W rozwiniętych gospodarkach postindustrialnych sektor przedsiębiorstw
wysokich technologii jest powszechnie zaliczany do dziedzin charakteryzujących
się najwyższym stopniem wykorzystania oraz uzależnienia od tzw. wyspecjalizowanych
czynników produkcji – wiedzy i kapitału ludzkiego. Są one bezustannie
tworzone, co umożliwia poszczególnym firmom nie tylko konkurowanie, ale
wpływa także pozytywnie na otoczenie (tradycyjne przemysły, poziom nauki
itp.). Sektor wysoko technologiczny wymaga ciągłej i intensywnej działalności
innowacyjnej oraz wysokich nakładów na badania i rozwój (ta ostatnia cecha jest
zresztą jednym z podstawowych czynników wyodrębniania przemysłów wysoko
technologicznych na świecie). Ponadto sektor ten charakteryzuje się krótkim
cyklem życia wyrobów i procesów, szybką dyfuzją innowacji technologicznych,
wzrastającym zapotrzebowaniem na wysoko kwalifikowany personel, dużymi
nakładami kapitałowymi, wysokim ryzykiem inwestycyjnym i ścisłą współpracą
naukowo-techniczną, w obrębie poszczególnych krajów i na arenie międzynarodowej,
pomiędzy przedsiębiorstwami i instytucjami badawczymi. Należy również
zauważyć, że przedsiębiorstwa wysoko technologiczne wykazują często tendencje
do koncentrowania swojej działalności w ściśle określonych lokalizacjach,
nazywanych we współczesnej literaturze klastrami (kiściami, gronami, wiązkami)
wysoko technologicznymi. Znaczenie silnego, dynamicznie rozwijającego się
sektora firm high-tech we współczesnej gospodarce światowej jest ogromne,
ponieważ w dużym stopniu decyduje on o zdolności do globalnej konkurencyjności
poszczególnych narodów czy regionów.
The present dissertation is concerned with the issue of strategy and
organizational structure relationship examination and formation in high-tech
companies. The question of relationship between these elements is not recent in
management theory. However, in high-tech companies, due to their specific
character, the issue has not been thoroughly recognized. What is more, taking
into account the evolution in approaches to strategy and constantly appearing
new organizational structure forms the question of their relationship gains new
dimensions which became the core subject of considerations presented in the
work. The considerations were organized according to nine research questions
with adequate detailed hypothesis assigned and later verified on the course of
research. The scientific research aims were identification of key high-tech
companies features determining their strategies and organizational structures,
identification of strategy and organization structure relationship in such
companies, and, finally, development of relationship management model for this
type of organizations. Both literature studies and expert and empirical research
carried out in 61 high-tech companies allowed to confirm the dissertation main
hypothesis which states that relationships between strategy and organizational
structure are the high-tech company development stimulant.
