Książki, monografie, podręczniki, rozdziały (WBAIŚ)
Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/154
Przeglądaj
5 wyniki
collection.search.results.head
Pozycja Doświadczalne badania żelbetowych elementów prętowych z betonu wysokiej wytrzymałości(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1999) Kamińska, Maria E.; Ajdukiewicz, AndrzejBadania objęły 8 wolnopodpartych belek, 10 słupów obciążonych ze stałym początkowym mimośrodem i 6 ram portalowych. Wszystkie elementy wykonano z betonu o wytrzymałości fc.cube=85 - 11 0MPa. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi. Przyjęto dwie wysokości przekroju - 300 i 500mm - i odpowiednio do nich dwie rozpiętości w osiach podpór - 3000 i 5000mm. Dla obu typów belek przyjęto po dwa stopnie zbrojenia przekroju - około 0.4 % i około 1.5%. Zbrojenie strefy ściskanej było stałe (2# 10), przy czym w połowie belek strefa ściskana środkowej ich części nie była zbrojona. Słupy o wymiarach przekroju l 40x250mm i długości 3000mm wykonano z dwóch betonów - z kruszywem żwirowym lub grysem granitowym. Przyjęto stały stopień zbrojenia podłużnego słupów równy około 1 % oraz mimośród początkowy e=50mm. Dzięki zmianie płaszczyzn obciążenia uzyskano dwie smukłości słupów: 1/h=12 i 1/h=22 oraz możliwość oceny stopnia wpływu historii obciążenia słupów na ich odkształcenia i nośność. Ramy portalowe o wysokości 2000mm i rozpiętości 3000mm oraz przekroju poprzecznym słupów i rygla I40x250mm, były obciążane siłą działającą wzdłuż osi rygla. Przyjęto stały stopień łącznego zbrojenia podłużnego ram, ale układ zbrojenia zróżnicowano tak, aby wymusić wyraźną redystrybucję sił wewnętrznych. W czasie badania zmieniano kierunek obciążania, przyjmując dwa poziomy zaawansowania obciążenia w pierwszym kierunku. Łącznie z badaniami elementów wykonano badania betonu, z rejestracją zależności cr-E oraz badanie stali zbrojeniowej. Badania wykazały, że obawy o niską graniczną odkształcalność elementów z betonu wysokiej wytrzymałości są nieuzasadnione. Stwierdzono, że: - w tych elementach, które zniszczyły się przez zmiażdżenie betonu strefy ściskanej, następowało to przy odkształceniach znacznie większych niż odkształcenia niszczące rejestrowane na próbkach; w belkach odkształcenia sięgnęły aż 6‰, - graniczne krzywizny przekrojów były wyraźnie większe niż w elementach z betonu zwykłego, a w ramach następowała pełna redystrybucja sił wewnętrznych, - nawet przy bardzo dużych odkształceniach, rzędu kilkudziesięciu promili w poziomie rozciąganego zbrojenia, dobrze współpracowało ono z betonem, - w zakresie obciążeń eksploatacyjnych elementy wykazały małą wrażliwość na historię, a także powtarzalność obciążenia, - ujawniła się tendencja do powstawania rys tzw. zbiorczych, w poziomie zbrojenia dzielących się na kilka o mniejszym rozwarem.Pozycja Doświadczalne badania żelbetowych słupów ukośnie mimośrodkowo ściskanych(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1995) Kamińska, Maria E.; Czkwianianc, Artem. Red. nauk.; Sułocki, JerzyPrzedstawiono wyniki badań 18 żelbetowych słupów (1=3000mm, przekrój poprzeczny 140x250mm), obciążonych ukośnie mimośrodowo. Przyjęto dwa stopnie zbrojenia podłużnego (p = p' = 0.0088 i O.O 179), dwa mimośrody siły podłużnej (0.2h i 1 .0h) oraz trzy kierunki płaszczyzny obciążenia (22.5°, 45° i 67.5°). Słupy były obciążane skokowo, aż do zniszczenia, przy czym w badaniach uwzględniono powtarzalność i historię obciążenia. Wykonywano zatem odciążenia z jednego (I seria) lub dwóch (II i III