Przeglądaj {{ collection }} wg Autor "Olenderek, Joanna"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3

Być architektem - powołanie, pasja, zawód czy misja
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Olenderek, Joanna; Palej, Anna
Proces kształtowania przestrzeni towarzyszy człowiekowi od początku jego istnienia. Każdy z nas nosi w sobie, jemu tylko właściwą, umiejętność tworzenia, postrzegania, rozumienia i oceny. Wśród wielu dziedzin nauki i sztuki, również wiedza o procesie kształtowania przestrzeni jest niezbędna do kompleksowego wykształcenia kreatywnego obywatela Polski, Europy, Wszechświata. Architekt to zawód prestiżowy. Architekci decydują o kształcie otaczającej nas przestrzeni. Są zarówno inżynierami, jak i artystami. Ilu architektów, tyle definicji architektury. Jest to niewątpliwie kompozycja w przestrzeni ukształtowana przez i na potrzeby człowieka.
Łódzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa. T. 1, Obiekty użyteczności publicznej
(Dom Wydawniczy Księży Młyn, 2011) Olenderek, Joanna
Modernizm nie jedno ma imię. W odniesieniu do architektury światowej jest stosowany jako określenie tendencji twórczych rozwijających się mniej więcej w latach 1918-1950. Charakteryzował się nie tylko poszukiwaniem prostoty, ale przede wszystkim dążeniem do funkcjonalności i racjonalności zarówno w strukturze, jak i w stylistyce obiektu. Naczelne hasła modernizmu opierały się na sentencjach: Form follows function, czyli Forma podąża za funkcją; Less is more, czyli Mniej znaczy więcej oraz Ornament jest zbrodnią. Łódź jest miastem stosunkowo młodym. Wielkomiejskiego charakteru nabrała w erze maszyny parowej, czyli w XIX wieku, a jej dalszy rozwój następował w okresie międzywojennym, kiedy to urosła do rangi miasta wojewódzkiego II Rzeczypospolitej. Przestrzeń Łodzi kształtowali ludzie wywodzący się z różnych kultur i narodowości. Wielonarodowym pochodzeniem legitymowali się nie tylko mieszkańcy miasta, ale także inwestorzy, architekci i budowniczowie. Nie dziwi zatem obecność elementów międzynarodowej myśli twórczej w sztuce i w architekturze kreowanej w czasach jej burzliwego rozwoju. Na szczególną uwagę w Łodzi zasługuje okres modernizmu międzywojennego, ze względu na nowatorstwo działających wówczas artystów, powszechnie znanych i cenionych - Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego . Czy kształtowana w tym okresie w Łodzi architektura może uchodzić za równie wartościową, czy i na ile można przypisać jej cechy nurtu międzynarodowego, czy nosi znamiona kreacji awangardowych? Możliwość zaprezentowania Państwu niniejszego opracowania na temat Łódzkiego Modernizmu jest dla mnie wielkim wyróżnieniem. Czynię to: z wiarą, że zasady przybliżone mi w okresie kształcenia i pracy przez znakomitych nauczycieli sztuki kształtowania przestrzeni sprzyjają prawidłowości skojarzeń oraz obiektywizmowi formułowanych wniosków; z nadzieją, że przedstawione rozważania przyczynią się do wzbogacenia wiedzy o procesie kształtowania przestrzeni miejskiej w czasach międzywojennych; a także z miłością do mojego rodzinnego miasta, którego los nie jest mi obojętny.
Łódzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa. T. 2, Osiedla i obiekty mieszkalne
(Dom Wydawniczy Księży Młyn, 2012) Olenderek, Joanna
Proces kształtowania przestrzeni towarzyszy człowiekowi od początku istnienia i stanowi jeden z ważnych czynników formujących jego świadomość. Każdy z nas nosi w sobie jemu tylko właściwą umiejętność tworzenia, postrzegania, rozumienia i oceny. Wiedza o procesie kształtowania przestrzeni jest istotna zarówno dla twórców, jak i odbiorców. Projektanta uczy pokory i odpowiedzialności za to, co tworzy, nie tylko wobec krytyków, także użytkowników. Odbiorcę wychowuje w szacunku do dziedzictwa kulturowego i tradycji, zgodnie z maksymą głoszoną przez Stanisława Lema: Społeczeństwo bez przeszłości jest zbiegowiskiem. Łódzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa to dwutomowe opracowanie prezentujące architekturę i urbanistykę Łodzi. W tomie I zostały przedstawione obiekty użyteczności publicznej, w tomie II - osiedla i obiekty mieszkalne. Istotną część tego opracowania stanowi wykaz obiektów o przeznaczeniu mieszkalnym. Zostały one pogrupowane na kolonie mieszkalne, kamienice, wille i domy miejskie. Kamienice, wille i domy miejskie zostały następnie ułożone alfabetycznie według nazw ulic. Przeprowadziłam podział na obiekty z rozszerzonym i skróconym opisem. Przez obiekt rozumiem wszelkie różnorodne elementy struktury przestrzennej miasta: gmachy, jednorodne zespoły zabudowy, a także założenia mieszkalne. W miarę możliwości starałam się, adekwatnie do rodzaju analizowanych założeń i obiektów, prześledzić genealogię powstania, określić tożsamość uczestników procesu inwestycyjnego (architektów, budowniczych, inwestorów, właścicieli i użytkowników), rozpoznać cechy lokalizacji, zasady kompozycji rzutu, układ brył, wyraz formalny elewacji, strukturę budowlano-konstrukcyjną i elementy wyposażenia. Na tej podstawie prezentowane założenia i obiekty zaklasyfikowałam do głównych nurtów twórczych występujących w Polsce w latach 1918-1939. Oznaczyłam również ich rolę w strukturze przestrzennej miasta i rangę w kształtowaniu krajobrazu miejskiego. Interpretacja dotyczy dwóch zasadniczych aspektów badanych zjawisk przestrzennych: - wartości artystycznej obiektu (nurt twórczy), - wartości znaczeniowej obiektu (rola w strukturze przestrzennej miasta, ranga w kształtowaniu krajobrazu miejskiego). Opracowanie dopełniają wykaz wybranych pozycji bibliograficznych oraz streszczenie w języku angielskim i niemieckim.