Książki, monografie, podręczniki, inne (WU)

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/183

Przeglądaj

collection.search.results.head

Teraz wyświetlane 1 - 10 z 31
  • Pozycja
    TPM - Kompleksowe utrzymanie ruchu w przedsiębiorstwie
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2015) Pleskot, Małgorzata; Lewandowski, Jerzy; Wiśniewski, Zbigniew; Bendkowski, Józef (Rec.); Matuszek, Józef (Rec.)
  • Pozycja
    Employee mobility management process in the enterprise
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2015) Lewandowski, Jerzy; Łukasik, Katarzyna; Bendkowski, Jacek (Rec.); Truszkowska, Joanna (Rec.)
  • Pozycja
    Regionalne modele komercjalizacji technologii i rozwoju produktu na poziomie organizacji gospodarczych
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2013) Mazurek, Bogdan; Rogut, Anna (Rec.); Snycerski, Marek (Rec.); Urbaniak, Mirosław (Rec.)
  • Pozycja
    Matematyka dla studentów Politechnik. Teoria, przykłady, zadania z wykorzystaniem pakietów matematycznych
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Just, Andrzej; Walas, Witold; Kondratiuk-Janyska, Alina; Pełczewski, Jerzy; Małolepszy, Marek; Niedziałkowska, Agnieszka; Galewski, Marek
    Skrypt ten to jasny i konsekwentny wykład matematyki przeznaczony dla studentów wydziałów wszystkich typów uczelni technicznych w Polsce. Dobrze wpisuje się w dominujące obecnie tendencje do uzupełniania wykładanego materiału teoretycznego i ćwiczeń rachunkowych zadaniami do wykonania za pomocą pakietów do obliczeń symbolicznych. Zdecydowano się na wybór programu Maxima, którego zaletą jest fakt, że pakiet ten jest udostępniany bezpłatnie, a w podstawowych zastosowaniach inżynierskich jego możliwości nie odbiegają od pakietów komercyjnych. Nie odchodząc od matematycznej precyzji, materiał jest wyłożony w sposób elementarny i przejrzysty. Ze skryptu mogą więc korzystać gorzej matematycznie przygotowani studenci. Pojęcia ilustrowane są przykładami, wprowadzone metody – zadaniami do rozwiązania. Wiele zadań jest dodatkowo rozwiązanych w programie Maxima. Dołożono starań, by stosowanie tego pakietu pojawiało się konsekwentnie przez prawie cały tekst. Zatem student, prócz rozumienia pojęć, uzyskuje również narzędzie służące do rozwiązywania konkretnych problemów.
  • Pozycja
    Doktryny zjednoczeniowe ojców Europy – wielkie nazwiska wielkie marki. Znaczenie doktryn zjednoczeniowych dla kształtowania wieloszczeblowego zarządzania strukturą ponadnarodową
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Greta, Marianna; Kowalski, Jarosław; Tomczak-Woźniak, Ewa; Otto, Jacek (Rec.); Lewandowski, Krzysztof (Rec.)
    "„Aby drogę mierzyć przyszłą, trzeba pomnieć, skąd się wyszło” – tymi słowami Cyprian Kamil Norwid chciał uświadomić nam wielkie znaczenie przeszłości, którą traktować należy jako drogowskaz do budowania dobrej i bezpiecznej przyszłości. Zgodnie z tym mottem, by zrozumieć integrację europejską, jej cele, sens istnienia, a także konieczność jej kontynuacji i pogłębiania, należy powrócić do źródeł Wspólnot Europejskich. Tymi źródłami zaś są doktryny Ojców Europy oraz pozostałych „konstruktorów” i realizatorów europejskiego procesu integracji, ludzi, których wyobraźnia intelektualna wykraczała ponad wąskie widzenie interesów narodowych. Mimo upływu lat i przeobrażeń gospodarczo-politycznych w Europie, dorobek integracyjny ojców zintegrowanej Europy nie stracił na wartości. Ich przekonania i idee, składające się na doktryny integracyjne, są ponadczasowe i stanowią swoisty „spadek” europejskich społeczeństw po Ojcach Europy. I tak, jak każdy dobry ojciec, również twórcy Wspólnot Europejskich nie chcieliby byśmy ten „spadek” roztrwonili. Dlatego też, aby cieszyć się sukcesami integracji i wspólnie zwalczać jej problemy, należy pielęgnować pamięć o głównym przesłaniu Ojców Europy, a mianowicie o konieczności utrzymania pokoju, bezpieczeństwa i stabilizacji w Europie. W tym celu przygotowaliśmy poniższą monografię poświęconą Ojcom Europy, aczkolwiek towarzyszą jej też inne wątki ściśle związane z doktrynami integracyjnymi autorów europejskiego zjednoczenia."
