Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki / Faculty of Electrical, Electronic, Computer and Control Engineering / W2
Stały URI zbioruhttp://hdl.handle.net/11652/2
Przeglądaj
2 wyniki
Wyniki wyszukiwania
Pozycja Modelowanie i analiza sygnału elektrokardiograficznego z zastosowaniem układów i przekształceń nieliniowych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2002) Strumiłło, Paweł; Materka, AndrzejZagadnienia referowane w rozprawie dotyczą zastosowań układów i przekształceń nieliniowych, takich jak nieliniowe układy dynamiczne, jednokierunkowe sieci neuronowe i kaskadowe filtry medianowe, do modelowania i analizy sygnału elektrokardiograficznego (EKG). Celem pracy jest wykazanie, że metody przetwarzania nieliniowego i modele nieliniowe istotnie wzbogacają medyczną informację diagnostyczną o tym najczęściej rejestrowanym sygnale elektrofizjologicznym. Pokazano, że koncepcje nieliniowego przetwarzania sygnałów oferują nową jakość, a nawet prostotę analizy niedostępną dla klasycznych układów liniowych. Interpretację elektrokardiogramu jako wyniku rejestracji aktywności nieliniowego układu dynamicznego wykorzystano do opracowania metody detekcji oraz ilościowej oceny zaburzeń repolaryzacji komór serca (tzw. altemansu załamka T). Wykazano, że metoda przecięć Poincare, oparta na teorii nieliniowych układów dynamicznych, wymaga znacznie mniejszych nakładów obliczeniowych niż tradycyjnie stosowana analiza widmowa Fouriera. Zaproponowano nowy sposób reprezentacji altemansu załamka T przez utworzenie dwuwymiarowej, czasowo-przestrzennej reprezentacji zmienności tego załamka (dla odprowadzeń przedsercowych Vl÷V6). Znaczną część pracy poświęcono układom analizy sygnału EKG wywodzącym się z koncepcji sztucznych sieci neuronowych (SSN). Zaproponowano skuteczną metodę budowania „uniwersalnych aproksymatorów neuronowych", która nie wymaga stosowania kosztownych obliczeń iteracyjnych. SSN zastosowano do wspomagania analizy zaburzeń rytmu spowodowanego migotaniem przedsionków serca ( ekstrapolacja odcinków sygnału EKG po uprzednim usunięciu zespołów QRS) oraz zbudowania modelu aproksymacyjnego sygnału wykorzystującego ideę adaptacyjnego dopasowania funkcji bazowych. Ostania część pracy dotyczy nieliniowej dekompozycji wielorozdzielczej sygnału EKG polegającej na kaskadowej filtracji medianowej (tzw. sita filtrów medianowych). W wyniku zastosowania tego dwuwymiarowego zobrazowania sygnału osiągnięto dużą dokładność detekcji chwil zakończenia załamka T, pokazano też nowe możliwości tej transformacji, użyteczne w wykrywaniu innych charakterystycznych cech sygnału EKG oraz ważnych arytmii serca.Pozycja Zastosowanie systemów sztucznej inteligencji w rozwiązywaniu wybranych problemów ochrony atmosfery(Polska Akademia Nauk, 2005) Strumiłło, Paweł; Kamiński, Władysław; Tomczak, Elwira; Zarzycki, Roman; Ledakowicz, Stanisław; Tarkowski, Stanisław; Skrzypski, Jerzy; Stateczny, Andrzej; Straszko, Jerzy[...] Głównym celem wydania tej monografii jest zainteresowanie czytelników technikami tak zwanej sztucznej inteligencji do obliczeń w rozwiązywaniu problemów ochrony atmosfery. Ze względu na zależność wielu zmiennych od czynników o charakterze losowym, zmiennych z nałożonym szumem, lub czasami zmiennych mających charakter chaotycznych wielkości ten obszar problematyki inżynierii środowiska szczególnie nadaje się do zastosowania omawianej techniki obliczeniowej. Pod pojęciem „sztuczna inteligencja" rozumie się kilka technik obliczeniowych, które stanowią zalążek inteligentnego przetwarzania danych. Można tu zaliczyć: sztuczne sieci neuronowe, systemy rozmyte, optymalizację globalną, pozyskiwanie wiedzy, itp. W rozdziałach od 3 .1 do 3 .5 przedstawiono podstawową wiedzę w tym zakresie. Obszerniejsze poznanie każdego z wymienionych tematów, we wspomnianych rozdziałach, wymaga sięgnięcia do monografii, które podane są w wykazach bibliograficznych. Prezentowane w publikacji teorie stanowią podstawowe kompendium wiedzy z zakresu sztucznej inteligencji. W rozdziałach od 8.1 do 8.5 podano przykłady wykorzystania różnych technik „sztucznej inteligencji", których metodyka oraz zastosowanie obliczeniowe były wynikiem badań autorów tej monografii. Nie wszystkie omówione techniki „sztucznej inteligencji" są zilustrowane przykładami. Niniejsza monografia sygnalizuje jedynie możliwości jej zastosowań. Należy również dodać, że rozwój tych i podobnych im metod obliczeniowych postępuje w bardzo szybkim tempie. Świadczy o tym kilkadziesiąt tytułów czasopism o cyrkulacji światowej. Obszar zastosowań „sztucznej inteligencji" obejmuje najnowsze techniki i technologie. Wydaje się więc celowe aby wpisać ją także w zasób narzędzi matematycznych, służących do rozwiązywania problemów z dziedziny ochrony atmosfery.