Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska / Faculty of Civil Engineering, Architecture and Environmental Engineering / W6

Stały URI zbioruhttp://hdl.handle.net/11652/6

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 236

Badania jednoprzęsłowych tarcz ze wspornikami
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa i Architektury. Katedra Budownictwa Betonowego, 1991) Ulańska, Danuta; Sułocki, Jerzy; Godycki-Ćwirko, Tadeusz
Zbadano 8 jednoprzęsłowych tarcz z dwustronnymi wspornikami. Wszystkie tarcze miały stałą wysokość H = 1,0 m; rozpiętość przęsła 1 = 1,00 m oraz grubość t = 0,08 m. Elementy podzielone były na dwie serie: seria pierwsza (TG-1) składała się z 4 tarcz, których wsporniki miały wysięg lk = 1,0 m (H/lk = 1), seria druga o symbolu TG-2 - z 4 tarcz o lk = 0,5 m (H/lk = 2). W każdej serii dla dwóch tarcz zaprojektowane było zbrojenie ortogonalne (elementy TG-1/0 i TG-2/0) i dla dwóch zbrojenie trajektorialne (TG-1/t, TG-2/t). Każde z tych zbrojeń wykonano w dwóch wersjach: ,,s" dostosowane do wyznaczonego stanu naprężenia wg teorii sprężystości, ,,f' dostosowane do stanu naprężenia po zarysowaniu. Wszystkie tarcze wykonano z betonu o wytrzymałości kostkowej bliskiej 30 MPa i zazbrojono stalą 34GS. Tarcze serii pierwszej miały współczynnik zbrojenia głównego nad podporą równy μa = 0,83 %, serii drugiej - μa = 0,3 %. Tarcze obciążone były 4 siłami skupionymi usytuowanymi na górnej krawędzi modeli, po jednej na końcach wsporników i po dwie w środku przęsła. Elementy zostały obciążane do wartości 4P = 200 kN i odciążane do zera trzykrotnie, a następnie obciążane były skokowo przy przyroście siły co 4P = 200 kN, aż do zniszczenia. Przy każdym skoku obciążenia prowadzone były pomiary: ugięć, odkształceń stali zbrojeniowej we wszystkich prętach poziomych, odgiętych 1 strzemionach, odkształceń betonu na bocznej powierzchni tarcz, szerokości rozwarcia rys, W pracy zamieszczono 19 tablic, w których zestawiono wyniki pomiarów. Zamieszczono również inwentaryzację propagacji rys na powierzchniach tarcz oraz analizę stanu zarysowania i ugięć. W sposób graficzny pokazano odkształcenia betonu Ex i Ey na wysokości elementów w wybranych przekrojach oraz rozkład naprężenia w zbrojeniu głównym i strzemionach w funkcji obciążenia. Przedstawiono rozkłady sił i naprężeń normalnych w przekrojach tarcz oraz opisano sposób wyczerpania nośności poszczególnych elementów. Otrzymane rezultaty pozwoliły ocenić skuteczność różnie ukształtowanego zbrojenia w przypadkach zabezpieczenia tarcz przed nadmiernie szerokimi rysami oraz zapewnienia maksymalnej sztywności i nośności wsporników.
