Książki, monografie, podręczniki, rozdziały (WTMiWT)
Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/179
Przeglądaj
Pozycja Nanotechnologia w wytwarzaniu włókien chemicznych : nanokompozytowe włókna z udziałem montmorylonitu(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2010) Mikołajczyk, Teresa; Red. nauk. Wydziału: Kowalski, Krzysztof; Boryniec, Stefan; Połowiński, StefanStosowanie nanotechnologii znacznie rozszerza możliwości modyfikacji właściwości włókien chemicznych. Wprowadzenie do tworzywa włókien różnych pod względem budowy chemicznej nanododatków umożliwia nadanie im nowych cech, niespotykanych we włóknach klasycznych. W grupie nanododatków ceramicznych duże znaczenie odgrywają glinokrzemiany warstwowe, a w szczególności montmorylonit. Jego budowa, właściwości oraz sposoby otrzymywania nanokompozytów z jego udziałem na bazie różnych polimerów przedstawione są w początkowych rozdziałach pracy. Dalsze jej części dotyczą otrzymywania włókien nanokompozytowych opartych na dwóch tworzywach: poliimidoamidzie i poliakrylonitrylu. Oba rodzaje włókien nanokompozytowych formowane są metodą z roztworu na mokro. Zaletą tej metody jest możliwość ukierunkowanego sterowania- parametrami procesowymi w celu uzyskania założonych właściwości włókien. Nanokompozytowe włókna poliimidoamidowe wykazują unikatowe połączenie podwyższonej porowatości i dobrych właściwości sorpcyjnych z barierowością na działanie strumienia cieplnego i płomienia oraz wysokimi właściwościami termicznymi wynikającymi z budowy chemicznej tworzywa. Cechy te warunkują podwyższony komfort użytkowania odzieży ochronnej wykonanej z takich włókien. Jednocześnie wytrzymałość włókien nanokompozytowych jest odpowiednia do ich przerobu na płaskie wyroby włókiennicze. Nanokompozytowe włókna poliakrylonitrylowe stanowią prekursor do otrzymywania włókien węglowych przeznaczonych do zastosowań medycznych. Ich podwyższona porowatość, przy wytrzymałości odpowiedniej do procesu karbonizacji, sprzyjać będzie procesom degradacji włókien węglowych w organizmie, procesom adhezji i wzrostu komórkowego, a obecność pierwiastków pochodzących od nanododatku (MMT) działać będzie stymulująco na odbudowę tkanki kostnej. Uzyskanie obu typów włókien nanokompozytowych, o unikatowych właściwościach (dostosowanych do ich przeznaczenia), wymagało pogodzenia przeciwstawnego wpływu parametrów procesu formowania na ich strukturę porowatą, nadmolekularną, właściwości sorpcyjne i wytrzymałościowe. Szczegółowa analiza uzyskanych wyników stanowiła podstawę do wytypowania optymalnych warunków ich wytwarzania. Określono także wpływ obecności nanododatku na mechanizm zestalania i przebieg procesów deformacyjnych w etapie rozciągu. Umożliwiło to odniesienie ogólnych prawidłowości procesu formowania włókien metodą z roztworu na mokro do wytwarzania włókien nanokompozytowych.