Czasopisma naukowe PŁ / TUL Scientific Journals

Stały URI zbioruhttp://hdl.handle.net/11652/5575

W zbiorze "Czasopisma naukowe PŁ / TUL Scientific Journals" będą znajdować się czasopisma naukowe wydawane przez Wydawnictwo PŁ.

Wiadomości

Obecnie są one przenoszone z platformy e-czasopism naukowych, która została stworzona na bazie OJS (Open Journal System).
Link dostępu do platformy e-czasopisma PŁ

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 281

Doświadczalne badania żelbetowych belek wzmocnionych taśmami CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2000) Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata
Program doświadczalnych badań objął 8 belek żelbetowych o przekroju 150x300mm i rozpiętości 3000mm. Belki różniły się stopniem zbrojenia zwykłego oraz długością taśmy wzmacniającej CFRP, miejscem jej usytuowania i typem taśmy. W badaniach zastosowano taśmy typu S i M, o modułach sprężystości odpowiednio około 170GPa i 210GPa. W dwóch belkach zastosowano w strefach przypodporowych dodatkowe taśmy przyklejane na bocznych powierzchniach, w celu poprawy warunków zakotwienia taśmy głównej. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi (seria I – 6 elementów) lub jedną siłą skupioną, usytuowaną w środku rozpiętości (seria II – 2 elementy). Wszystkie belki zniszczyły się na skutek odspojenia taśmy CFRP. Podczas badań ujawniły się dwa mechanizmy zniszczenia, różniące się miejscem występowania i obrazem odspojenia taśmy. Pierwszy z nich („P”) miał miejsce w strefie przypodporowej belek, w pobliżu końca taśmy wzmacniającej. Taśma odspajała się wraz z betonem otuliny zbrojenia na krótkim odcinku, obejmującym strefę przypodporową, nie osiągając punktu przyłożenia siły obciążającej. Drugi sposób zniszczenia („Z”) charakteryzował znacznie dłuższy odcinek odspojenia taśmy, obejmujący nie tylko strefę przypodporową, lecz także obszar czystego zginania. Zniszczenie występowało w warstwie kleju, a tylko lokalnie wraz z taśmą odspajały się fragmenty otuliny. Badania wykazały, że nośność taśmy na rozciąganie nie może być wykorzystana, gdyż wcześniej odspaja się ona od powierzchni elementu. Stopień wzmocnienia elementu może być jednak wyraźny, zwłaszcza w elementach o niskim stopniu zwykłego zbrojenia. Efekt wzmocnienia można zwiększyć stosując taśmy o większym współczynniku sprężystości lub wprowadzając wstępne sprężenie taśm przed ich przyklejeniem. Do analizy obliczeniowej zastosowano nieliniowy model betonu z uwzględnieniem zasady „tension stiffening”.
Odkształcalność i sposób zniszczenia żelbetowych belek wzmocnionych na zginanie materiałami CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2003) Kotynia, Renata; Kamińska, Maria E.
Badania dotyczyły mechanizmów zniszczenia żelbetowych belek wzmocnionych materiałami kompozytowymi CFRP, naklejonymi na powierzchni elementu. Wszystkie badania wykazały, że jednym z powodów zniszczenia wzmocnionego elementu może być odspojenie kompozytu, rozpoczynające się w obszarze maksymalnego momentu i postępujące w kie-runku jednej z podpór. Następuje to na skutek poprzecznego nacisku betonowej otuliny stalowego zbrojenia rozciąganego na zewnętrzne zbrojenie CFRP, przy odkształceniach kompozytu rzędu 5 – 10‰. Oznacza to, że wytrzymałość materiału kompozytowego może być wykorzystana w niewielkim stopniu. Badania miały na celu sprawdzenie, czy wprowadzenie dodatkowego zbrojenia kompozytowego może opóźnić proces odspojenia kompozytu, a tym samym