Badania monolitycznych węzłów żelbetowych ram portalowych
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa i Architektury. Katedra Budownictwa Betonowego, 1991) Czkwianianc, Artem; Kamińska, Maria; Sułocki, Jerzy. Red. nauk.; Godycki-Ćwirko, Tadeusz
W pracy przedstawiono badania eksperymentalne dotyczące deformacji naroży żelbetowych ram portalowych. W badaniach zastosowano beton o wytrzymałości kostkowej około 25 MPa i stal żebrowaną 34GS. Parametrami zmiennymi były: stopień zbrojenia (0,77; 1,04; 1,32; 1,98%), kierunek obciążenia (momenty zamykające i otwierające), poziom obciążenia przy odciążeniu (0,6P u i 0,9P 0 ). W celu określenia stanu odkształcenia przy każdym przyroście obciążenia mierzono odkształcenia betonu i przemieszczenia na bazach pomiarowych rozmieszczonych na elemencie. Rejestrowano także układ i szerokości rozwarcia rys w samym narożu i przyległych częściach ramion. Badania wykazały, że odkształcenia zależą od kierunku obciążenia i stopnia zbrojenia przekroju. Odkształcenia i przemieszczenia elementów serii „O" (momenty otwierające) były większe niż porównywalnych elementów serii „Z" (momenty zamykające). Wszystkie elementy uległy zniszczeniu na skutek uplastycznienia zbrojenia rozciąganego. W elementach serii „Z" przekroje zniszczenia mieściły się w obszarze samego węzła, a w elementach serii „O" były położone w ramionach w pobliżu węzła. Stwierdzono także, że zasadę zachowania płaskiego przekroju można przyjmować na całej długości ramion badanych elementów.
Nośność na przebicie w aspekcie proporcji boków słupa
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1994) Urban, Tadeusz; Czkwianianc, Artem. Red. nauk.; Godycki-Ćwirko, Tadeusz
Praca zawiera wyniki badań na przebicie 13 modeli złączy płytowo-słupowych. Przedmiotem badań było ustalenie wpływu proporcji boków słupa prostokątnego na pracę złącza, a zwłaszcza na jego nośność. Eksperyment został poprzedzony studium stanu wiedzy w tym zakresie. Wyniki doświadczeń pozwoliły autorowi na sformułowanie generalnego wniosku, że na nośność na przebicie nie ma istotnego wpływu proporcji boków słupa bx/by w zakresie od 1/1 do 1/4. Istotnym parametrem okazał się natomiast stosunek grubości płyty do boku słupa (h/b). Została sformułowana analityczna zależność tego parametru zarówno dla słupów o przekroju prostokątnym jak również kołowym.
Doświadczalne badania żelbetowych słupów ukośnie mimośrodkowo ściskanych
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1995) Kamińska, Maria E.; Czkwianianc, Artem. Red. nauk.; Sułocki, Jerzy
Przedstawiono wyniki badań 18 żelbetowych słupów (1=3000mm, przekrój poprzeczny 140x250mm), obciążonych ukośnie mimośrodowo. Przyjęto dwa stopnie zbrojenia podłużnego (p = p' = 0.0088 i O.O 179), dwa mimośrody siły podłużnej (0.2h i 1 .0h) oraz trzy kierunki płaszczyzny obciążenia (22.5°, 45° i 67.5°). Słupy były obciążane skokowo, aż do zniszczenia, przy czym w badaniach uwzględniono powtarzalność i historię obciążenia. Wykonywano zatem odciążenia z jednego (I seria) lub dwóch (II i III seria) poziomów obciążenia, a w III serii w trakcie badania zmieniano kierunek i znak wektora momentu. Przy każdym poziomie obciążenia określano położenie osi obojętnej w przekrojach słupa, przemieszczenia słupa oraz obrót przekroju poprzecznego. Wyniki pomiarów podane są w Załączniku. Badania wykazały, że powtarzalność obciążenia nie ma istotnego wpływu na deformacje i nośność badanych słupów. Wpływ historii obciążenia jest zauważalny i może on być korzystny lub niekorzystny, w zależności od relacji kierunków obciążenia pierwotnego i wtórnego.
