Krauze, IzabelaKamiński, Marcin2015-06-032015-06-032010Zeszyty Naukowe Politechniki Łódzkiej. Budownictwo., 2010 z.62 s.67-78 sum.0076-03230000030630W serii gł. nr 1085.http://hdl.handle.net/11652/322Celem niniejszego opracowania było przedstawienie algorytmu wyznaczania współczynnika niezawodności dla zginanych belek stalowych modelowanych przy użyciu Metody Elementów Skończonych. W pracy porównano modele jedno-, dwu- i trójwymiarowe tej samej jednoprzęsłowej równomiernie obciążonej belki swobodnie podpartej, dla której współczynniki niezawodności wyznaczono niezależnie metodą symulacji Monte-Carlo oraz uogólnioną metodą perturbacji stochastycznej. Moduł Younga tej belki został przyjęty jako wejściowa zmienna losowa o rozkładzie Gaussa, dla której zweryfikowano statystyczną zbieżność metody symulacyjnej za pomocą obliczeń symbolicznych przeprowadzonych w programie MAPLE. Modelowanie niezawodności przeprowadzono dla całego zestawu dwuteowników ekonomicznych w celu znalezienia najbardziej optymalnego profilu stalowego dla belki o danej rozpiętości i obciążeniu.The main purpose of this elaboration was a presentation and application of the reliability index algorithm for the set of simple steel beams under bending using the Finite Element Method. A comparison of 1, 2 and 3-dimensional models of the simply supported and uniformly loaded beam was provided, where the reliability index was determined independently using the Monte-Carlo simulation and the generalized stochastic perturbation technique. Young modulus of the beams is taken as the Gaussian input random variable and statistical convergence of basic probabilistic moments and coefficients for the simulation method is verified using symbolic computer system MAPLE. Reliability modeling has been performed for the entire set of economical I beams to find the most optimal shape for the given span and external load magnitude.application/pdfplArtykuł