Przeglądaj {{ collection }} wg Autor "Mikołajczyk, Teresa"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2

Nanotechnologia w wytwarzaniu włókien chemicznych : nanokompozytowe włókna z udziałem montmorylonitu
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2010) Mikołajczyk, Teresa; Red. nauk. Wydziału: Kowalski, Krzysztof; Boryniec, Stefan; Połowiński, Stefan
Stosowanie nanotechnologii znacznie rozszerza możliwości modyfikacji właściwości włókien chemicznych. Wprowadzenie do tworzywa włókien różnych pod względem budowy chemicznej nanododatków umożliwia nadanie im nowych cech, niespotykanych we włóknach klasycznych. W grupie nanododatków ceramicznych duże znaczenie odgrywają glinokrzemiany warstwowe, a w szczególności montmorylonit. Jego budowa, właściwości oraz sposoby otrzymywania nanokompozytów z jego udziałem na bazie różnych polimerów przedstawione są w początkowych rozdziałach pracy. Dalsze jej części dotyczą otrzymywania włókien nanokompozytowych opartych na dwóch tworzywach: poliimidoamidzie i poliakrylonitrylu. Oba rodzaje włókien nanokompozytowych formowane są metodą z roztworu na mokro. Zaletą tej metody jest możliwość ukierunkowanego sterowania- parametrami procesowymi w celu uzyskania założonych właściwości włókien. Nanokompozytowe włókna poliimidoamidowe wykazują unikatowe połączenie podwyższonej porowatości i dobrych właściwości sorpcyjnych z barierowością na działanie strumienia cieplnego i płomienia oraz wysokimi właściwościami termicznymi wynikającymi z budowy chemicznej tworzywa. Cechy te warunkują podwyższony komfort użytkowania odzieży ochronnej wykonanej z takich włókien. Jednocześnie wytrzymałość włókien nanokompozytowych jest odpowiednia do ich przerobu na płaskie wyroby włókiennicze. Nanokompozytowe włókna poliakrylonitrylowe stanowią prekursor do otrzymywania włókien węglowych przeznaczonych do zastosowań medycznych. Ich podwyższona porowatość, przy wytrzymałości odpowiedniej do procesu karbonizacji, sprzyjać będzie procesom degradacji włókien węglowych w organizmie, procesom adhezji i wzrostu komórkowego, a obecność pierwiastków pochodzących od nanododatku (MMT) działać będzie stymulująco na odbudowę tkanki kostnej. Uzyskanie obu typów włókien nanokompozytowych, o unikatowych właściwościach (dostosowanych do ich przeznaczenia), wymagało pogodzenia przeciwstawnego wpływu parametrów procesu formowania na ich strukturę porowatą, nadmolekularną, właściwości sorpcyjne i wytrzymałościowe. Szczegółowa analiza uzyskanych wyników stanowiła podstawę do wytypowania optymalnych warunków ich wytwarzania. Określono także wpływ obecności nanododatku na mechanizm zestalania i przebieg procesów deformacyjnych w etapie rozciągu. Umożliwiło to odniesienie ogólnych prawidłowości procesu formowania włókien metodą z roztworu na mokro do wytwarzania włókien nanokompozytowych.
Nowej generacji prekursorowe włókna pan z nanododatkami ceramicznymi
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Boguń, Maciej; Mikołajczyk, Teresa; Lipp-Symonowicz, Barbara; Błażewicz, Stanisław
W oparciu o przeprowadzone badania wpływu podstawowych parametrów procesu formowania na strukturę i właściwości włókien opracowano warunki wytwarzania nowej generacji prekursorowych włókien poliakrylonitrylowych, zawierających ceramiczne nanododatki: krzemionkę, hydroksyapatyt, montmorylonit. Udowodniono prawidłowość przyjętej w pracy hipotezy, iż uzyskanie włókien z nanokompozytu PAN, łączących w sposób unikatowy cechy podwyższonej porowatości z wytrzymałością właściwą odpowiednią do ich karbonizacji, jest możliwe w wyniku zmiany mechanizmu procesu zestalania z dyfuzyjnego w kierunku kroplowego. Sformułowano ogólną zasadę wytwarzania tego typu włókien. Wykazano, iż z wprowadzeniem etapu ultradźwiękowego rozpraszania nanododatku do procesu wytwarzania prekursorowych włókien PAN, związana jest transformacja struktury drobnoporowatej w makroporowatą, bądź zbliżoną do makroporowatej. Przeprowadzono analizę porównawczą, wpływu obecności w tworzywie włóknotwórczym poszczególnych rodzajów ceramicznych nanododatków na zmiany struktury nadmolekularnej, porowatości oraz właściwości wytrzymałościowych i termicznych włókien poliakrylonitrylowych. Stwierdzono, iż z wprowadzeniem do włókien nanohydroksyapatytu (HAp) związana jest transformacja struktury mezomorficznej występującej we włóknach PAN, w stricte krystaliczną. Dla włókien, zawierających montmorylonit (MMT), wykazano występowanie zjawiska częściowej eksfoliacji oraz zmniejszenia odległości międzywarstwowych MMT. W oparciu o mikroanalizę rentgenowską (SEM+EDS) oceniono równomierność rozłożenia wprowadzonych do włókien nanododatków.