo w coraz większym stopniu przejmuje na siebie przyszłe zobowiązania emerytalne. Podobnie dzieje się w Polsce. Składkę do OFE obniżono w 2011 roku, natomiast w 2013 roku, w momencie, gdy przekazujemy tę książkę do recenzji, rząd publikuje raport z przeglądu systemu emerytalnego, w którym sugeruje dalsze ograniczanie roli zarządzanego przez prywatne podmioty i mającego charakter finansowy II filaru systemu emerytalnego. OFE są coraz bardziej marginalizowane. Rodzi się wiele pytań o to: w jakim kierunku powinny być w najbliższej przyszłości reformowane systemy emerytalne, w jakich uwarunkowaniach ekonomicznych, demograficznych i prawnych te reformy są przeprowadzane, kto jest lepszym gwarantem wypłaty przyszłych emerytur – państwo czy rynek, w jakim zakresie w systemie emerytalnym powinny być wykorzystywane rynki finansowe, czy lepsze są zaopatrzeniowe systemy emerytalne, finansowane z podatków, czy też systemy ubezpieczeniowe, finansowane ze składek, czy powinny być oparte na modelu zdefiniowanego świadczenia, czy też na modelu zdefiniowanej składki. Mnogość tych pytań obrazuje, jak bardzo skomplikowanymi konstrukcjami – pod względem ekonomicznym i finansowym – są współczesne systemy emerytalne, których sprawność działania tak bardzo zależy od demografii. Dlatego w monografii zaprezentowano wieloaspektowe podejście do problematyki emerytalnej i zgodnie z tym jej treść podzielono na trzy części.Pozycja Współczesne problemy systemów emerytalnych : wybrane zagadnienia(Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, 2015) Chybalski, Filip; Marcinkiewicz, Edyta; Grębosz, Magdalena; Szczepański, MarekSzeroki zakres zainteresowań ekonomistów, finansistów, demografów, polityków społecznych oraz prawników, zajmujących się zabezpieczeniem emerytalnym, owocuje bardzo szerokim spectrum podejść w analizie współczesnych systemów emerytalnych, ich ewolucji, reform, czy też współoddziaływania z rynkami finansowymi czy też gospodarkami. Taki też charakter ma niniejsza monografia. Składa się na nią dziewiętnaście tekstów, które można by podzielić na trzy części. W pierwszej z nich, obejmującej rozdziały od pierwszego do dziesiątego, poruszane są problemy dotyczące całych systemów emerytalnych. Poszczególne teksty w tej części dotyczą kolejno pomiaru ubóstwa oraz redystrybucji w europejskich systemach emerytalnych, roli państwa w zabezpieczeniu emerytalnym, składek oraz świadczeń, oddziaływań pomiędzy systemem emerytalnym a rynkiem pracy, a także wpływu procesu starzenia się emerytów na system opieki zdrowotnej. Druga część monografii obejmuje rozdziały od jedenastego do czternastego. Przewodnim problemem poruszanym w tej grupie tekstów jest model kapitałowy/finansowy w systemie emerytalnym. Autorzy skupiają się w tej części na skutkach, jakie wywołało w polskim systemie emerytalnym ograniczenie roli II filaru i działających w jego ramach otwartych funduszy emerytalnych (OFE). Podejmują również problematykę działalności inwestycyjnej OFE po zmianach ustawowych w tym obszarze, a także czynią rozważania na temat rynku obligacji komunalnych jako obszarze działalności lokacyjnej funduszy. Część trzecia pracy obejmuje teksty od piętnastego do dziewiętnastego i dotyczy problematyki dobrowolnych planów emerytalnych. Temat ten zyskuje na znaczeniu w Polsce wobec oczekiwanych niskich stóp zastąpienia obowiązkowego systemu emerytalnego, dlatego rośnie też wśród naukowców zainteresowanie III filarem emerytalnym oraz innymi formami dobrowolnego i długoterminowego oszczędzania. Teksty w tej części monografii dotyczą znaczenia dobrowolnych funduszy emerytalnych w polskim systemie emerytalnym, ich działalności inwestycyjnej oraz jej efektów. Podjęta została również problematyka pracowniczych programów emerytalnych w aspekcie wybranych regulacji prawnych. Monografia kończy się rozdziałem poświęconym wprowadzeniu odwróconego kredytu hipotecznego w Polsce, który jest coraz częściej postrzegany jako produkt emerytalny przyszłości.