  • Pozycja
    Inżynieria koloidalnych układów chitozanowych wrażliwych na zmianę temperatury
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Owczarz, Piotr; Mucha, Maria (Rec.); Rogalski, Grzegorz (Rec.)
    "W pracy przestawiono analizę teoretyczna i doświadczalną wpływu rodzaju rozpuszczalnika oraz rodzaju kationu związanego z glicerofosforanem na temperaturę punktu przemiany fazowej, kinetykę procesu żelowania oraz morfologię otrzymanych hydrożeli. Stwierdzono, że rodzaj zastosowanego rozpuszczalnika wpływa na proces przemiany fazowej zol-żel w znacznie mniejszym stopniu niż rodzaj kationu metalu obecnego w układzie. Wykazano, że zapewnienie takich samych proporcji liczby jonów glicerofosforanowych GP2- związanych z innym kationem metalu do liczby grup aminowych prowadzi do otrzymania układów znacznie różniących się właściwościami lepkosprężystymi, energią aktywacji procesu oraz temperaturą i szybkością procesu przemiany fazowej. Obecność w układzie nierozpuszczonych soli glicerofosforanu wapnia (naturalnych zarodków procesu agregacji) znacznie obniża temperaturę przemiany fazowej i prowadzi do wzrostu szybkości tej przemiany. Jednocześnie skład układu koloidalnego w istotny sposób wpływa na strukturę przestrzenną powstałych hydrożeli."
  • Pozycja
    Selective thermal ablation of cancer cells with ferromagnetic nanocontainers
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Raniszewski, Grzegorz (Ed.); Gmyrek, Zbigniew (Rec.); Firych-Nowacka, Anna (Rec.); Smółka, Krzysztof (Rec.)
    "The limited effectiveness of conventional cancer treatment therapies and its detrimental effects on the body of the patient have proved that we need to look for new, better, methods of curing those fatal diseases. There is an indisputable need for introducing a localized treatment that would be harmful only to malignant cells, leaving the healthy ones unscathed. The paper shows one of the ways how to do it.[...]"
  • Pozycja
    Elektronowy mikroskop skaningowy w inżynierii biomedycznej
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2012) Klimek, Leszek; Wierzchoń, Tadeusz (Rec.); Walkowiak, Bogdan (Rec.)
    "W ostatnich latach inżynieria materiałowa coraz częściej wkracza w różne specjalności medyczne. Związane jest to głównie z coraz szerszym stosowaniem nowych materiałów i technologii w produkcji różnego rodzaju narzędzi, urządzeń i aparatów medycznych, a także implantów, protez itp. W tych przypadkach najczęstszym zagadnieniem badawczym jest poznanie ich zachowania się w organizmie ludzkim, głównie poprzez określenie wzajemnego oddziaływania stosowanych materiałów i tkanek organizmu. Właściwości, a tym samym zachowanie się materiałów w różnych środowiskach, zależą głównie od ich składu chemicznego i struktury, dlatego też do tego typu badań stosuje się metody od dawna wykorzystywane w naukach technicznych, takie jak: spektrometrię (np. rentgenowską, mas, XPS ESCA, Augera, FTIR, Ramana), dyfraktometrię (rentgenowską, elektronów, neutronów) oraz mikroskopię (optyczną, elektronową, laserową). Wymienione metody pozwalają na określenie budowy wewnętrznej oraz struktury powierzchniowej ciał stałych. Są one także coraz częściej wykorzystywane w inżynierii biomedycznej w celu określania budowy biomateriałów i ich interakcji z różnorakimi tkankami [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37]. W większości z tych metod badawczych informacje uzyskuje się z powierzchni badanego materiału. Biorąc pod uwagę, że interakcje między tkankami a materiałami biomedycznymi zachodzą na powierzchni tych materiałów oraz że wiele ze współczesnych elementów biomedycznych poddawanych jest modyfikacjom powierzchniowym [38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55], urządzenia te są tym bardziej predysponowane do stosowania w szeroko rozumianej inżynierii biomedycznej. [...]""W ostatnich latach inżynieria materiałowa coraz częściej wkracza w różne specjalności medyczne. Związane jest to głównie z coraz szerszym stosowaniem nowych materiałów i technologii w produkcji różnego rodzaju narzędzi, urządzeń i aparatów medycznych, a także implantów, protez itp. W tych przypadkach najczęstszym zagadnieniem badawczym jest poznanie ich zachowania się w organizmie ludzkim, głównie poprzez określenie wzajemnego oddziaływania stosowanych materiałów i tkanek organizmu. Właściwości, a tym samym zachowanie się materiałów w różnych środowiskach, zależą głównie od ich składu chemicznego i struktury, dlatego też do tego typu badań stosuje się metody od dawna wykorzystywane w naukach technicznych, takie jak: spektrometrię (np. rentgenowską, mas, XPS ESCA, Augera, FTIR, Ramana), dyfraktometrię (rentgenowską, elektronów, neutronów) oraz mikroskopię (optyczną, elektronową, laserową). Wymienione metody pozwalają na określenie budowy wewnętrznej oraz struktury powierzchniowej ciał stałych. Są one także coraz częściej wykorzystywane w inżynierii biomedycznej w celu określania budowy biomateriałów i ich interakcji z różnorakimi tkankami [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37]. W większości z tych metod badawczych informacje uzyskuje się z powierzchni badanego materiału. Biorąc pod uwagę, że interakcje między tkankami a materiałami biomedycznymi zachodzą na powierzchni tych materiałów oraz że wiele ze współczesnych elementów biomedycznych poddawanych jest modyfikacjom powierzchniowym [38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55], urządzenia te są tym bardziej predysponowane do stosowania w szeroko rozumianej inżynierii biomedycznej. [...]"
