Wertykalna zmienność jasności nocnego nieba w terenie zurbanizowanym

Abstract

Nadmierna ilość sztucznego światła emitowana w nocy do dolnej warstwy atmosfery stała się już codziennością krajobrazu współczesnego miasta oraz stopniowo staje się także zjawiskiem towarzyszącym obszarom położonym poza większymi skupiskami ludzkimi. Miejskie wyspy świetlne są obiektami ukierunkowanych badań prowadzonych od kilkudziesięciu lat przez naukowców reprezentujących różne specjalności. W Toruniu od kilku lat prowadzone są systematyczne badania nad zjawiskiem smogu świetlnego. Powtarzalnemu pomiarowi poddana została jasność nocnego nieba w kilkudziesięciu punktach kontrolnych, rozmieszczonych na terenie całego miasta. Kolejnym etapem badań jest pomiar zmienności jasności nocnego nieba w gradiencie pionowym. W tym celu w dwóch punktach miasta wykonywano powtarzalne pomiary na zadanych wysokościach z wykorzystaniem bezzałogowego statku powietrznego, na pokładzie którego zamontowano automatyczny miernik światła własnej konstrukcji. Uzyskane w ten sposób wyniki jasności nocnego nieba pozwoliły na określenie jej zmienności w gradiencie pionowym do wysokości 120 metrów od powierzchni gruntu, a także na przetestowanie możliwości wykorzystania bezzałogowych statków powietrznych w ukierunkowanych badaniach zjawiska zanieczyszczenia świetlnego.The excessive amount of artificial light emitted to the lower atmosphere at night has already become part of the everyday landscape of the modern city and is gradually becoming a phenomenon accompanying areas outside larger human clusters. City of light islands is the subjects of targeted research conducted for several decades by scientists representing various specialities. In Toruń, systematic research on the phenomenon of light smog has been carried out for several years. The brightness of the night sky was repeatedly measured at several control points located throughout the city. The next stage of the research is the measurement of the brightness variability of the night sky in a vertical gradient. For this purpose, at two points of the city, repeatable measurements were made at set heights with the use of an unmanned aerial vehicle, onboard which an automatic light meter of its own design was installed. The results obtained in this way allowed to determine the variability of the measured sky brightness in a vertical gradient up to a height of 120 meters from the ground surface. It also allowed testing the possibility of using unmanned aerial vehicles in research on the phenomenon of light pollution.