Wydział Mechaniczny / Faculty of Mechanical Engineering / W1

Stały URI zbioruhttp://hdl.handle.net/11652/1

Przeglądaj

Wyniki wyszukiwania

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Pozycja
    Użytkowe właściwości warstw węglowych wytworzonych na elementach stopu magnezu metodą PACVD
    (Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, 2006) Gołąbczak, Marcin; Mitura, Stanisław
    Stopy magnezu znajdują aktualnie liczne zastosowania w wielu dziedzinach przemysłu, gdzie redukcja masy ma zasadnicze znaczenie [8, 9, 13]. Przykładowo wykorzystywane są w przemyśle: lotniczym, kosmicznym, motoryzacyjnym, elektronicznym, produkcji sprzętu sportowego itd. Do istotnych zalet stopów magnezu należą [8, 9, 13, 14]: - duży stosunek wytrzymałości mechanicznej do masy, - dobre przewodnictwo cieplne, - mała rozszerzalność cieplna, - dobre właściwości odlewnicze i duża integralność funkcjonalna, umożliwiająca wytwarzanie półproduktów o kształcie bliskim produktowi końcowemu, - dobra skrawalność. Stopy magnezu wykazują także wady [8], z których największą stanowi duża podatność na korozję, powodująca ubytek masy i zmniejszenie wytrzymałości mechanicznej. Inną wadą stopów magnezu jest ich mała odporność na zużywanie, zmniejszenie wytrzymałości w wysokiej temperaturze oraz zakłócanie pola elektromagnetycznego. Wymienione wady w istotnym stopniu ograniczają stosowalność stopów magnezu w technice. W prezentowanej pracy podjęto próbę wyeliminowania tych wad poprzez wytworzenie na stopach magnezu AZ3 l S"pecjalnych warstw węglowych, tworzących bariery ochronne i spełniających jednocześnie funkcje dekoracyjne, stosując technologię plazmy wysokiej częstotliwości PACVD (Plasma Activated Chemical Vapour Deposition). W pracy przedstawiono warunki wytwarzania warstw węglowych na stopie magnezu AZ3 1 oraz wyniki badań dotyczących oceny ich cech użytkowych. [...]
  • Pozycja
    Modelowanie mikrogeometrii powierzchni polerowanej stopu magnezu.
    (Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, 2014) Gołąbczak, Andrzej; Konstantynowicz, Andrzej; Gołąbczak, Marcin
    W artykule przedstawiono nowe podejście do modelowania matematycznego mikrostruktury powierzchni po obróbce polerowania. Istota proponowanej metody polega na generowaniu powierzchni z jednoznacznie określonych analitycznie brył w postaci stożków kołowych i eliptycznych, o rozwarciu zależnym od modelowanej powierzchni. Losowość jest wprowadzona do modelu poprzez generowania wysokości i rozkładu stożków na powierzchni według odpowiednich rozkładów prawdopodobieństwa. Przeprowadzono rekonstrukcję morfologii polerowanej powierzchni stopu magnezu, w oparciu o przeliczalny zbiór próbek profilu powierzchni z badania mikroskopem AFM. Uzyskano bardzo dobrą zgodność parametrów statystycznych i morfologii powierzchni modelowanej i rzeczywistej.