Szczepaniak, Jolanta2017-08-302017-08-3020171425-4344http://hdl.handle.net/11652/1603Od lat słyszymy takie nazwy jak „drapieżni wydawcy” (predatory publishers), „drapieżne czasopisma” (predatory journals) i „drapieżne konferencje” (predatory conferences) – i niestety są to określenia coraz bardziej nasilających się zjawisk w świecie nauki. Autorzy tych pseudonaukowych tworów żerują głównie na doktorantach i młodych naukowcach, obiecując szybkie publikacje w czasopismach o wysokim wskaźniku Impact Factor. Po co? Podobnie jak w innych formach cyberprzestępczości, przede wszystkim w celu wyłudzenia pieniędzy.plBiblioteka Politechniki ŁódzkiejLibrary of Lodz University of Technologydrapieżni wydawcydrapieżne czasopismapredatory publisherspredatory journalsOpen Accesscyberprzestępczośćdrapieżna naukaArtykuł