Artykuły (WTMiWT)
Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/180
Przeglądaj
79 wyniki
collection.search.results.head
Pozycja Interaktywna mapa dla EUG Łódź 2022(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2022) Barburski, MarcinW Zatoce Sportu Politechniki Łódzkiej odsłonięto interaktywną mapę Europejskich Igrzysk Akademickich Łódź 2022 (EUG 2022). Powstała ona w ramach European Project Semester, zajęć realizowanych w Centrum Kształcenia Międzynarodowego. O pracy studentów pisze kierujący projektem dr hab. inż. Marcin Barburski, prof. PŁ z Wydziału Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów.Pozycja Studenci projektowali dla Phillips Poland(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2022) Szumigaj-Badziak, AnnaFirma Phillips Poland Sp. z o.o. wraz z Wydziałem Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów zrealizowała konkurs dla studentów Wzornictwa na zaprojektowanie i utworzenie dokumentacji technicznej klapki do gniazda znajdującego się na ciągniku siodłowym, czyli samochodzie ciężarowym przeznaczonym do ciągnięcia naczep. Zwycięski projekt zostanie przez firmę wyprodukowany.Pozycja Warsztat PiCoDe(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2021) Zimna, KatarzynaCzy przez dwa tygodnie, nie znający się wcześniej, międzynarodowy zespół projektantów z różnych dziedzin jest w stanie wykreować pomysły i zrealizować prototyp nowego produktu? Okazuje się że tak. W galerii Pop’n’art pokazano dwa nowe produkty, promujące przy okazji Łódź.Pozycja Studentka PŁ zaprojektowała stroje na Expo 2020(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2021) Chojnacka, Ewa; Owczarek, MagdalenaJuż wiemy jak będzie ubrana obsługa Pawilonu Polskiego na Wystawie Światowej Expo 2020 Dubai. Właśnie rozstrzygnął się konkurs, w którym brali udział studenci architektury ubioru Wydziału Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów PŁ. Organizatorami konkursu jest Politechnika łódzka, Polska Agencja Inwestycji i Handlu S.A. oraz Województwo Łódzkie.Pozycja Rusztowanie do hodowli komórkowej(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2021) Pabjańczyk-Wlazło, EwelinaWyniki projektu engiSCAF – kompozytowe rusztowania biopolimerowe o porowatej strukturze i ukierunkowanej aktywności biologicznej będzie można wykorzystać w sterowanych zabiegach regeneracji kości i tkanek.Pozycja Modelowanie procesów wymiany ciepła w dzianinach futerkowych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Więzowska, Anna; Korycki, Ryszard; Kutyłowski, Ryszard; Matusiak, MałgorzataCiepłochronność jest podstawowym parametrem determinującym praktyczne zastosowanie dzianin futerkowych. Analiza wymiany ciepła oraz metodyka określenia podstawowych parametrów struktury do optymalizacji konstrukcji z uwagi na wymagany poziom izolacyjności cieplnej nie zostały jeszcze dotychczas opisane dla dzianin futerkowych. Brak rozwiązań problemów ciepłochronności dla tego typu dzianin wskazuje na celowość podjęcia rozważanej tematyki. Celem prac prowadzonych w ramach dysertacji doktorskiej było opracowanie modelu przepływu ciepła, który może być wykorzystany do projektowania dzianin futerkowych o wymaganych właściwościach termofizycznych. Zaprezentowany model opisu zjawiska przepływu ciepła ma uzasadnienie praktyczne w odniesieniu do dzianin futerkowych. Przyjęta metoda pozwala uniknąć badań wielu parametrów, ograniczając je do minimum: udział objętościowy poszczególnych składników w stosunku do każdej warstwy oraz stosunek grubości poszczególnych warstw do grubości całego wyrobu. Do badań wykorzystuje się powszechnie dostępne urządzenia pomiarowe. Uzyskuje się ponadto możliwość symulacji eksperymentu, bez konieczności wytwarzania dzianiny futerkowej. Metoda ta pozwala na dowolne modelowanie warunków brzegowych i początkowych, co nie zawsze jest możliwe dla metod empirycznych ze względu na ograniczenia sprzętowe. [...]Pozycja Konstrukcja, technologia i metodyka oceny multifunkcjonalnej tkaniny żakardowej typu „blackout” do zastosowań we wnętrzach użyteczności publicznej(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2019) Szkudlarek, Joanna; Snycerski, Marek; Drobina, Robert; Majchrzycka, KatarzynaNiniejsza