Cerkiew w Jałówce jako przykład świątyni nurtu tradycyjnego

Abstract

We współczesnej architekturze cerkiewnej w Polsce dostrzec można dwa nurty: nowoczesny i historyzujący. W artykule przedstawiono analizę cerkwi Podwyższenia Świętego Krzyża w Jałówce, zbudowanej w łatach 1959-1962. Ma ona tradycyjny, krzyżowo-kopułowy układ, a wśród zasadniczych elementów go tworzących dominują formy historyzujące. Pozwala to na zakwalifikowanie jej do drugiego nurtu. Prześledzono szczegółowe rozwiązania elewacji i wnętrza, użyte środki wyrazu, a także źródła inspiracji autora cerkwi. Zauważono, że świątynia ta jest pozytywnym przykładem współczesnej architektury cerkiewnej o historyzującej formie. Przykład ten dowodzi, że tradycja architektoniczna wschodniego chrześcijaństwa jest wciąż żywa.

In the article orthodox church in Jałówka is presented. It is example of traditional trend in sacral architecture. The trend distinguishes itself from the contemporary one. In the article the conclusion is drawn that this object respond to the problem of traditional, contemporary orthodox church. The author formulated the thesis that the tradition connected with the orthodox christianity is not closed, but still living and open to new forms.