Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów / Faculty of Material Technologies and Textile Design / W4
Stały URI zbioruhttp://hdl.handle.net/11652/4
Przeglądaj
55 wyniki
Wyniki wyszukiwania
Pozycja Fancy Threads(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Grabowska, Katarzyna; Red. Małgorzata Matusiak; Frydrych, Iwona; Kozłowski, Ryszard"The presented research results concerning the structure, properties and production methods of fancy threads do not exhaust the subject, not only because of the dynamic development of new research methods, but also because of the fact that almost every day new types of decorative threads are produced. It depends on the so-called creative fantasy or the designers’ creativity. As has already been stated in the introduction to the present work, fancy threads, besides be- ing the creation of an engineer, are influenced by the designer to a large extent, as far as their properties and structure are concerned. The process of conscious creation of new structures of decorative threads requires engineering knowledge in the field of different spinning or twisting techniques. ..."Pozycja Modelowanie procesów wymiany ciepła w dzianinach futerkowych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Więzowska, Anna; Korycki, Ryszard; Kutyłowski, Ryszard; Matusiak, MałgorzataCiepłochronność jest podstawowym parametrem determinującym praktyczne zastosowanie dzianin futerkowych. Analiza wymiany ciepła oraz metodyka określenia podstawowych parametrów struktury do optymalizacji konstrukcji z uwagi na wymagany poziom izolacyjności cieplnej nie zostały jeszcze dotychczas opisane dla dzianin futerkowych. Brak rozwiązań problemów ciepłochronności dla tego typu dzianin wskazuje na celowość podjęcia rozważanej tematyki. Celem prac prowadzonych w ramach dysertacji doktorskiej było opracowanie modelu przepływu ciepła, który może być wykorzystany do projektowania dzianin futerkowych o wymaganych właściwościach termofizycznych. Zaprezentowany model opisu zjawiska przepływu ciepła ma uzasadnienie praktyczne w odniesieniu do dzianin futerkowych. Przyjęta metoda pozwala uniknąć badań wielu parametrów, ograniczając je do minimum: udział objętościowy poszczególnych składników w stosunku do każdej warstwy oraz stosunek grubości poszczególnych warstw do grubości całego wyrobu. Do badań wykorzystuje się powszechnie dostępne urządzenia pomiarowe. Uzyskuje się ponadto możliwość symulacji eksperymentu, bez konieczności wytwarzania dzianiny futerkowej. Metoda ta pozwala na dowolne modelowanie warunków brzegowych i początkowych, co nie zawsze jest możliwe dla metod empirycznych ze względu na ograniczenia sprzętowe. [...]Pozycja Konstrukcja, technologia i metodyka oceny multifunkcjonalnej tkaniny żakardowej typu „blackout” do zastosowań we wnętrzach użyteczności publicznej(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Szkudlarek, Joanna; Snycerski, Marek; Drobina, Robert; Majchrzycka, KatarzynaNiniejsza rozprawa jest oparta na ponad dziesięcioletnim doświadczeniu zawodowym autora. Obszar zainteresowań i działań autora pokrywa się z obszarem naukowym pracy. Idea rozprawy osadzona jest w rzeczywistości, odnosi się bowiem do fizycznie zaistniałej sytuacji problemowej. Zidentyfikowano złożony problem techniczny w obszarze wnętrz użyteczności publicznej, a następnie przekształcono w problem naukowy będący przedmiotem rozważań niniejszej rozprawy. Zasłony we wnętrzach użyteczności publicznej należy rozpatrywać również jako obiekty pionowego stosowania, które, spoczywając na systemie zawieszenia, muszą pozostawać mobilne, być montowane i demontowane przez człowieka zgodnie z przepisami BHP. Tak rozumiany system zaciemnienia w praktyce stanowią dwie, zawieszone jedna za drugą, tkaniny: dekoracyjna (żakardowa) i barierowa dla światła widzialnego (blackout). Stosowane dotychczas rozwiązanie oznacza