Badania doświadczalne płaskich i przestrzennych węzłów monolitycznych ustrojów prętowych
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1995) Czkwianianc, Artem; Kamińska Maria E. Red. nauk.; Godycki-Ćwirko, Tadeusz
W pracy tej przedstawiono badania węzłów belka-słup w monolitycznych konstrukcjach ramowych. Ogółem zbadano 12 elementów płaskich i 4 przestrzenne tzn. z belkami poprzecznymi. Parametrami zmiennymi w badaniach były: • siła normalna działająca na górnej gałęzi słupa - dwie wartości 50 i 225 kN, • stopień zbrojenia na zginanie rygla - Ps= 0.0077 i 0.0127, • ukształtowanie zbrojenia w obszarze węzła elementu - pięć różnych sposobów, • wytrzymałość betonu, projektowana - 20, 35 i 50 MPa. Podczas obciążania elementów były prowadzone pomiary odkształceń na powierzchni betonu, pomiary przemieszczeń osi geometrycznych elementu oraz obserwowano rozwój zarysowania i mierzono szerokości rozwarcia wszystkich rys. Przeanalizowano wpływ ukształtowania zbrojenia, wpływ wytrzymałości betonu i wielkości siły normalnej w górnej gałęzi słupa na zachowanie złączy.
Przenoszenie sił ścinających przez zbrojenie osiowo rozciągane w zarysowanych przekrojach elementów żelbetowych Badania doświadczalne
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1995) Ulańska, Danuta; Czkwianianc, Artem. Red. nauk.; Godycki-Ćwirko, Tadeusz
Przenoszenie sił ścinających w zarysowanych przekrojach elementów żelbetowych, przy odpowiednio szerokiej rysie, związane jest z efektem klockującym zbrojenia. Głównym celem badań było ustalenie zależności siły klockującej od wartości siły rozciągającej w zbrojeniu przy różnym sposobie i długości kotwienia prętów w betonie. Skupiono się na określeniu granicznej siły klockującej, to jest na przypadku, w którym pręt zbrojeniowy jest wciskany w grubą otulinę (a/d ≥4) lub betonowy blok. Zbadano 10 serii elementów betonowych ze sztuczną rysą, zbrojonych jednym prętem. Serie podstawowe III. I do III.4 miały zbrojenie o różnej długości kotwienia w bloku za rysą (kotwienie mechaniczne, lk = 20d, 12d, 6d). Serie porównawcze różniły się wytrzymałością betonu, średnicą zbrojenia i rodzajem stali. W każdej serii badano elementy, w których zbrojenie rozciągano siłą N = α Nn (przy czym α zmieniało się od α= 0.5 do α= 0.9). Po wprowadzeniu odpowiedniej siły do zbrojenia, obciążano pręt w płaszczyźnie rysy siłą poprzeczną V d zwiększaną aż do zniszczenia. W trakcie badania mierzono względne przemieszczenie brzegów rysy i przyrost szerokości rozwarcia rysy. Wyniki badań zestawiono w Załączniku. W publikacji będącej raportem z badań opisano mechanizm działania efektu klockującego, wpływ sił przyczepności i siły poprzecznej na degradację betonu wokół pręta, podano funkcję zależności Vd- s oraz krzywe graniczne Vduα - N.
Badania modelu ustroju płytowo-słupowego poddanego działaniu obciążeń krótko- i długotrwałych
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1995) Kozicki, Jan; Urban, Tadeusz; Sitnicki, Marek; Czkwianianc, Artem. Red. nauk.; Ajdukiewicz, Andrzej
Praca zawiera wyniki badań modelu będącego fragmentem konstrukcji płytowo-słupowej . Model wykonany w skali 1:2.5 badany był pod obciążeniem doraźnym (22 schematy obciążenia o dwóch wielkościach), obciążeniem długotrwałym oraz obciążeniem doraźnym narastającym etapowo do wartości granicznej. Podczas badań zostały pomierzone wielkości charakteryzujące pracę konstrukcji żelbetowej takie jak: • ugięcie płyty w obszarach międzysłupowych i na wspornikach, • odkształcenia zbrojenia górnego i dolnego w charakterystycznych dla konstrukcji płytowosłupowej przekrojach - podporowym i przęsłowym , • reakcje pionowe i poziome podpór modelu, • rozwarcie rys i moment ich wystąpienia. Przedstawione w pracy końcowe wyniki badań w formie graficznej i liczbowej mogą służyć jako materiał wyjściowy do analizy pracy konstrukcji płytowo-słupowej lub porównań w odniesieniu do zachowania istniejących obiektów.
