Aperture filters are a relatively new class of image operators, and as such require more research for further improvements. Authors researched two different approaches. The first approach was to improve the filter definition itself, providing a way to balance the constraint cost against the estimation cost for a given application. The second approach was to implement an optimisation framework in order to find a better-suited filter structure.
Głównym celem badań było poprawienie użyteczności i wydajności filtrów aperturowych. W pierwszym etapie zbadano możliwości rozszerzenia samej definicji tych filtrów. Sprawdzono tutaj rozwiązania różnego rodzaju, zarówno znalezione w literaturze, jak i opracowane oryginalnie przez autora. Drugim etapem było opracowanie metodologii automatycznego procesu projektowania filtrów aperturowych. Rozwiązanie zostało oparte na wybranym algorytmie optymalizacji stochastycznej. Jako problem testowy zostało wybrane zagadnienie wyostrzania krawędzi rozmytych zdjęć. Uzyskane wyniki badań potwierdziły przyjęte założenia i koncepcje autora, wyrażone w formie tez.
