Relacje między strategią a strukturą organizacyjną w przedsiębiorstwach sektora wysokich technologii.

Abstract

W rozwiniętych gospodarkach postindustrialnych sektor przedsiębiorstw wysokich technologii jest powszechnie zaliczany do dziedzin charakteryzujących się najwyższym stopniem wykorzystania oraz uzależnienia od tzw. wyspecjalizowanych czynników produkcji – wiedzy i kapitału ludzkiego. Są one bezustannie tworzone, co umożliwia poszczególnym firmom nie tylko konkurowanie, ale wpływa także pozytywnie na otoczenie (tradycyjne przemysły, poziom nauki itp.). Sektor wysoko technologiczny wymaga ciągłej i intensywnej działalności innowacyjnej oraz wysokich nakładów na badania i rozwój (ta ostatnia cecha jest zresztą jednym z podstawowych czynników wyodrębniania przemysłów wysoko technologicznych na świecie). Ponadto sektor ten charakteryzuje się krótkim cyklem życia wyrobów i procesów, szybką dyfuzją innowacji technologicznych, wzrastającym zapotrzebowaniem na wysoko kwalifikowany personel, dużymi nakładami kapitałowymi, wysokim ryzykiem inwestycyjnym i ścisłą współpracą naukowo-techniczną, w obrębie poszczególnych krajów i na arenie międzynarodowej, pomiędzy przedsiębiorstwami i instytucjami badawczymi. Należy również zauważyć, że przedsiębiorstwa wysoko technologiczne wykazują często tendencje do koncentrowania swojej działalności w ściśle określonych lokalizacjach, nazywanych we współczesnej literaturze klastrami (kiściami, gronami, wiązkami) wysoko technologicznymi. Znaczenie silnego, dynamicznie rozwijającego się sektora firm high-tech we współczesnej gospodarce światowej jest ogromne, ponieważ w dużym stopniu decyduje on o zdolności do globalnej konkurencyjności poszczególnych narodów czy regionów.The present dissertation is concerned with the issue of strategy and organizational structure relationship examination and formation in high-tech companies. The question of relationship between these elements is not recent in management theory. However, in high-tech companies, due to their specific character, the issue has not been thoroughly recognized. What is more, taking into account the evolution in approaches to strategy and constantly appearing new organizational structure forms the question of their relationship gains new dimensions which became the core subject of considerations presented in the work. The considerations were organized according to nine research questions with adequate detailed hypothesis assigned and later verified on the course of research. The scientific research aims were identification of key high-tech companies features determining their strategies and organizational structures, identification of strategy and organization structure relationship in such companies, and, finally, development of relationship management model for this type of organizations. Both literature studies and expert and empirical research carried out in 61 high-tech companies allowed to confirm the dissertation main hypothesis which states that relationships between strategy and organizational structure are the high-tech company development stimulant.