Badania doświadczalne węzłów płytowo-ściennych
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1995) Urban, Tadeusz; Kosińska, Anna; Czkwianianc, Artem; Kamińska Maria E. Red. nauk.; Godycki-Ćwirko, Tadeusz
Celem badań opisanych w opracowaniu było sprawdzenie efektywności dwóch różnych typów zbrojenia węzłów płytowo-ściennych: tradycyjnego i pętlowego. Badania przeprowadzono na 12 modelach odwzorowujących w skali 3:4 fragment rzeczywistej konstrukcji. W trakcie badań ściana modeli obciążana była siłami osiowymi o 3 różnych wartościach: 0, 50 i 225kN. W pracy przeanalizowano wpływ zbrojenia na sztywność i nośność połączenia. Wszystkie modele uległy zniszczeniu na skutek uplastycznienia zbrojenia. Badania wykazały brak istotnego wpływu kształtu zbrojenia na stan graniczny nośności węzła aczkolwiek zbrojenie pętlowe jest skuteczną alternatywą dla zbrojenia tradycyjnego. Stwierdzono także istotny wpływ obciążenia ściany siłą osiową na sztywność węzła.
On a stability of thin microperiodic plates
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 1997) Jędrysiak, Jarosław
The structural macromechanics is applied to investigate the stability of a composite plate. Thin elastic plates with microperiodic structure in planes parallel to the midplane are examined. A new retined approach is used to the problem of the dynamic stability of periodic plates. Some special results are shown
Internal buckling in the prestrained laminated media
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 1997) Konieczny, Sylwester; Woźniak, M.; Woźniak, Cz.
A new mathematical model for the internal stability analysis of multilayered periodic media is proposed. The apprach include the effect of lamina thickness on the global body behaviour. Some special results are discussed.
Dynamics and stability on nonperiodic multilayered plates
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 1997) Konieczny, Sylwester; Tomczyk, B.
The method of macro-modelling of nonperiodic multilayered elastic plates has been proposed in [1]. The proposed method is based on certain concepts of the nonstandard analysis [2,3] combined with some a priori postulated physical assumptions. In this paper, using this method the homogenized model of nonperiodic plate will be derived and applied to the evaluation of inhomogeneity effects on a critical force and a free vibration frequency for a simply supported laminated plate.
Doświadczalne badania żelbetowych elementów prętowych z betonu wysokiej wytrzymałości
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 1999) Kamińska, Maria E.; Ajdukiewicz, Andrzej
Badania objęły 8 wolnopodpartych belek, 10 słupów obciążonych ze stałym początkowym mimośrodem i 6 ram portalowych. Wszystkie elementy wykonano z betonu o wytrzymałości fc.cube=85 - 11 0MPa. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi. Przyjęto dwie wysokości przekroju - 300 i 500mm - i odpowiednio do nich dwie rozpiętości w osiach podpór - 3000 i 5000mm. Dla obu typów belek przyjęto po dwa stopnie zbrojenia przekroju - około 0.4 % i około 1.5%. Zbrojenie strefy ściskanej było stałe (2# 10), przy czym w połowie belek strefa ściskana środkowej ich części nie była zbrojona. Słupy o wymiarach przekroju l 40x250mm i długości 3000mm wykonano z dwóch betonów - z kruszywem żwirowym lub grysem granitowym. Przyjęto stały stopień zbrojenia podłużnego słupów równy około 1 % oraz mimośród początkowy e=50mm. Dzięki zmianie płaszczyzn obciążenia uzyskano dwie smukłości słupów: 1/h=12 i 1/h=22 oraz możliwość oceny stopnia wpływu historii obciążenia