  • Pozycja
    Innowacyjność MSP w regionie. Implikacje współpracy administracji publicznej i środowiska biznesu
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Barańska-Fischer, Mirella; Pomykalski, Andrzej (Rec.); Lisowska, Renata (Rec.)
    „Znaczenie sposobów i charakteru oddziaływania państwa i jego organów administracyjnych na życie całego społeczeństwa w XXI wieku nieustannie wzrasta. Systematyczne kreowanie nowych regulacji prawnych i zasad współżycia społecznego wiąże się, z jednej strony, z wielką odpowiedzialnością ekonomiczną organów administracyjnych za właściwe zarządzanie majątkiem państwa, redystrybucją dochodów obywateli, z drugiej zaś wymaga od decydentów zarządzających rozwojem poszczególnych jednostek terytorialnych (np. regionami) niezwykłego zaangażowania się w projekcję ich wewnętrznej architektury. Kluczem sukcesu organizacji publicznych jest, zdaniem J.M. Brysona, satysfakcja ich grup otoczenia. Sposób, metody lub techniki komunikowania się organizacji z jej interesariuszami determinują jej efektywne funkcjonowanie w środowisku społecznym, stanowią istotny czynnik konkurencyjności kraju, regionu lub rynków lokalnych. Relacje z otoczeniem sektora publicznego determinuje szereg zmiennych i uwarunkowań terytorialnych. Zasadniczą kwestią, rodzącą wiele polemik w środowisku publicznym, jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie: jak należy współpracować (kooperować) z podmiotami zewnętrznymi, by móc mówić o partnerstwie, a najlepiej o strategicznym partnerstwie, np. w relacjach na linii: urzędnik administracji publicznej – przedsiębiorca? W tym właśnie zakresie potrzebna jest decydentom firm, czy organom administracji publicznej nowa wiedza. […]”
  • Pozycja
    Poprawa jakości środowiska zbudowanego a rola edukacji architektonicznej dzieci
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Bernatek-Bączyk, Katarzyna; Kozień-Woźniak, Magdalena (Rec.); Pluta, Katarzyna (Rec.)
    "Prace nad niniejszą publikacją prowadzone były w latach 2011-2014. Moje zainteresowanie tematyką edukacji przestrzennej oraz jej relacji z jakością polskiej przestrzeni, niekorzystnie wypadającej na tle innych państw europejskich, wynika z kilku czynników. Świadomość znacznych różnic w uporządkowaniu środowiska zbudowanego i krajobrazu wyrosła na podstawie kilkumiesięcznych pobytów zagranicznych w Szwecji i Słowenii. Zainteresowanie edukacją architektoniczną wyniknęło natomiast z potrzeby przygotowania warsztatów dla dzieci w ramach Łódzkiego Uniwersytetu Dziecięcego. Podjęcie się opracowania zajęć, w sposób oczywisty skłoniło mnie do poszukiwania informacji o tego typu inicjatywach i ukazało zakres, w jakim są one prowadzone w Polsce i na świecie. W takim kontekście nie trudno było o refleksje i rozważania nad powiązaniami między jakością przestrzeni a świadomością społeczeństwa w dziedzinie architektury oraz działaniami edukacyjnymi w tym zakresie. Poszukując odpowiedzi na pojawiające się pytania, postanowiłam przeanalizować dwa aspekty – formy edukacji architektonicznej dzieci i architekturę obiektów dla najmłodszych. Dużo łatwiej uzasadnić pewne działania, jeśli można wykazać ich wymierne korzyści. Dlatego też podstawę tej pracy stanowią liczne dowody na to, że przestrzeń wysokiej klasy przynosi realne korzyści w wymiarze ekonomicznym. Wysokiej jakości środowisko życia przekłada się w sposób bezpośredni na samopoczucie, a wręcz na zdrowie jego mieszkańców. Dobre samopoczucie to większa wydajność pracowników a co za tym idzie także znaczna atrakcyjność miejsca dla potencjalnych inwestorów. To także zachęta do przebywania w przestrzeni publicznej, a więc budowania życia społecznego i bezpieczeństwa. [...]"