spowodować lepsze wykorzystanie jego nośności. Przedmiotem badania były jednoprzęsłowe, swobodnie podparte belki żelbetowe o przekroju prostokątnym 150300mm i rozpiętości 4200mm. Zbadano 6 belek w I serii i 4 belki w II serii. W belkach I serii zastosowano dodatkowe zbrojenie kompozytowe o kierunku włókien prostopadłym do podłużnej osi belki, w postaci mat i kształtek typu L. Badania wykazały, że takie dodatkowe zbrojenie powoduje opóźnienie procesu odspajania głównego zbrojenia kompozytowego, ale nie wpływa znacząco na wzrost nośności elementu na zginanie. Bardziej skuteczny okazał się sposób zbrojenia przyjęty w II serii, z matami CFRP o kierunku włókien równoległym do podłużnej osi belki, zwłaszcza w tym przypadku, gdy maty sięgały na boczne powierzchnie belki. Badania potwierdziły wcześniejsze obserwacje dotyczące sposobu zniszczenia na skutek odspojenia kompozytu od po-wierzchni betonu. Model obliczeniowy, w którym przyjęto zasadę zachowania płaskiego przekroju oraz zależności  -  odpowiadające rzeczywistym właściwościom zastosowanych materiałów, bardzo dobrze opisuje zachowanie się wzmocnionych elementów w całym zakresie obciążenia. Umożliwia on także uwzględnienie obciążenia belki przed jej wzmocnieniem
Badania doświadczalne elementów ściskanych wzmocnionych materiałami kompozytowymi CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2003) Ignatowski, Piotr; Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata; Czkwianianc, Artem
Praca dotyczy problemów wzmacniania smukłych słupów żelbetowych za pomocą materiałów na bazie włókien węglowych (CFRP - Carbon Fibre Reinforced Polymer). Dwuetapowy program doświadczalnych badań obejmował betonowe próbki trzech typów, różniące się kształtem i rozmiarami oraz smukłe słupy żelbetowe. W pierwszym etapie zbadano próbki walcowe o średnicy 150mm i wysokości 300mm, próbki prostopadłościenne o przekroju kwadratowym 100×100mm i wysokości 200mm oraz próbki prostopadłościenne o przekroju prostokątnym 105×200mm i wysokości 200mm, które wzmacniano za pomocą mat i taśm o jednokierunkowym układzie włókien węglowych, stosowanych w różnych konfiguracjach. Badanie miało na celu określenie wpływu stopnia zbrojenia poprzecznego w odniesieniu do kształtu próbek, współdziałania kompozytowego zbrojenia podłużnego w przenoszeniu obciążenia ściskającego, wpływu wstępnego obciążenia próbek przed wzmocnieniem oraz mimośrodu obciążenia. W drugim etapie przeprowadzono badania dwóch smukłych słupów żelbetowych o przekroju prostokątnym (140×250mm) i wysokości 3000mm, wzmocnionych materiałami kompozytowymi. Pierwszy ze słupów został wzmocniony w kierunku podłużnym taśmami CFRP, na obu krótszych bokach przekroju, oraz w kierunku poprzecznym dwiema warstwami maty. Drugi słup wzmocniono w kierunku podłużnym trzema warstwami maty, na obu dłuższych bokach przekroju, natomiast w kierunku poprzecznym sposób wzmocnienia nie uległ zmianie. Słupy obciążano siłą działającą na mimośrodzie początkowym e = 50mm, w płaszczyźnie o większej sztywności. Obydwa słupy zniszczyły się poprzez zmiażdżenie betonu w pobliżu środka wysokości słupa. Maksymalna wartość podłużnych odkształceń w strefie ściskanej wynosiła blisko –6,0‰, a po stronie rozciąganej 3-3,5‰. Maksymalne odkształcenia poprzeczne osiągnęły 10‰. Dokonane pomiary przemieszczeń osi słupa i odkształceń podłużnych wykazały dużą plastyczność słupów, objawiającą się wyraźnym przyrostem mierzonych wielkości w obszarze obciążenia niszczącego.