seria) poziomów obciążenia, a w III serii w trakcie badania zmieniano kierunek i znak wektora momentu. Przy każdym poziomie obciążenia określano położenie osi obojętnej w przekrojach słupa, przemieszczenia słupa oraz obrót przekroju poprzecznego. Wyniki pomiarów podane są w Załączniku. Badania wykazały, że powtarzalność obciążenia nie ma istotnego wpływu na deformacje i nośność badanych słupów. Wpływ historii obciążenia jest zauważalny i może on być korzystny lub niekorzystny, w zależności od relacji kierunków obciążenia pierwotnego i wtórnego.Pozycja Odkształcalność i sposób zniszczenia żelbetowych belek wzmocnionych na zginanie materiałami CFRP(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2003) Kotynia, Renata; Kamińska, Maria E.Badania dotyczyły mechanizmów zniszczenia żelbetowych belek wzmocnionych materiałami kompozytowymi CFRP, naklejonymi na powierzchni elementu. Wszystkie badania wykazały, że jednym z powodów zniszczenia wzmocnionego elementu może być odspojenie kompozytu, rozpoczynające się w obszarze maksymalnego momentu i postępujące w kie-runku jednej z podpór. Następuje to na skutek poprzecznego nacisku betonowej otuliny stalowego zbrojenia rozciąganego na zewnętrzne zbrojenie CFRP, przy odkształceniach kompozytu rzędu 5 – 10‰. Oznacza to, że wytrzymałość materiału kompozytowego może być wykorzystana w niewielkim stopniu. Badania miały na celu sprawdzenie, czy wprowadzenie dodatkowego zbrojenia kompozytowego może opóźnić proces odspojenia kompozytu, a tym samym spowodować lepsze wykorzystanie jego nośności. Przedmiotem badania były jednoprzęsłowe, swobodnie podparte belki żelbetowe o przekroju prostokątnym 150300mm i rozpiętości 4200mm. Zbadano 6 belek w I serii i 4 belki w II serii. W belkach I serii zastosowano dodatkowe zbrojenie kompozytowe o kierunku włókien prostopadłym do podłużnej osi belki, w postaci mat i kształtek typu L. Badania wykazały, że takie dodatkowe zbrojenie powoduje opóźnienie procesu odspajania głównego zbrojenia kompozytowego, ale nie wpływa znacząco na wzrost nośności elementu na zginanie. Bardziej skuteczny okazał się sposób zbrojenia przyjęty w II serii, z matami CFRP o kierunku włókien równoległym do podłużnej osi belki, zwłaszcza w tym przypadku, gdy maty sięgały na boczne powierzchnie belki. Badania potwierdziły wcześniejsze obserwacje dotyczące sposobu zniszczenia na skutek odspojenia kompozytu od po-wierzchni betonu. Model obliczeniowy, w którym przyjęto zasadę zachowania płaskiego przekroju oraz zależności - odpowiadające rzeczywistym właściwościom zastosowanych materiałów, bardzo dobrze opisuje zachowanie się wzmocnionych elementów w całym zakresie obciążenia. Umożliwia on także uwzględnienie obciążenia belki przed jej wzmocnieniemPozycja Doświadczalne badania żelbetowych belek wzmocnionych taśmami CFRP(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2000) Kamińska, Maria E.; Kotynia, RenataProgram doświadczalnych badań objął 8 belek żelbetowych o przekroju 150 x 300mm i rozpiętości 3000mm. Belki różniły się stopniem zbrojenia zwykłego oraz długością taśmy wzmacniającej CFRP, miejscem jej usytuowania i typem taśmy. W badaniach zastosowano taśmy typu S i M, o modułach sprężystości odpowiednio około 170GPa i 210GPa. W dwóch belkach zastosowano w strefach przypodporowych dodatkowe taśmy przyklejane na bocznych powierzchniach, w celu poprawy warunków zakotwienia taśmy głównej. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi (seria I – 6 elementów) lub jedną siłą skupioną, usytuowaną w środku rozpiętości (seria II – 2 elementy). Wszystkie belki zniszczyły się na skutek odspojenia taśmy CFRP. Podczas badań ujawniły się dwa mechanizmy zniszczenia, różniące się miejscem występowania i obrazem odspojenia taśmy. Pierwszy z nich („P”) miał miejsce w strefie przypodporowej belek, w pobliżu końca taśmy wzmacniającej. Taśma odspajała się wraz z betonem otuliny zbrojenia na krótkim odcinku, obejmującym strefę przypodporową, nie osiągając punktu przyłożenia siły obciążającej. Drugi sposób zniszczenia („Z”) charakteryzował znacznie dłuższy odcinek odspojenia taśmy, obejmujący nie tylko strefę przypodporową, lecz także obszar czystego zginania. Zniszczenie występowało w warstwie kleju, a tylko lokalnie wraz z taśmą odspajały się fragmenty otuliny. Badania wykazały, że nośność taśmy na rozciąganie nie może być wykorzystana, gdyż wcześniej odspaja się ona od powierzchni elementu. Stopień wzmocnienia elementu może być jednak wyraźny, zwłaszcza w elementach o niskim stopniu zwykłego zbrojenia. Efekt wzmocnienia można zwiększyć stosując taśmy o większym współczynniku sprężystości lub wprowadzając wstępne sprężenie taśm przed ich przyklejeniem. Do analizy obliczeniowej zastosowano nieliniowy model betonu z uwzględnieniem zasady „tension stiffening”.Pozycja Badania doświadczalne elementów ściskanych wzmocnionych materiałami kompozytowymi CFRP(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2003) Ignatowski, Piotr; Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata; Czkwianianc, ArtemPraca dotyczy problemów wzmacniania smukłych słupów żelbetowych za pomocą materiałów na bazie włókien węglowych (CFRP - Carbon Fibre Reinforced Polymer). Dwuetapowy program doświadczalnych badań obejmował betonowe próbki trzech typów, różniące się kształtem i rozmiarami oraz smukłe słupy żelbetowe. W pierwszym etapie zbadano próbki walcowe o średnicy 150mm i wysokości 300mm, próbki prostopadłościenne o przekroju kwadratowym 100×100mm i wysokości 200mm oraz próbki prostopadłościenne o przekroju prostokątnym 105×200mm i wysokości 200mm, które wzmacniano za pomocą mat i taśm o jednokierunkowym układzie włókien węglowych, stosowanych w różnych konfiguracjach. Badanie miało na celu określenie wpływu stopnia zbrojenia poprzecznego w odniesieniu do kształtu próbek, współdziałania kompozytowego zbrojenia podłużnego w przenoszeniu obciążenia ściskającego, wpływu wstępnego obciążenia próbek przed wzmocnieniem oraz mimośrodu obciążenia. W drugim etapie przeprowadzono badania dwóch smukłych słupów żelbetowych o przekroju prostokątnym (140×250mm) i wysokości 3000mm, wzmocnionych materiałami kompozytowymi. Pierwszy ze słupów został wzmocniony w kierunku podłużnym taśmami CFRP, na obu krótszych bokach przekroju, oraz w kierunku poprzecznym dwiema warstwami maty. Drugi słup wzmocniono w kierunku podłużnym trzema warstwami maty, na obu dłuższych bokach przekroju, natomiast w kierunku poprzecznym sposób wzmocnienia nie uległ zmianie. Słupy obciążano siłą działającą na mimośrodzie początkowym e = 50mm, w płaszczyźnie o większej sztywności. Obydwa słupy zniszczyły się poprzez zmiażdżenie betonu w pobliżu środka wysokości słupa. Maksymalna wartość podłużnych odkształceń w strefie ściskanej wynosiła blisko –6,0‰, a po stronie rozciąganej 3-3,5‰. Maksymalne odkształcenia poprzeczne osiągnęły 10‰. Dokonane pomiary przemieszczeń osi słupa i odkształceń podłużnych wykazały dużą plastyczność słupów, objawiającą się wyraźnym przyrostem mierzonych wielkości w obszarze obciążenia niszczącego.