Materiały konferencyjne, referaty (WBiNoŻ)
Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/1739
Przeglądaj
Pozycja Biodegradacja węglowodorów oleju napędowego w obecności podwyższonych stężeń jonów żelaza i ołowiu(Politechnika Łódzka, 2003) Kwapisz, Ewa; Piątkowska, Aneta; Piotrowicz-Wasiak, Małgorzata; Wojdowska, Wioletta; Bielecki, StanisławSkażeniom substancjami ropopochodnymi często towarzyszą zanieczyszczenia metalami ciężkimi. Ich obecność może mieć wpływ na wzrost i proces biodegradacji węglowodorów. Wyniki uzyskane dla szczepów G. alkanivorans S7 i P. fluorescens SL3 wskazują, że obecność jonów żelaza i ołowiu w stężeniach 50 i 100 mg/I powoduje ograniczenie degradacji węglowodorów oleju napędowego. Jony żelaza w zastosowanych dawkach ograniczają aktywność emulgacyjną szczepów. Efektu takiego nie obserwuje się w hodowlach z jonami ołowiu. Łączna obecność jonów żelaza i ołowiu w hodowlach szczepu P. fluorescens SL3 powoduje silne ograniczenie biodegradacji węglowodorów cięższych i gromadzenie się pośredników metabolizmu.Pozycja Charakterystyka drobnoustrojów zdolnych do wzrostu w obecności węglowodorów wyższych(Politechnika Łódzka, 2003) Wojdowska, Wioletta; Bielecki, Stanisław; Kwapisz, Ewa; Piotrowicz-Wasiak, M.Szczepy bakterii zdolne do degradacji węglowodorów znane sąjako naturalna mikroflora bytująca w skażonym tymi związkami środowisku. W wyniku wieloetapowego skriningu wyizolowano i scharakteryzowano cztery monokultury zdolne do wykorzystania węglowodorów cięższych (C20- C40) jako źródła węgla i energii. Substrat do badań stanowiła frakcja będąca mieszaniną wysokocząsteczkowych węglowodorów. Analizowano hydrofobowość komórek w oparciu o zjawisko adhezji bakterii do cząsteczek węglowodorów w obecności frakcji P-30 i surfaktantów (PEG i Triton).Pozycja Charakterystyka szczepu Gordona Alkanivorans S7 degradującego węglowodory oleju napędowego w obecności azotanów(Wydawnictwo SIGMA-NOT, 2006) Kwapisz, Ewa; Polak, Jacek; Wojdowska, Wioleta; Wasiak, Małgorzata; Bielecki, StanisławSzczep Gordonia alkanivorans S7, wyizolowany ze ścieków zakładów petrochemicznych, wykazuje zdolność do wzrostu i degradacji szerokiego spektrum węglowodorów w warunkach tlenowych, zarówno w obecności jonów amonowych jak i azotanów. Mimo, że plon biomasy w obecności obu źródeł azotu jest podobny, szybkość biodegradacji jest wyraźnie wyższa w podłożu z azotanami. Szczep G. alkanivorans S7 stanowi nowy przykład tlenowych bakterii denitryfikacyjnych, których wykorzystanie w procesach likwidacji skażeń węglowodorami może prowadzić do zwiększenia efektywności tych procesów