słupów na ich odkształcenia i nośność. Ramy portalowe o wysokości 2000mm i rozpiętości 3000mm oraz przekroju poprzecznym słupów i rygla I40x250mm, były obciążane siłą działającą wzdłuż osi rygla. Przyjęto stały stopień łącznego zbrojenia podłużnego ram, ale układ zbrojenia zróżnicowano tak, aby wymusić wyraźną redystrybucję sił wewnętrznych. W czasie badania zmieniano kierunek obciążania, przyjmując dwa poziomy zaawansowania obciążenia w pierwszym kierunku. Łącznie z badaniami elementów wykonano badania betonu, z rejestracją zależności cr-E oraz badanie stali zbrojeniowej. Badania wykazały, że obawy o niską graniczną odkształcalność elementów z betonu wysokiej wytrzymałości są nieuzasadnione. Stwierdzono, że: - w tych elementach, które zniszczyły się przez zmiażdżenie betonu strefy ściskanej, następowało to przy odkształceniach znacznie większych niż odkształcenia niszczące rejestrowane na próbkach; w belkach odkształcenia sięgnęły aż 6‰, - graniczne krzywizny przekrojów były wyraźnie większe niż w elementach z betonu zwykłego, a w ramach następowała pełna redystrybucja sił wewnętrznych, - nawet przy bardzo dużych odkształceniach, rzędu kilkudziesięciu promili w poziomie rozciąganego zbrojenia, dobrze współpracowało ono z betonem, - w zakresie obciążeń eksploatacyjnych elementy wykazały małą wrażliwość na historię, a także powtarzalność obciążenia, - ujawniła się tendencja do powstawania rys tzw. zbiorczych, w poziomie zbrojenia dzielących się na kilka o mniejszym rozwarem.
Doświadczalne badania żelbetowych belek wzmocnionych taśmami CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2000) Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata
Program doświadczalnych badań objął 8 belek żelbetowych o przekroju 150 x 300mm i rozpiętości 3000mm. Belki różniły się stopniem zbrojenia zwykłego oraz długością taśmy wzmacniającej CFRP, miejscem jej usytuowania i typem taśmy. W badaniach zastosowano taśmy typu S i M, o modułach sprężystości odpowiednio około 170GPa i 210GPa. W dwóch belkach zastosowano w strefach przypodporowych dodatkowe taśmy przyklejane na bocznych powierzchniach, w celu poprawy warunków zakotwienia taśmy głównej. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi (seria I – 6 elementów) lub jedną siłą skupioną, usytuowaną w środku rozpiętości (seria II – 2 elementy). Wszystkie belki zniszczyły się na skutek odspojenia taśmy CFRP. Podczas badań ujawniły się dwa mechanizmy zniszczenia, różniące się miejscem występowania i obrazem odspojenia taśmy. Pierwszy z nich („P”) miał miejsce w strefie przypodporowej belek, w pobliżu końca taśmy wzmacniającej. Taśma odspajała się wraz z betonem otuliny zbrojenia na krótkim odcinku, obejmującym strefę przypodporową, nie osiągając punktu przyłożenia siły obciążającej. Drugi sposób zniszczenia („Z”) charakteryzował znacznie dłuższy odcinek odspojenia taśmy, obejmujący nie tylko strefę przypodporową, lecz także obszar czystego zginania. Zniszczenie występowało w warstwie kleju, a tylko lokalnie wraz z taśmą odspajały się fragmenty otuliny. Badania wykazały, że nośność taśmy na rozciąganie nie może być wykorzystana, gdyż wcześniej odspaja się ona od powierzchni elementu. Stopień wzmocnienia elementu może być jednak wyraźny, zwłaszcza w elementach o niskim stopniu zwykłego zbrojenia. Efekt wzmocnienia można zwiększyć stosując taśmy o większym współczynniku sprężystości lub wprowadzając wstępne sprężenie taśm przed ich przyklejeniem. Do analizy obliczeniowej zastosowano nieliniowy model betonu z uwzględnieniem zasady „tension stiffening”.