Badania połączeń płyta – słup wzmacnianych zewnętrznie na przebicie
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 2003) Urban, Tadeusz; Sitnicki, Marek; Tarka, Jerzy
W ramach projektu badawczego wykonano i zbadano 12 modeli w skali naturalnej stanowiących fragment płyty żelbetowej wraz z odcinkiem słupa. Grubość płyty wynosiła 18cm, wymiary w rzucie 2,3×2,3m, a bok słupa o przekroju kwadratowym wynosił 25cm. Głównym celem badań było sprawdzenie doświadczalne możliwości wzmacniania płyt żelbetowych na przebicie za pomocą zbrojenia zewnętrznego mocowanego do górnej (rozciąganej) powierzchni płyty. Koncepcja ta wykorzystywała zależność nośności na przebicie od stopnia zbrojenia głównego płyty lub inaczej jego mocy (ρ·fy / fc). Jako zbrojenia zewnętrznego użyto płaskowniki stalowe i taśmy typu CFRP. Badania przeprowadzono w 3 seriach po 4 modele w każdej serii. Wszystkie modele w każdej serii były wykonane z tej samej mieszanki betonowej klasy C35/45. W każdej serii wykonywano modele odniesienia bez wzmocnienia. Pierwsza seria dotyczyła zbrojenia w postaci płaskowników stalowych. Parametrami zmiennymi była liczba płaskowników i sposób ich mocowania do płyty. Najskuteczniejszym sposobem mocowania okazało się klejenie płaskowników wraz z ich jednoczesnym mocowaniem za pomocą śrub wklejanych. W modelu tym osiągnięto nośność 825kN, co w odniesieniu do modelu świadka (500kN) stanowiło wzrost nośności o 65%. W drugiej serii wykorzystano taśmy CFRP jako zewnętrzne zbrojenie wzmacniające. Jeden z modeli miał przyklejone 8 taśm o przekroju 1,4×90mm (As = 126 mm2) zgodnie z technologią zalecaną przez firmę Sika. Okazało się, że wzrost nośności tego modelu w stosunku do świadka wyniósł tylko 11%. Zaobserwowano jednocześnie charakterystyczny sposób niszczenia tak wzmocnionego modelu, który polegał na odspajaniu się taśm od betonu w miejscu wylotu rysy ukośnej na górnej powierzchni płyty. Aby ograniczyć ten niekorzystny efekt odrywania się taśm od betonu, w następnym modelu taśmy zostały dodatkowo przytwierdzone wklejanymi śrubami w przewidywanym miejscu wylotu rysy ukośnej. Zabieg ten zaowocował wzrostem nośności o 26% w stosunku do świadka. W trzecim modelu podwojono liczbę taśm do 16 sztuk. Klejono je jedna na drugiej. Jednocześnie zastosowano dodatkowe mocowanie taśm za pomocą śrub. W tym trzecim modelu uzyskano wzrost nośności o 36%. Trzecia seria została poświęcona często spotykanemu problemowi w praktyce zaniżania nośności na przebicie w wyniku przemieszczania się zbrojenia górnego płyty do dołu. W serii tej wykonano oprócz modelu świadka z nominalną otuliną zbrojenia 2cm, modele z otuliną 5cm. Jeden z nich również nie wzmocniono, pozostawiając jako drugiego świadka. Dwa pozostałe wzmocniono 8 płaskownikami stalowymi stosując jednoczesne ich klejenie i mocowanie śrubami. Wzmocnienie aplikowano w jednym z tych modeli do płyty nie obciążonej, a w drugim wypadku operację wzmacniania przeprowadzono na modelu pod obciążeniem. Najpierw badany element został obciążony do poziomu obciążenia odpowiadającemu eksploatacyjnemu, przy założeniu prawidłowego położenia zbrojenia. Ze względu na przemieszczenie zbrojenia, obciążenie to znacznie przekraczało obciążenie eksploatacyjne i odpowiadało sile równej 70% siły niszczącej. Następnie odciążono model do poziomu około 50% siły niszczącej. Po ustabilizowaniu się ugięć przystąpiono do montażu zewnętrznego zbrojenia. Odczekano kilka godzin potrzebnych do związania kleju i kontynuowano obciążanie modelu aż do zniszczenia. Uzyskano następujące wyniki siły niszczącej: - model świadek z nominalną otuliną (2cm) 475kN, - model świadek ze zwiększoną otuliną (5cm) 367kN, - model wzmocniony przy zerowym obciążeniu 700kN (wzrost o 91%), - model wzmocniony pod obciążeniem 675kN (wzrost o 84%). Uzyskane wyniki badań potwierdziły w pełni skuteczność proponowanej koncepcji wzmacniania żelbetowych płyt na przebicie poprzez zwiększenie mocy zbrojenia na zginanie.