podwojenie ilości i ciężaru tkanin na systemie nośnym, w konsekwencji przynosząc problemy techniczne i ograniczenia. Zaprezentowane nowe podejście do projektowania tkanin wielowarstwowych pozwala na połączenie dwóch kluczowych funkcji: dekoracyjnej i barierowej wobec promieniowania widzialnego w jednej tkaninie zasłonowej. Integracja funkcji w jednym wyrobie to nowy rodzaj konstrukcji tkaniny, w której lewa strona, niezależna względem prawej, pełni funkcje tkaniny podszewkowej. Nowa tkanina, zgodnie z trendami we współczesnym projektowaniu architektonicznym, odpowiada na potrzeby projektantów wnętrz i architektów. Zasłona jako element wystroju powierzchni okiennej, która w rozumieniu architektów łączy wnętrze z otoczeniem, wpływa na wygląd elewacji budynku, a także na postrzeganie ładu przestrzennego miasta. Nowa konstrukcja lewej strony tkaniny wyczerpuje ten problem, wspomagając myśl architektoniczną. Praca zawiera pionierskie badania dotyczące możliwości multiplikowania funkcji w tkaninach wielowarstwowych, przy ich jednoczesnej separacji i przypisaniu do każdej z warstw. Koncentracja trzech funkcji w jednym wyrobie to perspektywa wielu korzyści związanych z minimalizacją ilości i ciężaru tkanin zasłonowych na systemie nośnym. W praktyce oznacza to poprawę operowania tkaninami, od etapu konfekcjonowania po montaż i demontaż, w celu konserwacji oraz podniesienie poziomu bezpieczeństwa ludzi i obiektu. Innowacyjna, nieistniejąca dotąd konstrukcja tkaniny wymagała opracowania nowych procedur technologicznych i badawczych, które poszerzają wiedzę w obszarze współczesnego celowego projektowania i analiz instrumentalnych barierowych struktur tkanych. Zatem oprócz charakteru aplikacyjnego, poprzez opracowanie metodyki badawczej i wskaźników oceny wielofunkcyjnej tkaniny żakardowej o właściwościach blackout, praca wnosi wkład w badania nad własnościami optycznymi tekstyliów, w których wymagana jest całkowita barierowość świetlna. Przedmiotem niniejszej publikacji jest metodyka oceny własności barierowych tkanin zaciemniających typu blackout opracowana na potrzeby oceny nowej konstrukcji tkaniny zasłonowej.Pozycja Zastosowanie poli(metakrylanu-N,N-dimetyloaminoetylenowego) do otrzymywania włóknin(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Zielińska, Dorota; Stawski, Dawid; Wawro, Dariusz; Fabia, JanuszW pracy wykonano syntezy poli(metakrylanu-N,N-dimetyloaminoetylenowego) – PDAMA przy użyciu dwóch metod polimeryzacji: roztwo-rowej oraz blokowej. Otrzymano polimery o liczbowo średniej masie cząsteczkowej odpowiednio: 10 850 g/mol oraz 146 300 g/mol. Budowa chemiczna została potwierdzona przy użyciu technik spektroskopowych: magnetycznego rezonansu jądrowego – NMR oraz spektroskopii w podczerwieni – FTIR. Natomiast strukturę nadcząsteczkową określono przy użyciu metody szerokokątowej dyfrakcji rentgenowskiej – WAXS. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują postać amorficzną polimerów, a przeprowadzona analiza termiczna wykazuje, że przerób PDAMA technikami stopowymi jest niemożliwy. W następnym etapie prac zbadano właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybiczne wodnych roztworów polimerów. Badania wykazały, iż zarówno polimer otrzymany na drodze polimeryzacji blokowej, jak i polimer otrzymany na drodze polimeryzacji roztworowej, charakteryzuje się właściwościami przeciwdrobnoustrojowymi wobec bakterii: Staphylococcus aureus ATCC 6538, Eschericha coli ATCC 10536 coli oraz grzybów: Candida albicans ATCC 10231, Aspergillus niger ATCC 16404. Głównym celem prac badawczych było otrzymanie włókniny z PDAMA. W niniejszej pracy zastosowano metodę rozdmuchu roztworu polimeru. Przeprowadzone badania pokazały, iż włókninę można otrzymać jedynie z polimeru wytworzonego na drodze polimeryzacji blokowej, który charak-teryzuje się znacznie wyższą masą cząsteczkową niż polimer otrzymany