Doświadczalne badania monolitycznych ram żelbetowych - strefa skrajnego węzła
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 2001) Bodzak, Przemysław; Czkwianianc, Artem; Ajdukiewicz, Andrzej
Badania objęły 12 ram żelbetowych w kształcie litery H o wymiarach osiowych 3.0x3.0m. Rygiel ram był obciążony dwiema siłami skupionymi, zaś górne gałęzie słupów siłami osiowymi. Parametrami zmiennymi w badaniach były: - stopień zbrojenia rygla 0.0114, 0.0149, 0.0290, - projektowana wytrzymałość betonu fc.cube=35 i 90MPa, - siła normalna w górnej gałęzi słupa 50 i 200kN. Badania wykazały, że w skrajnych przęsłach konstrukcji ramowych, mimo zastosowania zbrojenia zgodnego ze sprężystym rozkładem momentów, po zarysowaniu następuje redystrybucja sił wewnętrznych. Efektem redystrybucji jest zwiększenie momentu przęsłowego, a zmniejszenie momentów w skrajnych węzłach ramy. Na stopień redystrybucji największy wpływ ma siła normalna w skrajnych słupach ram monolitycznych. Im mniejsza siła normalna, tym większa redystrybucja sił. Badania wykazały, że nośność węzła zależy w dużej mierze od zakotwienia prętów głównego zbrojenia rygla w skrajnym węźle.
Metody naprawy konstrukcji drewnianych porażonych przez czynniki biologiczne
(Politechnika Łódzka, 2001) Bogusławska-Kozłowska, J.; Jeruzal, J.; Kozicki, J.
Nadmierna wilgotność, grzyby domowe i pleśniowe oraz owady - techniczne szkodniki drewna - stanowią podstawową grupę czynników powodujących powstawanie rozwarstwień, pęknięć oraz rozkład i korozję drewna i materiałów drewnopochodnych zastosowanych w konstrukcji budynków. Powszechnie stosowane są inżynierskie metody napraw uszkodzonych elementów i ustrojów konstrukcyjnych, które polegają na wymianie uszkodzonych elementów lub na wprowadzeniu elementów wzmacniających. W referacie przedstawiono nowoczesne metody naprawy z zastosowaniem żywic epoksydowych. Żywica wypełnia powstałe zarysowania, pęknięcia lub ubytki, tworząc z pozostałą zdrową strukturą drewna połączenie niepodatne. Pozwala to na przywrócenie konstrukcji wymaganej nośności z jednoczesnym zachowaniem walorów estetycznych drewnianego ustroju konstrukcyjnego.
Rola mikroflory powietrza zewnętrznego w kształtowaniu bioaerozolu grzybowego pomieszczeń zamkniętych
(Politechnika Łódzka, 2001) Piotrowska, M.; Żakowska, Z.; Gliścińska, A.; Bogusławska-Kozłowska, J.
Celem badań było określenie wpływu mikroflory powietrza zewnętrznego na skład ilościowy i jakościowy bioaerozolu grzybowego w pomieszczeń zamkniętych. Przebadano pomieszczenia zdrowe i z obecnością grzybów na przegrodach budowlanych. Wykazano zanieczyszczenie powietrza zewnętrznego na poziomie od 6, 7x 10² do 1,3x 10³ jtk/m³ w zależności od dzielnicy, zaś powietrza wewnętrznego w mieszkaniach zdrowych i zagrzybionych na porównywalnym poziomie średnio ok. 10² jtk/m³. We wszystkich badanych próbach stwierdzono dominację grzybów należących do rodzajów Aspergillus i Penicillium. Źródłem mikroflory pomieszczeń zamkniętych jest powietrze atmosferyczne oraz mikroflora aktywująca się na przegrodach budowlanych, wprowadzana do pomieszczeń wraz z różnymi materiałami budowlanymi.
