Biegły informatyk w postępowaniu cywilnym

Abstract

Do postępowania cywilnego w sensie materialnym zalicza się sprawy wynikające ze stosunków: prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy. Szczególną cechą postępowania procesowego w sprawach cywilnych jest większe niż w procesie karnym znacznie zasady kontradyktoryjności, co prowadzić może do znacznego ograniczenia autonomii biegłego, szczególnie gdy mowa o jego roli dostarczyciela środka dowodowego (źródła dowodowego). Wśród procesualistów i w praktyce biegłych istnieją znaczne różnice poglądów odnośnie do zachowania w sytuacji, w której pomiędzy zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej może dojść do konfliktu. Dla biegłych informatyków sytuacje takie mają szczególne znaczenie o tyle, że wobec braku postępowania przygotowawczego często zdarzają się sytuacje niewłaściwej selekcji czy zabezpieczenia śladów dowodowych, zerwania ciągłości łańcucha dowodowego czy błędów w argumentacji stron. Łatwo w takiej sytuacji o niebezpieczeństwo potraktowania biegłego jako doradcy strony, który prezentuje swoje poglądy na właściwy sposób przeprowadzenia dowodu przed sądem, co oczywiście, w przytłaczającej większości przypadków, dyskwalifikuje biegłego, a nawet może narazić biegłego na poważne konsekwencje prawne. W artykule zostaną przedstawione studia przypadków z praktyki autora oraz sugestie odnośnie do postepowania w tego rodzaju sytuacjach.