na drodze polimeryzacji roztworowej. Określono zakres stężenia roztworu polimeru, z którego można wytworzyć włókninę. Morfologia laboratoryjnej partii włókniny została zobrazowana przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) a struktura nadcząsteczkowa zbadana metodą spektroskopii rentgenowskiej. Ze względu na znaczną rozpuszczalność materiału wykonano procedurę radiacyjnego i chemicznego sieciowania polimeru. Została wyznaczona aktywność biostatyczna otrzymanej partii laboratoryjnej włókniny.Pozycja Warstwowy wielofunkcyjny kompozyt tekstylny w hydroizolacji konstrukcji betonowych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Szafran, Krzysztof; Wojtysiak, Jan; Szer, Jacek; Ciechańska, Danuta; Klemm, PiotrTematem rozprawy doktorskiej jest Warstwowy wielofunkcyjny kompozyt tekstylny w hydroizolacji konstrukcji betonowych, który stanowi naukowe podejście do nowego rodzaju przeciwwodnego zabezpieczenia, szczególnie poziomych zewnętrznych konstrukcji betonowych z wykorzystaniem materiałów włókienniczych. Nowa metoda opiera się na materiałach włókienniczych o różnych strukturach funkcjonalnych, które są wszechobecne w zastosowaniach technicznych. Materiały włókiennicze, poza ich podstawową funkcją „odzieżową” znajdują szerokie zastosowanie w różnych obszarach techniki. Zdobyte doświadczenie i pozyskany stan wiedzy z przeglądu literatury pozwoliły na sformułowanie tezy rozprawy „Możliwe jest opracowanie nowego tekstylnego kompozytu wielofunkcyjnego o własnościach hydroizolacyjnych zapewniającego: (1) bezobsługowy proces konstytuowania betonu nowobudowanym poziomym zewnętrznym elementom architektonicznym o konstrukcji betonowej oraz (2) trwałą i niezawodną jego ochronę przeciwwodną w czasie eksploatacji”. Od kompozytu oczekuje się, aby posiadał doskonałe własności barierowe i był niezawodny w trakcie eksploatacji konstrukcji betonowych, jak również znacznego skrócenia prac budowlanych lub remontowych, co z kolei prowadzi do obniżenia kosztów inwestycji. Kompozyt włókninowy zapewnia bezobsługowy proces dojrzewania betonu, a jego własności drenażowe pozwoliły, jak wykazały badania, zapewnić realizację tego procesu wymaganą w trakcie hydratacji cementu. Z funkcji, jakie ma realizować kompozyt w tej konkretnej sytuacji wynika, że jego struktura ma zapewnić wysokoskuteczne właściwości drenażowe pozwalające odprowadzać nadmiar niezwiązanej z betonem wilgoci w czasie jego dojrzewania. Pełna barierowość jest utrzymywana z kolei przez właściwość powolnego plastycznego odkształcania (osiadania) zmniejszającego porowatość masy drenażowej, powodowanego naciskiem masy warstwy zewnętrznej (wylewki i ewentualnego podłoża). Kompozyt składa się z trzech warstw: Warstwa górna: geowłóknina, która spełnia funkcję ochronną przed uszkodzeniem warstwy barierowej podczas układania kompozytu na betonie konstrukcyjnym, jak również podczas wylewania wylewki na kompozyt. Warstwa środkowa: termoplastyczna folia polietylenowa, która po skonsolidowaniu jej z warstwami górną i dolną zapewnia całkowitą hydro-barierowość kompozytu. Warstwa dolna: geowłóknina o dobrych własnościach drenażowych uzyskiwanych poprzez nadanie jej wysokiej sprężystości i odpowiedniej porowatości. Zadaniem tej warstwy jest odprowadzenie ewentualnego nadmiaru wody, która nie została związana z cementem oraz stworzenie warunków wodnych na powierzchni betonu konstrukcyjnego podobnych jak dla betonu pielęgnowanego w okresie jego dojrzewania. Proponowana technologia skraca czas prac budowlanych o 3 do 4 tygodni. Sposób hydroizolacji z użyciem opracowanego kompozytu barierowego oraz kompozyt barierowy zostały zgłoszone do ochrony w UP RP. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że zaproponowana technologia jest całkowicie ekologiczna, gdyż eliminuje stosowanie pap, materiałów bitumicznych (smoły) oraz rozpuszczalników. Ostateczną weryfikację nowej metody hydroizolacji z wykorzystaniem warstwowego wielofunkcyjnego kompozytu tekstylnego zbadano na zbudowanym do tego celu balkonie na jednym z budynków Instytutu Technologii Eksploatacji, gdzie wykonywano badania. Otrzymane wyniki potwierdziły całkowicie barierowość kompozytu i jego niekwestionowaną przydatność w procesie dojrzewania i pielęgnacji betonu oraz niezawodne funkcjonowanie w warunkach rzeczywistego klimatu.Pozycja Modelowanie wielowarstwowych osłon balistycznych minimalizujących skutki udaru(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Pinkos, Justyna; Stempień, Zbigniew; Struszczyk, Marcin Henryk; Grabowska, KatarzynaGłównym celem przedstawionej rozprawy doktorskiej była analiza efektywności balistycznej wielowarstwowych tekstylnych osłon złożonych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych oraz ocena skutków udaru balistycznego po niepenetrującym uderzeniu pocisku. Badania efektywności balistycznej wielowarstwowych osłon balistycznych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych podanych ostrzałowi pociskiem Parabellum 9 x 19 mm FMJ przeprowadzono w oparciu o symulacje komputerowe w programie LS-Dyna oraz eksperymentalnie w Laboratorium Badań Balistycznych na Politechnice Łódzkiej. Tkaniny dwuosiowa i trójosiowa były wykonane z tej samej przędzy, posiadały porównywalną masę powierzchniową, natomiast różniły się jedynie typem splotu. W badaniach numerycznych modele przeplatane tkanin opracowano w oparciu o rzeczywiste wymiary tkaniny dwuosiowej i trójosiowej Kevlar 29. Model 3D tkaniny dwuosiowej i trójosiowej opracowano w programie Ansys ICEM CFD. Badania numeryczne przeprowadzono dla modeli przeplatanych warstw tkanin dwuosiowych oraz trójosiowych. Dla wyselekcjonowanych wielowarstwowych pakietów przeprowadzono symulacje centralnego uderzenia pocisku z prędkością początkową 406 m/s, co oznacza, że badania prowadzono w klasie kuloodporności II pakietów balistycznych zgodnie z normą NIJ Standard (2008). Realizacja badań numerycznych dla pakietów wielowarstwowych z tkanin dwuosiowych oraz trójosiowych Kevlar 29 pokazała skalę problemu związanego z czasochłonnością wykonywania analiz numerycznych. Dlatego też zdecydowano się na kolejny etap badań numerycznych polegający na zastąpieniu przeplatanego modelu geometrycznego tkaniny modelem 2D o strukturze zhomogenizowanej. Badania numeryczne oceny efektywności balistycznej zhomgenizowanych wielowarstwowych powłok 2D dla pakietów z tkanin dwu- i trójosiowych umożliwiły wyznaczenie wymaganej liczby warstw spełniającej pierwsze i drugie kryterium bezpieczeństwa. Efektywność balistyczna miękkich pakietów formowanych z płaskich wyrobów włókienniczych ma istotny wpływ na skalę udaru balistycznego powstającego podczas niepenetrującego uderzenia pocisku (ang. BABT – Behind Armor Blunt Trauma). W celu określenia efektywności balistycznej pakietów balistycznych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych przeprowadzono eksperymentalną analizę traumy balistycznej z użyciem podłoża z plasteliny balistycznej i żelu balistycznego. W dalszej kolejności opracowano numeryczny model korpusu ciała człowieka na podstawie sekwencji obrazów z tomografu komputerowego. Weryfikacja wyników badań numerycznych wiązała się z przygotowaniem fizycznego modelu ciała człowieka o rzeczywistych wymiarach klatki piersiowej mężczyzny. Uzyskane rezultaty pozwoliły na przeprowadzenie szczegółowej analizy fizjologicznych skutków udaru balistycznego po niepenetrującym uderzeniu pocisku. Eksperymentalna i numeryczna analiza uderzenia pocisku w model ciała człowieka wykazała, że ciśnienia oraz głębokość deformacji wywierane na określone organy są zawsze mniejsze w przypadku ochrony ciała pakietem balistycznym złożonym z tkanin trójosiowych.Pozycja Włókna celulozowe o właściwościach