Nowej generacji wielofunkcyjne włókna alginianowe do zastosowań medycznych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Wołowska-Czapnik, Dorota; Włochowicz, Andrzej; Lipp-Symonowicz, Barbara
The aim of the present study was to develop spinning conditions of various multifunctional alginate fibres designed for miscellaneous medical application. Based on the tests of the basie spinning parameters ( as-spun dra w ratio and deformation during the drawing stage ), optimal conditions were selected for the production of alginie acid fibers, in which the use of acid groups of the fiberforming materiał makes it possible to incorporate an antibiotic of a new generation with graduał release capabilities. The degree of acid group substitution as well as the absorption properties and strength characteristics of the obtained fibers were determined. During the spinning stage, Distreptase was incorporated into the alginie acid fibers that are soluble (chaniging into gel) in the medium of wound. The optimization of the fiber-spinning process intended to obtain increased fiber strength has resulted in the selection of manufacturing conditions for zinc alginate fibers with antibacterial properties designed for wounds in a subsequent stage of healing. There was also developed a process for the manufacture of precursor fibers from calcium alginate containing silica nanoparticles. It has been found that the incorporation of silica nanoparticles in an amount of 3% allows one to obtain fibers with a tenacity of 20 cN/tex. Owing to the presence of calcium and silicon in the precursor fibers, the resultant carbon fibers will support the bone reconstruction process. The effect of basie spinning parameters on the porous structure, sorption properties and strength characteristics of fibers from copper alginate was assessed. It has been found that the fibers formed under optimal conditions show high moisture absorption and electro-conductive properties. For all the alginate fibers obtained under optimal conditions there was performed a comparative analysis of the effect of polymer chemical structure on the supermolecular structure of the fibers determined by the WAXS method) and their moisture absorption, tenacity as well as electric and thermal properties. lt has been found that all the fibers are characterized by high sorption properties, which at a low total pore volume is connected mainly with the hydrophilic character of the fiber-forming materiał. The electro-conductivity and accompanying polarization processes are also dependent on the chemical structure of the fiber-forming matter. Antibacterial properties of all types of alginate fibers were determined on the bassis of the stunting zone of bacterial growth, while in the case of alginie acid fibers, the release rate of the incorporated antibiotic was determined. The textile processing of individual types of fibers was assessed by performing weaving and knitting tests. All the types of obtained alginate fibers show features of multi-functional fibers that predispose them for thep medical applications in question.
Wykorzystanie komputerowej analizy obrazu do oceny jednorodności struktury wybranych tkanin
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Owczarek, Magdalena; Szosland, Janusz; Szczerek, Marian
W pracy podjęto próbę określenia nowych parametrów opisu i metodyki oceny jednorodności struktury tkaniny. Jednorodność zdefiniowano jako powtarzalność najmniejszego wycinka ( raportu splotu) oraz powtarzalność zbioru tych elementarnych wycinków. Celem rozprawy było opracowanie metody do oceny jednorodności struktury dla tkanin, w których ta własność jest jedną z najważniejszych (tkaniny barierowe, filtry przemysłowe, inne) z wykorzystaniem cyfrowej analizy obrazu.
Wpływ rodzaju kreowanego produktu i pozycji rynkowej polskich przedsiębiorstw odzieżowych na proces podejmowania decyzji strategicznych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Grandys, Ewa; Nowak, Alojzy; Więźlak, Włodzimierz
Przełom XX i XXI wieku to okres zmian w krajowej gospodarce. Najważniejsze to: transformacja ustrojowa w 1989 r., przystąpienie Polski do Jednolitego Rynku Europejskiego (JRE) w 1998 r. oraz do UE w 2004 r. Nie wszystkie firmy odzieżowe okazały się w równym stopniu podatne na zmiany systemowe. Funkcjonując w tych samych realiach rynkowych część z nich kontynuowała swój rozwój, a część uległa marginalizacji. Stało się to przesłanką do badań diagnozujących źródła przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw odzieżowych na JRE.
Analiza wpływu składu surowcowego wyrobów odzieżowych na wybrane parametry fizjologiczne człowieka
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Zimniewska, Małgorzata; Lipp-Symonowicz, Barbara; Torlińska, Teresa
W pracy przeprowadzono analizę wpływu składu surowcowego odzieży na parametry elektromiograficzne mięśni użytkownika. Materiał badań stanowiła odzież wykonana z tkanin lnianych, poliestrowych oraz mieszankowych lniana - poliestrowych. Analizie poddano odpowiedzialne za kreowanie komfortu właściwości tkanin przeznaczonych na odzież oraz parametry mikroklimatu w strefie skóra - odzież. Parametry elektromiograficzne mięśni obu kończyn górnych rejestrowano metodą EMG przed i po pięciogodzinnym osłonięciu ciała badaną odzieżą. Analizę wyników badań przeprowadzono z użyciem metod statystycznych dla zmiennych powiązanych i niezależnych. W oparciu o rezultaty badań stwierdzono, iż odzież wytworzona z tkanin poliestrowych jest przyczyną zmian parametrów elektromiograficznych mięśni, świadczących o wystąpieniu zjawiska desynchronizacji jednostek ruchowych. W przypadku odzieży lnianej, zmian o charakterze desynchronizacji, nie stwierdzono.
