Książki, monografie, podręczniki, rozdziały (WBAIŚ)

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/154

Przeglądaj

Filtry

19991

Ustawienia

Autorsearch.filters.applied.operator.equals: search.filters.author.Kamińska, Maria E.Tematsearch.filters.applied.operator.equals: search.filters.subject.beton wysokiej wytrzymałości

collection.search.results.head

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Pozycja
    Doświadczalne badania żelbetowych elementów prętowych z betonu wysokiej wytrzymałości
    (Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1999) Kamińska, Maria E.; Ajdukiewicz, Andrzej
    Badania objęły 8 wolnopodpartych belek, 10 słupów obciążonych ze stałym początkowym mimośrodem i 6 ram portalowych. Wszystkie elementy wykonano z betonu o wytrzymałości fc.cube=85 - 11 0MPa. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi. Przyjęto dwie wysokości przekroju - 300 i 500mm - i odpowiednio do nich dwie rozpiętości w osiach podpór - 3000 i 5000mm. Dla obu typów belek przyjęto po dwa stopnie zbrojenia przekroju - około 0.4 % i około 1.5%. Zbrojenie strefy ściskanej było stałe (2# 10), przy czym w połowie belek strefa ściskana środkowej ich części nie była zbrojona. Słupy o wymiarach przekroju l 40x250mm i długości 3000mm wykonano z dwóch betonów - z kruszywem żwirowym lub grysem granitowym. Przyjęto stały stopień zbrojenia podłużnego słupów równy około 1 % oraz mimośród początkowy e=50mm. Dzięki zmianie płaszczyzn obciążenia uzyskano dwie smukłości słupów: 1/h=12 i 1/h=22 oraz możliwość oceny stopnia wpływu historii obciążenia słupów na ich odkształcenia i nośność. Ramy portalowe o wysokości 2000mm i rozpiętości 3000mm oraz przekroju poprzecznym słupów i rygla I40x250mm, były obciążane siłą działającą wzdłuż osi rygla. Przyjęto stały stopień łącznego zbrojenia podłużnego ram, ale układ zbrojenia zróżnicowano tak, aby wymusić wyraźną redystrybucję sił wewnętrznych. W czasie badania zmieniano kierunek obciążania, przyjmując dwa poziomy zaawansowania obciążenia w pierwszym kierunku. Łącznie z badaniami elementów wykonano badania betonu, z rejestracją zależności cr-E oraz badanie stali zbrojeniowej. Badania wykazały, że obawy o niską graniczną odkształcalność elementów z betonu wysokiej wytrzymałości są nieuzasadnione. Stwierdzono, że: - w tych elementach, które zniszczyły się przez zmiażdżenie betonu strefy ściskanej, następowało to przy odkształceniach znacznie większych niż odkształcenia niszczące rejestrowane na próbkach; w belkach odkształcenia sięgnęły aż 6‰, - graniczne krzywizny przekrojów były wyraźnie większe niż w elementach z betonu zwykłego, a w ramach następowała pełna redystrybucja sił wewnętrznych, - nawet przy bardzo dużych odkształceniach, rzędu kilkudziesięciu promili w poziomie rozciąganego zbrojenia, dobrze współpracowało ono z betonem, - w zakresie obciążeń eksploatacyjnych elementy wykazały małą wrażliwość na historię, a także powtarzalność obciążenia, - ujawniła się tendencja do powstawania rys tzw. zbiorczych, w poziomie zbrojenia dzielących się na kilka o mniejszym rozwarem.