Koncepcja dynamicznych kompetencji jako paradoks w zarządzaniu

Abstract

Koncepcja dynamicznych kompetencji stanowi paradoks w zarządzaniu, ponieważ bazuje na dwóch pozornie wykluczających się elementach: sztywnych rutynach organizacyjnych i dynamicznych kompetencjach. Rutyny zapewniają powtarzalność i stabilność działań, natomiast dynamiczne kompetencje umożliwiają elastyczne dostosowanie się firmy do wymogów otoczenia. Autorka stawia tezę, że w turbulentnym otoczeniu przedsiębiorstwa powinny wykorzystywać dynamiczne kompetencje dla zdobycia i utrzymania przewagi konkurencyjnej, w sposób rutynowy zmieniając rutyny organizacyjne. Zależności między tymi elementami autorka prezentuje w proponowanym modelu powstawania kompetencji dynamicznych.

The dynamic competences conception is a paradox in management, because it is based on two seemingly dissonant elements: fixed organizational routines and dynamic competences. The routines provide repeatability and stability of operations, whereas dynamic competences allow a flexible adaptation of a company to an environment. Author proposes a thesis, that in a turbulent environment companies should use dynamic competences to gain and keep a competitive advantage, changing the organizational routines in routine way. The dependency between these elements is presented in the proposed model of the creation of dynamic competences.