Identyfikacja warunków procesu dziania podczas kontrolowanego przeciągania zwrotnego nitki
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Kłonowska, Magdalena; Korliński, Władysław; Jurasz, Józef
Identyfication of knitting process conditions has been performed on the base of knitting process computer model, during controlled robbing back of thread in the knitting zone on weft-knitting machines. The research was made for linear and non-linear cams with limited needle ascending height in the knitting zone for classical knitting technique as well as Relanit knitting technique. Experimental verification of research results has been made on measuring computer weftknitting machine, concerning threads loading in the knitting zone and sensitivity of knitted-in thread's length to initial tensions change. Construction parameters of optimal cams contours were defined for classical knitting zone and Relanit knitting zone.
Modelowanie charakterystycznych stanów gazowej filtracji pyłu we włókninach
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Strzembosz, Wiktor; Dolny, Stanisław; Gniotek, Krzysztof; Kubik, Józef
Opracowano nową metodę badawczą czystych i zapylonych materiałów włókienniczych, którą zastosowano dla włóknin igłowanych. Podstawą metody jest badanie wartości oporów aerodynamicznych materiału, wzdłuż osi z prostopadłej do powierzchni włókniny przy zmianie wielkości strumienia masy przepływającego powietrza w szerokim zakresie. W oparciu o otrzymane charakterystyki aerodynamiczne opracowano nowy model geometryczny i fizyczny struktury włókninowej.
Badania i analiza przepuszczalności udarowej tkanin
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Tokarska, Magdalena; Skubis, Tadeusz; Szosland, Janusz
W pracy analizowano cechę płaskich wyrobów włókienniczych - tkanin, jaką jest ich przepuszczalność udarowa powietrza. Badania tej cechy dokonano na specjalnie wykonanym stanowisku pomiarowym. Za pomocą przemieszczającego się w cylindrze tłoka wymusza się udarowy przepływ powietrza przez próbkę tkaniny. Jednocześnie rejestruje się spadek ciśnienia na próbce, strzałkę ugięcia wyrobu, przemieszczenie tłoka i prąd elektromagnesu powodujący ruch tłoka. Opracowana została miara liczbowa udarowej przepuszczalności powietrza płaskich wyrobów włókienniczych w postaci zmodernizowanego wskaźnika IP ( ang. impact permeability) pozwalająca na szeregowanie wyrobów włókienniczych pod względem ich właściwości przepływowych. W pracy dokonano również oceny niedokładności wyznaczenia wskaźnika IP.
Projektowanie optymalnych struktur kompozytów włóknistych z wykorzystaniem algorytmów ewolucyjnych i hybrydowych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2007) Wiśniewski, Jacek; Krucińska, Izabella; Gutkowski, Witold
The dissertation is devoted to the problem of optimal design of twodimensional structures made of fibre-reinforced composite materials subjected to service loading. The problem of optima! design of fibre shape or orientation and fibre density in the composite so that the structure should satisfy assumed requirements in the range of materiał mechanical properties is discussed. The hybrid optimisation algorithm, consists of a sequence of evolution and gradient- oriented procedures, is applied during design process.
Przyczepność zbrojenia kompozytowego do betonu w żelbetowych elementach wzmocnionych za pomocą materiałów kompozytowych CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2008) Kotynia, Renata
Projekt badawczy dotyczy zagadnienia przyczepności materiałów kompozytowych do betonu. Do badań zaadaptowano model badawczy zaproponowany przez RILEM (badania przyczepności zbrojenia stalowego do betonu, 1982). Badania obejmowały łącznie 50 belek żelbetowych nie wzmocnionych i wzmocnionych materiałami kompozytowymi z włókien węglowych. Elementy podzielono na dwie zasadnicze serie, różniące się rodzajem technologii wzmocnienia (E i N). W serii E, belki wzmocniono taśmami i matami naklejonymi na rozciąganej powierzchni elementów, w serii N, taśmy wklejano w betonową otulinę belek. W każdej z serii podstawowych (E, N) wyodrębniono belki niskie – typ I i wysokie – typ II oraz belki długie – typ L i krótkie – typ S. Zaproponowano również dwa różne stopnie zbrojenia stalowego: typ A - belki zbrojone 2#8mm, typ B - belki zbrojone 2#16mm. W belkach serii N, wzmocnionych wklejonymi taśmami, zaproponowano