luminescencyjnych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2017) Erdman, Aleksandra; Kulpiński, Piotr; Jakucewicz, Stefan; Wawro, DariuszGłównym celem przedstawionej rozprawy doktorskiej było otrzymanie włókien celulozowych modyfikowanych organicznymi i nieorganicznymi związkami luminescencyjnymi do zastosowania w dokumentach i tekstyliach. Podstawowym celem badań było zbadanie wpływu rodzaju, stężenia i rozproszenia modyfikatorów w matrycy polimerowej włókna na jego mechaniczne i luminescencyjne właściwości, jak również na kolor emisji otrzymanych włókien. Włókna otrzymywane były z użyciem sucho-mokrej metody formowania z roztworów celulozy, otrzymanych poprzez bezpośrednie rozpuszczenie celulozy w N-tlenku-N-metylomorfoliny (NMMO). Modyfikatory luminescencyjne dodawane były podczas procesu przygotowania płynów przędzalniczych. Zbadano właściwości otrzymanych luminescencyjnych włókien. Widma wzbudzenia i emisji zostały wykonane na spektrofotometrze fluorescencyjnym. Charakterystyki rozmiaru cząstek modyfikatora i ich rozproszenia w matrycy włókien zostały przestudiowane z użyciem transmisyjnej mikroskopii elektronowej (TEM). Wyznaczono również właściwości mechaniczne modyfikowanych włókien, jak również zbadano wpływ testów starzeniowych na właściwości luminescencyjne i mechaniczne włókien. Biorąc pod uwagę potencjalne zastosowanie otrzymanych włókien, przygotowano w warunkach laboratoryjnych próbki papieru zawierającego włókna luminescencyjne. Zbadano właściwości zmodyfikowanego papieru oraz wykonano analizę jego mikrostruktury z wykorzystaniem skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). W wyniku przeprowadzonych prac otrzymano włókna ze specjalnymi luminescencyjnymi właściwościami, gdzie związek luminescencyjny zamknięty jest w matrycy polimerowej włókien. Otrzymane włókna charakteryzują się dobrymi właściwościami mechanicznymi i luminescencyjnymi, z różnymi kolorami emisji. Testy starzeniowe wykazały, iż szacunkowa trwałość włókien wynosi nie mniej niż 10 lat oraz ich właściwości luminescencyjne zostają zachowane. Analiza SEM struktury papieru zawierającego luminescencyjne włókna pokazała, iż włókna są trwale wbudowane w jego strukturę i nie mają negatywnego wpływu na właściwości papieru. Dodatek włókien do papieru zapewnia możliwości zastosowania, takie jak: zabezpieczenia dokumentów i tekstyliów oraz znacznik kontroli anizotropii w procesie produkcji papieru.Pozycja Wpływ technologii wytwarzania na parametry anten tekstylnych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2017) Nowak, Iwona; Krucińska, Izabella; Januszkiewicz, Łukasz; Fryczkowski, Ryszard; Krawczyk, AndrzejPraca doktorska składa się z części teoretycznej, eksperymentalnej oraz wniosków. Cześć eksperymentalna rozprawy doktorskiej składa się z trzech części. W pracy wytworzono anteny tekstylne trzema różnymi metodami: fizycznego osadzania z fazy gazowej, drukowania ink-jet oraz haftowania. Wszystkie te metody zostały wykorzystane do wytworzenia anteny o tej samej geometrii (anteny Vee). Taki rodzaj anteny może zostać wykorzystany w odzieży inteligentnej do przekazywania informacji o parametrach życiowych użytkownika. Potencjalnymi użytkownikami takiej odzieży mogą być strażacy, żołnierze, dzieci i osoby starsze. W elektronice noszonej zarówno nadajnik, jak i antena są ulokowane bardzo blisko ludzkiego ciała. Muszą one posiadać niewielkie wymiary i być lekkie, tak aby nie ograniczać komfortu użytkowania takiego systemu. Aby wytworzyć antenę tekstylną konieczne jest wytworzenie ścieżki elektroprzewodzącej na podłożu włókienniczym. W pracy właściwości elektryczne ścieżek elektroprzewodzących zostały ocenione na podstawie pomiaru oporności elektrycznej. Charakter, ciągłość i grubość ścieżek została oceniona za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Parametry elektryczne anten tekstylnych zostały ocenione na podstawie pomiaru impedancji wejściowej oraz