Doświadczalne badania żelbetowych elementów poddanych skręcaniu
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 2001) Kosińska, Anna; Nowakowski, Andrzej B.; Ciężak, Tadeusz
W pracy przedstawiono badania eksperymentalne żelbetowych belek wykonanych z betonu o wysokiej wytrzymałości (8 belek) oraz z betonu zwykłego (2 belki). Pięć spośród nich poddanych było czystemu skręcaniu (seria I), pozostałe badane były przy jednoczesnym działaniu skręcania i zginania (seria Il). Wszystkie belki charakteryzowały się jednakowymi wymiarami oraz zbrojeniem. Parametrami zmiennymi były natomiast: klasa betonu oraz sposób obciążenia. Podczas obciążania belek były prowadzone pomiary odkształceń na powierzchni betonu, kątów skręcenia, ugięć oraz szerokości rozwarcia rys. Przeanalizowano wpływ wytrzymałości betonu i sposobu obciążenia na nośność, sztywność, odkształcenia oraz zarysowanie belek.
Ochrona wód przed zanieczyszczeniami wprowadzanymi przez ścieki opadowe
(Polska Akademia Nauk. Oddział w Łodzi. Komisja Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, 2003) Zawilski, Marek
Odkształcalność i sposób zniszczenia żelbetowych belek wzmocnionych na zginanie materiałami CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2003) Kotynia, Renata; Kamińska, Maria E.
Badania dotyczyły mechanizmów zniszczenia żelbetowych belek wzmocnionych materiałami kompozytowymi CFRP, naklejonymi na powierzchni elementu. Wszystkie badania wykazały, że jednym z powodów zniszczenia wzmocnionego elementu może być odspojenie kompozytu, rozpoczynające się w obszarze maksymalnego momentu i postępujące w kie-runku jednej z podpór. Następuje to na skutek poprzecznego nacisku betonowej otuliny stalowego zbrojenia rozciąganego na zewnętrzne zbrojenie CFRP, przy odkształceniach kompozytu rzędu 5 – 10‰. Oznacza to, że wytrzymałość materiału kompozytowego może być wykorzystana w niewielkim stopniu. Badania miały na celu sprawdzenie, czy wprowadzenie dodatkowego zbrojenia kompozytowego może opóźnić proces odspojenia kompozytu, a tym samym spowodować lepsze wykorzystanie jego nośności. Przedmiotem badania były jednoprzęsłowe, swobodnie podparte belki żelbetowe o przekroju prostokątnym 150300mm i rozpiętości 4200mm. Zbadano 6 belek w I serii i 4 belki w II serii. W belkach I serii zastosowano dodatkowe zbrojenie kompozytowe o kierunku włókien prostopadłym do podłużnej osi belki, w postaci mat i kształtek typu L. Badania wykazały, że takie dodatkowe zbrojenie powoduje opóźnienie procesu odspajania głównego zbrojenia kompozytowego, ale nie wpływa znacząco na wzrost nośności elementu na zginanie. Bardziej skuteczny okazał się sposób zbrojenia przyjęty w II serii, z matami CFRP o kierunku włókien równoległym do podłużnej osi belki, zwłaszcza w tym przypadku, gdy maty sięgały na boczne powierzchnie belki. Badania potwierdziły wcześniejsze obserwacje dotyczące sposobu zniszczenia na skutek odspojenia kompozytu od po-wierzchni betonu. Model obliczeniowy, w którym przyjęto zasadę zachowania płaskiego przekroju oraz zależności  -  odpowiadające rzeczywistym właściwościom zastosowanych materiałów, bardzo dobrze opisuje zachowanie się wzmocnionych elementów w całym zakresie obciążenia. Umożliwia on także uwzględnienie obciążenia belki przed jej wzmocnieniem
On a dynamical stability of thin periodic plates
(Katedra Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji, Politechnika Łódzka, 2003) Jedrysiak, J.
In this contribution a dynamical stability of thin periodic plates is considered. For this purpose the tolerance averaging, developed for periodic composites and structurcs in the book (8], is applied to the known Kirchhoff-type plate equation. This method leads to averaged models taking inte account the length-scale ejfect on the overall plate behaviour. It was presented for thin periodic plates in [3]. Here, applications to a dynamical stability of those plates will be shown.