trzy długości badanego odcinka przyczepności taśm do betonu : 80mm, 120mm i 160mm. W obu seriach (E, N) przyjęto dwie klasy betonu o wytrzymałości 20MPa i 40MPa. W celu zbadania wpływu podłużnego zbrojenia stalowego na warunki przyczepności kompozytu do betonu, w czterech belkach przecięto pręty stalowe. Wzmocnione belki z ciągłym zbrojeniem podłużnym, na ogół niszczyły się na skutek odspojenia zbrojenia kompozytowego wraz z otaczającą betonową otuliną. Ten typ zniszczenia jest charakterystyczny dla odspojenia końców taśm („end strip debonding”), w elementach wzmocnionych kompozytami o zbyt małej długości zakotwienia. Badania wykazały, że wzrost wytrzymałości betonu opóźnia odspojenie taśm i wpływa na wzrost odkształceń granicznych kompozytu przy jego odspojeniu. Z uwagi na model zniszczenia belek (przy zginaniu), wytrzymałość betonu miała nieznaczny wpływ na nośność badanych elementów, zarówno w wypadku belek wzmocnionych wklejanymi taśmami, jak i belek wzmocnionych matami i taśmami przyklejanymi na rozciąganej ich powierzchni. Pomiary odkształceń taśm kompozytowych na długości wklejonego odcinka, wykazały wpływ położenia badanego odcinka na odkształcalność kompozytu. Jeśli ten odcinek położony był w strefie czystego zginania, do odspojenia dochodziło później (przy większych odkształceniach granicznych taśm), niż w wypadku położenia badanego odcinka przyczepności w obszarze jednoczesnego działania momentu i siły tnącej. Belki wzmocnione sztywnymi taśmami, przyklejanymi na powierzchni betonu, wykazały większe naprężenia przyczepności w porównaniu z belkami wzmocnionymi wiotkimi matami. Potwierdzono wpływ zbrojenia zwykłego na warunki przyczepności taśm wklejanych w betonową otulinę. Przecięcie tego zbrojenia spowodowało opóźnienie odspojenia taśm kompozytowych, a tym samym znaczące zwiększenie ich granicznych odkształceń.
Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej. Biblioteka Politechniki Łódzkiej 1945-2007. Organizacja i organizatorzy.
(Politechnika Łódzka. Rektorska Komisja Historyczna, 2008) Garnysz, Czesława
Losy Biblioteki Politechniki Łódzkiej nierozerwalnie splatają się z życiem Uczelni. Obie liczą sobie już ponad sześćdziesiąt lat i na szczęście dzisiaj żadna nie przypomina tej z czasów powojennych. Obecna Biblioteka, posiadająca własny, zaprojektowany zgodnie ze standardami XXI wieku i starannie wykonany budynek, bogato wyposażony w sprzęty i aparaturę, z przemyślaną organizacją wewnętrzną i wykwalifikowaną kadrą, jest przygotowana, by zaspokajać potrzeby pracowników i studentów Uczelni oraz spełniać nawet najbardziej wygórowane ich oczekiwania. Bogactwo zgromadzonych cennych zbiorów, źródeł wiedzy i informacji, nowoczesnych narzędzi ułatwiających korzystanie z nich oraz systematycznie poszerzana oferta usług, z pewnością usatysfakcjonowałyby jej twórców, kolejnych organizatorów i przewodników. Byłaby dziś dla nich powodem do radości i dumy. Niniejsze opracowanie przedstawia krótki zarys dziejów Biblioteki Politechniki Łódzkiej, od chwili jej utworzenia, poprzez kolejne etapy rozwoju aż do końca 2007 roku, ze szczególnym zwróceniem uwagi na dokonania przewodzących Bibliotece osób. Sylwetki osób uczestniczących w procesie organizowania, wzrostu i rozbudowy Biblioteki, przekształcania jej z komórki jednooddziałowej w wielooddziałową i wielozadaniową placówkę przedstawiono na tle zachodzących w Politechnice Łódzkiej i Bibliotece zdarzeń oraz dokonujących się przemian. Osobowość, wiedza, doświadczenie zawodowe zarządzających Biblioteką, stosunek do otaczającej rzeczywistości miały istotny wpływ na podejmowane decyzje dotyczące wizji przyszłości Biblioteki i na sposoby jej realizacji. Decydowały o kierunkach i tempie rozwoju jednostki. Również o wyniku końcowym. Oczywiście nie wszystko zależało wyłącznie od nich. Te dość szczególne charakterystyki, nakreślone na podstawie wydobytych z dokumentów i przywołanych w pamięci sytuacji, faktów oraz dokonań Biblioteki, w większości prowokowanych i inspirowanych przez kierujących Biblioteką w czasie pełnienia przez nich zaszczytnych i odpowiedzialnych funkcji, być może przybliżą nieco minione lata. Pozwolą spojrzeć na tamten czas i ludzi z innej perspektywy, poznać i zrozumieć zachowania i motywy podejmowania przez zarządzających nie zawsze oczywistych, czy popularnych decyzji. Zwrócą uwagę zarówno na okoliczności towarzyszące ich