rozprawa jest oparta na ponad dziesięcioletnim doświadczeniu zawodowym autora. Obszar zainteresowań i działań autora pokrywa się z obszarem naukowym pracy. Idea rozprawy osadzona jest w rzeczywistości, odnosi się bowiem do fizycznie zaistniałej sytuacji problemowej. Zidentyfikowano złożony problem techniczny w obszarze wnętrz użyteczności publicznej, a następnie przekształcono w problem naukowy będący przedmiotem rozważań niniejszej rozprawy. Zasłony we wnętrzach użyteczności publicznej należy rozpatrywać również jako obiekty pionowego stosowania, które, spoczywając na systemie zawieszenia, muszą pozostawać mobilne, być montowane i demontowane przez człowieka zgodnie z przepisami BHP. Tak rozumiany system zaciemnienia w praktyce stanowią dwie, zawieszone jedna za drugą, tkaniny: dekoracyjna (żakardowa) i barierowa dla światła widzialnego (blackout). Stosowane dotychczas rozwiązanie oznacza podwojenie ilości i ciężaru tkanin na systemie nośnym, w konsekwencji przynosząc problemy techniczne i ograniczenia. Zaprezentowane nowe podejście do projektowania tkanin wielowarstwowych pozwala na połączenie dwóch kluczowych funkcji: dekoracyjnej i barierowej wobec promieniowania widzialnego w jednej tkaninie zasłonowej. Integracja funkcji w jednym wyrobie to nowy rodzaj konstrukcji tkaniny, w której lewa strona, niezależna względem prawej, pełni funkcje tkaniny podszewkowej. Nowa tkanina, zgodnie z trendami we współczesnym projektowaniu architektonicznym, odpowiada na potrzeby projektantów wnętrz i architektów. Zasłona jako element wystroju powierzchni okiennej, która w rozumieniu architektów łączy wnętrze z otoczeniem, wpływa na wygląd elewacji budynku, a także na postrzeganie ładu przestrzennego miasta. Nowa konstrukcja lewej strony tkaniny wyczerpuje ten problem, wspomagając myśl architektoniczną. Praca zawiera pionierskie badania dotyczące możliwości multiplikowania funkcji w tkaninach wielowarstwowych, przy ich jednoczesnej separacji i przypisaniu do każdej z warstw. Koncentracja trzech funkcji w jednym wyrobie to perspektywa wielu korzyści związanych z minimalizacją ilości i ciężaru tkanin zasłonowych na systemie nośnym. W praktyce oznacza to poprawę operowania tkaninami, od etapu konfekcjonowania po montaż i demontaż, w celu konserwacji oraz podniesienie poziomu bezpieczeństwa ludzi i obiektu. Innowacyjna, nieistniejąca dotąd konstrukcja tkaniny wymagała opracowania nowych procedur technologicznych i badawczych, które poszerzają wiedzę w obszarze współczesnego celowego projektowania i analiz instrumentalnych barierowych struktur tkanych. Zatem oprócz charakteru aplikacyjnego, poprzez opracowanie metodyki badawczej i wskaźników oceny wielofunkcyjnej tkaniny żakardowej o właściwościach blackout, praca wnosi wkład w badania nad własnościami optycznymi tekstyliów, w których wymagana jest całkowita barierowość świetlna. Przedmiotem niniejszej publikacji jest metodyka oceny własności barierowych tkanin zaciemniających typu blackout opracowana na potrzeby oceny nowej konstrukcji tkaniny zasłonowej.Pozycja Zastosowanie poli(metakrylanu-N,N-dimetyloaminoetylenowego) do otrzymywania włóknin(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Zielińska, Dorota; Stawski, Dawid; Wawro, Dariusz; Fabia, JanuszW pracy wykonano syntezy poli(metakrylanu-N,N-dimetyloaminoetylenowego) – PDAMA przy użyciu dwóch metod polimeryzacji: roztwo-rowej oraz blokowej. Otrzymano polimery o liczbowo średniej masie cząsteczkowej odpowiednio: 10 850 g/mol oraz 146 300 g/mol. Budowa chemiczna została potwierdzona przy użyciu technik spektroskopowych: magnetycznego rezonansu jądrowego – NMR oraz spektroskopii w podczerwieni – FTIR. Natomiast strukturę nadcząsteczkową określono przy użyciu metody szerokokątowej dyfrakcji rentgenowskiej – WAXS. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują postać amorficzną polimerów, a przeprowadzona analiza termiczna wykazuje, że przerób PDAMA technikami stopowymi jest niemożliwy. W następnym etapie prac zbadano właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybiczne wodnych roztworów polimerów. Badania wykazały, iż zarówno polimer otrzymany na drodze polimeryzacji blokowej, jak i polimer otrzymany na drodze polimeryzacji roztworowej, charakteryzuje się właściwościami przeciwdrobnoustrojowymi wobec bakterii: Staphylococcus aureus ATCC 6538, Eschericha coli ATCC 10536 coli oraz grzybów: Candida albicans ATCC 10231, Aspergillus niger ATCC 16404. Głównym celem prac badawczych było otrzymanie włókniny z PDAMA. W niniejszej pracy zastosowano metodę rozdmuchu roztworu polimeru. Przeprowadzone badania pokazały, iż włókninę można otrzymać jedynie z polimeru wytworzonego na drodze polimeryzacji blokowej, który charak-teryzuje się znacznie wyższą masą cząsteczkową niż polimer otrzymany na drodze polimeryzacji roztworowej. Określono zakres stężenia roztworu polimeru, z którego można wytworzyć włókninę. Morfologia laboratoryjnej partii włókniny została zobrazowana przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) a struktura nadcząsteczkowa zbadana metodą spektroskopii rentgenowskiej. Ze względu na znaczną rozpuszczalność materiału wykonano procedurę radiacyjnego i chemicznego sieciowania polimeru. Została wyznaczona aktywność biostatyczna otrzymanej partii laboratoryjnej włókniny.Pozycja Warstwowy wielofunkcyjny kompozyt tekstylny w hydroizolacji konstrukcji betonowych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Szafran, Krzysztof; Wojtysiak, Jan; Szer, Jacek; Ciechańska, Danuta; Klemm, PiotrTematem rozprawy doktorskiej jest Warstwowy wielofunkcyjny kompozyt tekstylny w hydroizolacji konstrukcji betonowych, który stanowi naukowe podejście do nowego rodzaju przeciwwodnego zabezpieczenia, szczególnie poziomych zewnętrznych konstrukcji betonowych z wykorzystaniem materiałów włókienniczych. Nowa metoda opiera się na materiałach włókienniczych o różnych strukturach funkcjonalnych, które są wszechobecne w zastosowaniach technicznych. Materiały włókiennicze, poza ich podstawową funkcją „odzieżową” znajdują szerokie zastosowanie w różnych obszarach techniki. Zdobyte doświadczenie i pozyskany stan wiedzy z przeglądu literatury pozwoliły na sformułowanie tezy rozprawy „Możliwe jest opracowanie nowego tekstylnego kompozytu wielofunkcyjnego o własnościach hydroizolacyjnych zapewniającego: (1) bezobsługowy proces konstytuowania betonu nowobudowanym poziomym zewnętrznym elementom architektonicznym o konstrukcji betonowej oraz (2) trwałą i niezawodną jego ochronę przeciwwodną w czasie eksploatacji”. Od kompozytu oczekuje się, aby posiadał doskonałe własności barierowe i był niezawodny w trakcie eksploatacji konstrukcji betonowych, jak również znacznego skrócenia prac budowlanych lub remontowych, co z kolei prowadzi do obniżenia kosztów inwestycji. Kompozyt włókninowy zapewnia bezobsługowy proces dojrzewania betonu, a jego własności drenażowe pozwoliły, jak wykazały badania, zapewnić realizację tego procesu wymaganą w trakcie hydratacji cementu. Z funkcji, jakie ma realizować kompozyt w tej konkretnej sytuacji wynika, że jego struktura ma zapewnić wysokoskuteczne właściwości drenażowe pozwalające odprowadzać nadmiar niezwiązanej z betonem wilgoci w czasie jego dojrzewania. Pełna barierowość jest utrzymywana z kolei przez właściwość powolnego plastycznego odkształcania (osiadania) zmniejszającego porowatość masy drenażowej, powodowanego naciskiem masy warstwy zewnętrznej (wylewki i ewentualnego podłoża). Kompozyt składa się z trzech warstw: Warstwa górna: geowłóknina, która spełnia funkcję ochronną przed uszkodzeniem warstwy barierowej podczas układania kompozytu na betonie konstrukcyjnym, jak również podczas wylewania wylewki na kompozyt. Warstwa środkowa: termoplastyczna folia polietylenowa, która po skonsolidowaniu jej z warstwami górną i dolną zapewnia całkowitą hydro-barierowość kompozytu. Warstwa dolna: geowłóknina o dobrych własnościach drenażowych uzyskiwanych poprzez nadanie jej wysokiej sprężystości i odpowiedniej porowatości. Zadaniem tej warstwy jest odprowadzenie ewentualnego nadmiaru wody, która nie została związana z cementem oraz stworzenie warunków wodnych na powierzchni betonu konstrukcyjnego podobnych jak dla betonu pielęgnowanego w okresie jego dojrzewania. Proponowana technologia skraca czas prac budowlanych o 3 do 4 tygodni. Sposób hydroizolacji z użyciem opracowanego kompozytu barierowego oraz kompozyt barierowy zostały zgłoszone do ochrony w UP RP. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że zaproponowana technologia jest całkowicie ekologiczna, gdyż eliminuje stosowanie pap, materiałów bitumicznych (smoły) oraz rozpuszczalników. Ostateczną weryfikację nowej metody hydroizolacji z wykorzystaniem warstwowego wielofunkcyjnego kompozytu tekstylnego zbadano na zbudowanym do tego celu balkonie na jednym z budynków Instytutu Technologii Eksploatacji, gdzie wykonywano badania. Otrzymane wyniki potwierdziły całkowicie barierowość kompozytu i jego niekwestionowaną przydatność w procesie dojrzewania i pielęgnacji betonu oraz niezawodne funkcjonowanie w warunkach rzeczywistego klimatu.Pozycja Modelowanie wielowarstwowych osłon balistycznych minimalizujących skutki udaru(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2018) Pinkos, Justyna; Stempień, Zbigniew; Struszczyk, Marcin Henryk; Grabowska, KatarzynaGłównym celem przedstawionej rozprawy doktorskiej była analiza efektywności balistycznej wielowarstwowych tekstylnych osłon złożonych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych oraz ocena skutków udaru balistycznego po niepenetrującym uderzeniu pocisku. Badania efektywności balistycznej wielowarstwowych osłon balistycznych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych podanych ostrzałowi pociskiem Parabellum 9 x 19 mm FMJ przeprowadzono w oparciu o symulacje komputerowe w programie LS-Dyna oraz eksperymentalnie w Laboratorium Badań Balistycznych na Politechnice Łódzkiej. Tkaniny dwuosiowa i trójosiowa były wykonane z tej samej przędzy, posiadały porównywalną masę powierzchniową, natomiast różniły się jedynie typem splotu. W badaniach numerycznych modele przeplatane tkanin opracowano w oparciu o rzeczywiste wymiary tkaniny dwuosiowej i trójosiowej Kevlar 29. Model 3D tkaniny dwuosiowej i trójosiowej opracowano w programie Ansys ICEM CFD. Badania numeryczne przeprowadzono dla modeli przeplatanych warstw tkanin dwuosiowych oraz trójosiowych. Dla wyselekcjonowanych wielowarstwowych pakietów przeprowadzono symulacje centralnego uderzenia pocisku z prędkością początkową 406 m/s, co oznacza, że badania prowadzono w klasie kuloodporności II pakietów balistycznych zgodnie z normą NIJ Standard (2008). Realizacja badań numerycznych dla pakietów wielowarstwowych z tkanin dwuosiowych oraz trójosiowych Kevlar 29 pokazała skalę problemu związanego z czasochłonnością wykonywania analiz numerycznych. Dlatego też zdecydowano się na kolejny etap badań numerycznych polegający na zastąpieniu przeplatanego modelu geometrycznego tkaniny modelem 2D o strukturze zhomogenizowanej. Badania numeryczne oceny efektywności balistycznej zhomgenizowanych wielowarstwowych powłok 2D dla pakietów z tkanin dwu- i trójosiowych umożliwiły wyznaczenie wymaganej liczby warstw spełniającej pierwsze i drugie kryterium bezpieczeństwa. Efektywność balistyczna miękkich pakietów formowanych z płaskich wyrobów włókienniczych ma istotny wpływ na skalę udaru balistycznego powstającego podczas niepenetrującego uderzenia pocisku (ang. BABT – Behind Armor Blunt Trauma). W celu określenia efektywności balistycznej pakietów balistycznych z tkanin dwuosiowych i trójosiowych przeprowadzono eksperymentalną analizę traumy balistycznej z użyciem podłoża z plasteliny balistycznej i żelu balistycznego. W dalszej kolejności opracowano numeryczny model korpusu ciała człowieka na podstawie sekwencji obrazów z tomografu komputerowego. Weryfikacja wyników badań numerycznych wiązała się z przygotowaniem fizycznego modelu ciała człowieka o rzeczywistych wymiarach klatki piersiowej mężczyzny. Uzyskane rezultaty pozwoliły na przeprowadzenie szczegółowej analizy fizjologicznych skutków udaru balistycznego po niepenetrującym uderzeniu pocisku. Eksperymentalna i numeryczna analiza uderzenia pocisku w model ciała człowieka wykazała, że ciśnienia oraz głębokość deformacji wywierane na określone organy są zawsze mniejsze w przypadku ochrony ciała pakietem balistycznym złożonym z tkanin trójosiowych.