współczynnika fali stojącej (WFS) odniesionego Z0 = 50 Ω. Pomiary charakterystyki promieniowania anten tekstylnych zostały wykonane w wolnej przestrzeni przy zastosowaniu generatora sygnału, analizatora widma i anteny pomiarowej. W pracy pokazano możliwość wytworzenie anten tekstylnym z zastosowaniem trzech różnych metod: fizycznego osadzania z fazy gazowej, drukowania ink-jet oraz haftowania. Najmniejszą wartość oporu elektrycznego uzyskano dla ścieżki antenowej wyprodukowanej z zastosowaniem metody PVD.Pozycja Badania odzieży naruszającej prawa własności intelektualnej w aspekcie obrotu na polskim rynku i oceny jej wartości użytkowej(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2017) Faryś, Przemysław KrystianPraca doktorska poświęcona jest analizom i badaniom na temat problematyki obrotu odzieżą naruszającą prawa własności intelektualnej na przykładzie polskiego rynku. Niniejsze opracowanie stanowi skrót rozprawy doktorskiej.Pierwszą część pracy doktorskiej poświęcono kształtowaniu się szeroko rozumianych praw ochrony własności intelektualnej w ujęciu historycznym,ewolucji zasad kształtowania i oceny ogólnej jakości tekstyliów wytwarzanych na przestrzeni wieków oraz kreowaniu marek odzieżowych i zabezpieczaniu ich przed podrabianiem.Następnie w pracy dokonano analizy współczesnego rynku produkcji odzieży w Polsce na podstawie danych statystycznych. Przedstawiono i omówiono rozmiar rynku produkcji i handlu odzieżą w Polsce. Scharakteryzowano polski handel zagraniczny tekstyliami.W dalszej części pracy skupiono uwagę na skali obrotu podrabianą odzieżą w Polsce i metodami przeciwdziałania temu zjawisku, na tle polityki handlowej Unii Europejskiej. Opierając się na danych statystycznych przedstawiono i zanalizowano m.in. wielkość i wartość zatrzymywanej w Polsce odzieży naruszającej prawa własności intelektualnej, jak i źródła pochodzenia tego rodzaju odzieży.Przeprowadzono także pilotażowe badania ankietowe skierowane do polskich producentów odzieży i użytkowników, w celu zanalizowania m.in. stopnia świadomości problematyki obrotu podrobioną odzieżą.Ostatnia część pracy dotyczyła porównawczej organoleptycznej i instrumentalnej oceny jakości wykonania i wartości użytkowej przykładów podrobionej i oryginalnej odzieży, występującej aktualnie na polskim rynku. W tym celu przeprowadzono organoleptyczną ocenę odzieży pod kątem jakości wykonania oraz instrumentalną analizę składu surowcowego i struktury tworzących odzież tekstyliów. Wykonano badania podstawowych właściwości użytkowych i estetycznych, takich jak: komfortu biofizycznego kreowanego przez materiał, poprzez ocenę przewiewności oraz wymianę strumienia ciepła i wilgoci, komfortu sensorycznego z wykorzystaniem systemu Kawabaty do oceny chwytu całkowitego, określenie skłonności do mechacenia i pillingu oraz odporności wybarwień na czynniki mokre – wodę, pranie, pot alkaliczny i kwaśny, jak również odporności wybarwień na czynniki termiczne oraz trwałość wybarwień na światło. W oparciu o uzyskane wyniki badań i analiz dokonano wyboru wskaźników jakościowych, pomocnych w porównawczej ocenie jakości podrobionej odzieży w stosunku do odzieży oryginalnej w zakresie jej budowy, cech użytkowych i wizualnych.Pozycja Ocena właściwości optycznych żakardowych dzianin dekoracyjnych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2017) Szmyt, Joanna; Frydrych, IwonaCelem naukowym pracy jest identyfikacja barierowości świetlnej żakardowych dzianin dekoracyjnych na podstawie badań teoretycznych opartych na modelu geometryczno-strukturalnym dzianin, który formułuje zależności zapełnienia powierzchniowego splotów funkcji cech stosowanych nitek oraz na podstawie badań eksperymentalnych prowadzonych w oparciu o opracowaną instrumentalną metodykę pomiaru parametrów optycznych dzianin, tj. przepuszczalności, odbicia i porowatości powierzchniowej tekstyliów wzorzystych.