pracy, problemy z jakimi się borykali, zawodowe niepowodzenia jak i sukcesy, które zasługiwały na uznanie, bo stanowiły krok w kierunku rozwoju Biblioteki. Przede wszystkim zaś powinny pozwolić uchronić od zapomnienia to, co warte zachowania w pamięci . Ludzi i ich czyny. Źródłami informacji, z których czerpano wiedzę, zwłaszcza o tych odległych czasach,były materiały i dokumenty powstałe w trakcie funkcjonowania Politechniki Łódzkiej i Biblioteki Głównej , w szczególności roczne sprawozdania z działalności jednostki, opracowywane przez jej twórców i organizatorów, sprawozdania z posiedzeń Komisji Bibliotecznej, dokumenty urzędowe, pisma otrzymywane i wychodzące z Biblioteki (przechowywane w Archiwum PŁ i Bibliotece) oraz pamięć ludzka. W krótkim opracowaniu nie sposób zawrzeć całej sześćdziesięcioletniej historii Biblioteki. Z tego oczywistego powodu przedstawione fakty z konieczności musiały być efektem wyboru. I jak każdy dokonywany wybór, mimo starań, może być w pewnym stopniu subiektywny. Pozostaje mieć nadzieję, że to ograniczenie nie wpłynęło na ocenę rzeczywistości . Nie zniekształciło jej.
Modyfikacja powierzchni włókien poliestrowych i uwarunkowanie jej efektów parametrami budowy wyjściowej włókna
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Kardas, Iwona
The subject of a doctoral dissertation was evaluation of quantitative effects of enzymatic treatment and a wide chemical surface modification of polyester fibres varying in physical initial micro-structure and the consequences in terms of surface properties and selected volume properties of investigated fibres. Glossy, continuous polyester fibres with poly(ethylene terephthalate) with different draw ratios (R = 3,0x; R = 3,5x; R = 4,0x; R = 5,2x) were used for the investigations. The modification of PET fibre by the chemical method was carried out with the use of sodium hydroxide solutions and amine solutions with different functionality and by the biochemical method using the enzymatic preparations diversified with respect to their origin, biochemical characteristics and application conditions. Effect of enzymatic modification, at proper selection of enzyme, it is more advantageous from gotten in classic chemical modification at utilization of solution NaOH, as well as amines one and two-function and it is subordinated from kind of enzymatic preparations. In the light of the test results obtained the method of PET fibres modification with the use of enzymatic preparations should be accepted as an effective, pro-ecological and energy-saving approach to changing the fibre surface structure leading to the elimination or essential reduction of several unfavourable fibre properties.
Antybakteryjne i atrombogenne włókna poliestrowe
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Karaszewska, Agnieszka; Bocheńska, Jadwiga; Lipp-Symonowicz, Barbara; Jaworski, Adam
Opracowano metodę otrzymywania implantów medycznych z poli(tereftalanu etylenowego) PET o właściwościach antybakteryjnych i atrombogennych, na które są wrażliwe bakterie Gram+ i Gram-. Metoda polegała na dwustopniowej modyfikacji implantów, w której w znikomych ilościach powstaje produkt uboczny, zatem metoda ta jest praktycznie bezodpadowa. Przeprowadzono wstępne badania (in vivo), działania drażniącego oraz zbadano właściwości atrombogenne modyfikowanych wyrobów. Stwierdzono, że nici chirurgiczne PET oraz protezy naczyniowe, zawierające w swej budowie biocyd przyłączony wiązaniem chemicznym, są w dużym stopniu aktywne w stosunku do bakterii Gram+ i Gram-.
Modelowanie zmian struktury tkaniny poddanej statycznym obciążeniom
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Barburski, Marcin; Masajtis, Józef; Snycerski, Marek; Wojnarowski, Józef
Praca ma zarysowane, ale splecione ze sobą, dwa nurty. Pierwszy dotyczy opracowania narzędzia do analizy zmian struktury tkaniny poddanej rozciąganiu. Drugi dotyczy badania zmian struktury tkanin poddanych naprężeniom rozciągającym i prób poszukiwania związków między budową tkaniny, z uwzględnieniem warunków wytwarzania, a jej zachowaniem się w procesie rozciągania. Praca została wykonana w ramach projektu badawczego promotorskiego nr 3 T08E 088 26 oraz 1 O miesięcznego stypendium Marie Curie HPMT-CT-2000-00030 na Katolickim Uniwersytecie w Leuven (Belgia) na Wydziale Inżynierii Metalurgii i Materiałoznawstwa w Katedrze Kompozytów.
