2013, Tom 52 Nr 1147

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/3689

Przeglądaj

collection.search.results.head

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Pozycja
    Osobowość menedżera a strategia koopetycji
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2013) Machel, Wojciech; Cyfert, Szymon
    W artykule zwrócono uwagę na rolę menedżera w procesie tworzenia więzi międzyorganizacyjnych. Podjęto próbę wskazania na istotę roli cech osobowościowych menedżerów w realizacji strategii organizacji ze względu na jej sukces. Porównano działania dwóch menedżerów (założycieli) w aspekcie rozwoju przedsiębiorstw poprzez pryzmat więzi międzyorganizacyjnych. Celem owego porównania jest zasygnalizowanie, iż w rozwoju współczesnych przedsiębiorstw funkcjonujących w warunkach dynamicznie zmieniającego się otoczenia można, a nawet warto, czerpać z doświadczeń niewspółczesnych menedżerów także w obszarach, które w przeszłości nie były nazwane i zdiagnozowane. Niniejszy artykuł stanowi jedynie wskazanie kierunku dalszych badań nad uwzględnieniem roli menedżera w wyborze strategii koopetycji. Można zadać pytanie na ile cechy osobowościowe wpływają na decyzje w zakresie decyzji na poziomie konkurowania, współpracy czy koopetycji (kooperencji)?
  • Pozycja
    Strategia koopetycji w rozwoju organizacji
    (Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2013) Czakon, Wojciech; Lichtarski, Jan
    Stopień rozpoznania rozwoju organizacji w naukach o zarządzaniu powoduje kierowanie uwagi badawczej w stronę coraz bardziej złożonych zjawisk, które nań wpływają. Pośród nich szczególną popularność uzyskują paradoksy, takie jak oburęczność czy koopetycja. Artykuł identyfikuje pozytywny, choć niejednoznaczny związek pomiędzy strategią koopetycji a przejawami rozwoju organizacji. Następnie rozpoznaje wyróżniki kompetencji stosowania koopetycji, analogicznie do paradoksów zarządzania wiedzą. W konkluzji wskazano na linię debaty dotyczącej tej kompetencji, bowiem część badaczy postuluje obniżanie napięć pomiędzy sprzecznościami, podczas gdy drugie stanowisko skłania się raczej w stronę stymulowania rozwoju poprzez napięcia.