Nauka obserwacji przestrzeni jest zasadniczym elementem procesu kształcenia architekta i urbanisty. U podstaw każdego dobrego projektu zawsze leży właściwa analiza przestrzenna, widziana w aspekcie estetycznym, funkcjonalnym, społecznym czy gospodarczym. W kształceniu równie ważna jak teoria jest praktyka, czyli nauka oparta na przykładach z otaczającej rzeczywistości. Pod tym względem natrafiamy jednak na wiele problemów, ponieważ liczba wartościowych układów urbanistycznych naszych miast jest dość ograniczona. Proces dydaktyczny musi uwzględniać liczne elementy składające się na krytyczną analizę sposobu postrzegania przestrzeni, wynikającego z życia i wzrastania w określonym środowisku. Można się spodziewać, że obecny odbiór i projektowanie otaczającego świata bez odpowiedniego kształcenia będzie trwał równie długo, jak formy, które dominują w krajobrazie miast i wsi.
The author tries to define the problems of the teaching of the perception of space in reference to the everyday surroundings of the students.