Analiza wpływu tekstyliów na wyładowania koronowe
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Ciesielska, Izabela Luiza; Masajtis, Józef; Brzeziński, Stefan; Konopacki, Jan
Praca dotyczy badania wpływu tekstyliów na obrazy wyładowań koronowych powstałe wokół opuszków palców rąk ochotników. Prezentowane badania mają na celu stwierdzenie czy foto grafia wyładowań koronowych ( FWK) jest wiarygodnym i rzetelnym źródłem informacji o stanie człowieka, który wchodzi w kontakt z tekstyliami. Stwierdzenie „ stan człowieka" dotyczy zarówno jego emocji, jak również wybranych parametrów fizjologicznych. Choć motywem przewodnim pracy pozostaje FWK opuszków palców człowieka, to na uwagę zasługuje też fakt podjęcia działań zmierzających do odpowiedzi na pośrednio postawione pytanie o odczuwanie tekstyliów i ich, krótko - i długotrwale, oddziaływanie na człowieka.
Nowej generacji prekursorowe włókna pan z nanododatkami ceramicznymi
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Boguń, Maciej; Mikołajczyk, Teresa; Lipp-Symonowicz, Barbara; Błażewicz, Stanisław
W oparciu o przeprowadzone badania wpływu podstawowych parametrów procesu formowania na strukturę i właściwości włókien opracowano warunki wytwarzania nowej generacji prekursorowych włókien poliakrylonitrylowych, zawierających ceramiczne nanododatki: krzemionkę, hydroksyapatyt, montmorylonit. Udowodniono prawidłowość przyjętej w pracy hipotezy, iż uzyskanie włókien z nanokompozytu PAN, łączących w sposób unikatowy cechy podwyższonej porowatości z wytrzymałością właściwą odpowiednią do ich karbonizacji, jest możliwe w wyniku zmiany mechanizmu procesu zestalania z dyfuzyjnego w kierunku kroplowego. Sformułowano ogólną zasadę wytwarzania tego typu włókien. Wykazano, iż z wprowadzeniem etapu ultradźwiękowego rozpraszania nanododatku do procesu wytwarzania prekursorowych włókien PAN, związana jest transformacja struktury drobnoporowatej w makroporowatą, bądź zbliżoną do makroporowatej. Przeprowadzono analizę porównawczą, wpływu obecności w tworzywie włóknotwórczym poszczególnych rodzajów ceramicznych nanododatków na zmiany struktury nadmolekularnej, porowatości oraz właściwości wytrzymałościowych i termicznych włókien poliakrylonitrylowych. Stwierdzono, iż z wprowadzeniem do włókien nanohydroksyapatytu (HAp) związana jest transformacja struktury mezomorficznej występującej we włóknach PAN, w stricte krystaliczną. Dla włókien, zawierających montmorylonit (MMT), wykazano występowanie zjawiska częściowej eksfoliacji oraz zmniejszenia odległości międzywarstwowych MMT. W oparciu o mikroanalizę rentgenowską (SEM+EDS) oceniono równomierność rozłożenia wprowadzonych do włókien nanododatków.
Technologia i własności dzianin wytwarzanych z półproduktów przędzalniczych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Śledzińska, Katarzyna; Kopias, Kazimierz; Jóźwicki, Ryszard; Kowalski, Krzysztof
Opracowano nową technologię rządkowych dzianin lewoprawych wytwarzanych z półproduktów przędzalniczych. Innowacyjność polega na zastąpieniu tradycyjnego surowca jakim zasilane są maszyny dziewiarskie - przędzy - surowcem dotąd nie stosowanym, a mianowicie niedoprzędem. Wyznaczono współzależności między parametrami technologicznymi a strukturą nowej grupy dzianin. W oparciu o model geometryczny strefy dziania, w której zachodzi rozciąg niedoprzędu, przeanalizowano wpływ parametrów nastawczych strefy dziania na przebieg procesu technologicznego oraz własności wytworzonych dzianin. Przeprowadzono analizę porównawczą własności strukturalnych i użytkowych wariantów dzianin nowych z ich tradycyjnymi odpowiednikami.