Badania Doświadczalne Elementów i Konstrukcji Betonowych nr 09 (2000)

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/5586

Patronat: PUBLIKACJA POD PATRONATEM SEKCJI KONSTRUKCJI BETONOWYCH KOMITETU INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ PAN

Recenzent: prof. dr hab. inż. Wojciech Radomski
Tłumaczenie: mgr inż. Maciej Winiarski
Opracowanie wyników pomiarów i skład tekstu: mgr inż. Jacek Filipczak

2000 Katedra Budownictwa Betonowego, Łódź, Poland

Wiadomości

Opublikowano 28 kwietnia, 2000

Przeglądaj

Filtry

20001

Ustawienia

Autorsearch.filters.applied.operator.equals: search.filters.author.Kotynia, RenataData zakończenia: 2000

collection.search.results.head

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Pozycja
    Doświadczalne badania żelbetowych belek wzmocnionych taśmami CFRP
    (Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2000) Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata
    Program doświadczalnych badań objął 8 belek żelbetowych o przekroju 150x300mm i rozpiętości 3000mm. Belki różniły się stopniem zbrojenia zwykłego oraz długością taśmy wzmacniającej CFRP, miejscem jej usytuowania i typem taśmy. W badaniach zastosowano taśmy typu S i M, o modułach sprężystości odpowiednio około 170GPa i 210GPa. W dwóch belkach zastosowano w strefach przypodporowych dodatkowe taśmy przyklejane na bocznych powierzchniach, w celu poprawy warunków zakotwienia taśmy głównej. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi (seria I – 6 elementów) lub jedną siłą skupioną, usytuowaną w środku rozpiętości (seria II – 2 elementy). Wszystkie belki zniszczyły się na skutek odspojenia taśmy CFRP. Podczas badań ujawniły się dwa mechanizmy zniszczenia, różniące się miejscem występowania i obrazem odspojenia taśmy. Pierwszy z nich („P”) miał miejsce w strefie przypodporowej belek, w pobliżu końca taśmy wzmacniającej. Taśma odspajała się wraz z betonem otuliny zbrojenia na krótkim odcinku, obejmującym strefę przypodporową, nie osiągając punktu przyłożenia siły obciążającej. Drugi sposób zniszczenia („Z”) charakteryzował znacznie dłuższy odcinek odspojenia taśmy, obejmujący nie tylko strefę przypodporową, lecz także obszar czystego zginania. Zniszczenie występowało w warstwie kleju, a tylko lokalnie wraz z taśmą odspajały się fragmenty otuliny. Badania wykazały, że nośność taśmy na rozciąganie nie może być wykorzystana, gdyż wcześniej odspaja się ona od powierzchni elementu. Stopień wzmocnienia elementu może być jednak wyraźny, zwłaszcza w elementach o niskim stopniu zwykłego zbrojenia. Efekt wzmocnienia można zwiększyć stosując taśmy o większym współczynniku sprężystości lub wprowadzając wstępne sprężenie taśm przed ich przyklejeniem. Do analizy obliczeniowej zastosowano nieliniowy model betonu z uwzględnieniem zasady „tension stiffening”.