Materiały konferencyjne, referaty (WIPiOŚ)

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/165

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 33

Analiza obrazu mikroskopowego w badaniach biodegradacji PE modyfikowanych skrobią
(Politechnika Łódzka, 2001) Kuberski, S.; Zarzycki, R.; Żakowska, Z.; Stobińska, H.; Piątkiewicz, A.
Folie polietylenowe modyfikowane skrobią w ilości 10% i 20% poddane zostały biodegradacji przy użyciu wyselekcjonowanych aktywnych amylolitycznie szczepów z grupy bakterii, promieniowców i grzybów strzępkowych. Kontrolę biodegradacji folii przeprowadzono na podstawie analizy obrazu mikroskopowego. Stwierdzono, że po 30 dniach inkubacji folie zawierające 10% skrobi nie wykazały żadnych objawów degradacji. Na folii zawierającej 20% skrobi wystąpiły ogniska ubytku ziaren skrobi, głównie w wyniku rozwoju A. niger, A. oryzae, a także promieniowca (szczep 33).
Analiza podatności na biodegradację strumieni ścieków pochodzących z procesu miedziowania
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Gloc, M.; Paździor, K.; Żyłła, R.
Analiza repertuaru metabolicznego i morfologii promieniowca Streptomyces rimosus ATCC 10970 w hodowlach bioreaktorowych prowadzonych przy różnych początkowych stężeniach źródeł węgla i azotu
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Bizukojć, M.; Ścigaczewska, A.; Boruta, T.; Ruda, A.; Kawka, A.
Badania degradacji wybranych wyrobów z włókien celulozowych w bioreaktorach
(Politechnika Łódzka, 2001) Krzystek, L.; Sójka-Ledakowicz, J.
W opracowaniu przedstawiono wyniki badań biologicznej degradacji tkanin z włókien celulozowych (bawełnianych i lnianych) wspólnie z organiczną frakcją stałych odpadów z gospodarstw domowych lub odpadami owocowo-warzywnymi w bioreaktorach. Stwierdzono, że badane tkaniny charakteryzują się różną podatnością na procesy degradacji. Tkaniny lniane, mimo niższej zawartości celulozy (82%), łatwiej ulegały procesom biodegradacji. Ubytki zarówno masy tkanin jak i przeprowadzona analiza metrologiczna wskazują na większą podatność tkanin lnianych o ok. 40 do 160%. Uzyskany stopień degradacji substancji organicznych zawartych w stałych odpadach z gospodarstw domowych i odpadach owocowo-warzywnych był wysoki. Wyniósł on ok. 50% dla sm i smo oraz ok. 60% dla ChZT ogólnego.
Badanie hydrotermicznej karboniacji opadów kuchennych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Ślęzak, R.; Ledakowicz, S.; Imbierowicz, M.
Badanie kinetyki degradacji polimerów pochodzenia biologicznego w glebie w warunkach naturalnych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Ślęzak, R.; Krzystek, L.
Badanie procesu sorpcji rtęci z podłóż stałych przez grzyb Phanerochaete chrysosporium
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Głuszcz, P.
Badanie szybkości reakcji dwutlenku węgla z roztworami n-metylodietanoloaminy i anhydrazy węglanowej w reaktorze z płaską powierzchnią kontaktu
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Blatkiewicz, M.
Badanie wpływu źródła węgla nieorganicznego na recykling cieczy pohodowlanej w hodowli termofilnych cyjanobakterii
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Mielczarek, R.; Klepacz-Smółka, A.
Badanie zastosowania mikroalg do usuwania ze ścieków pozostałości farmaceutyków
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2023) Kwiatkowska, K.; Foszpańczyk, M.; Klepacz-Smółka, A.
Bezpieczeństwo w nanotechnologii.
(Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2017) Strąk, Szymon
Świat nanocząstek na dobre rozbudził fantazje ludzi w wielu gałęziach nauki i przemysłu. Potencjał wykorzystywania niezwykłych i nieosiągalnych przedtem właściwości nanomateriałów jest olbrzymi, a proces włączania ich do produkcji rozkwita z roku na rok. Mimo zachwytu społeczeństwa nad kolejnymi naukowymi doniesieniami, nanoskala przynosi też negatywne efekty, którym należałoby przeciwdziałać. Można wskazać kilka zagrożeń, takich jak toksyczność czy ryzyko wybuchu. Największe obawy budzi jednak fakt, iż cała ta technologiczna rewolucja zdaje się być zupełnie poza kontrolą prawną z powodu braku kompleksowych norm , a używane substancje i materiały nie są wystarczająco przebadane pod kątem wpływu ich oddziaływania na zdrowie i życie człowieka. Zatem same specyficzne procesy nanotechnologiczne nie są jedynym celem uwagi służb bezpieczeństwa. Poniższy artykuł traktuje o nowej i bardzo prężnie rozwijającej się dziedzinie nauki i gałęzi przemysłu jaką jest nanotechnologia oraz przedstawiono nadzieje i obawy z nią związane. Treść zawiera również opis sytuacji prawnej oraz wizję bhp i działań zapobiegawczych w użytkowaniu takowych technologii.
Bezpieczeństwo pracy podczas procesu odlewania metoda odśrodkową.
(Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2017) Pluta, Sebastian
Odlewanie w formach wirujących, zwane też odśrodkowym, polega na kształtowaniu odlewów z metali, tworzyw sztucznych oraz ceramiki z wykorzystaniem siły odśrodkowej. Technologia ta była stosowana już w starożytności o czym świadczyć mogą znaleziska z III w. n.e., jednak dopiero koniec XIX w. przyniósł jej rozwój oraz zapewnił miejsce wśród podstawowych technik odlewania. Na przestrzeni lat pracowano nad poprawieniem kultury pracy maszyn odlewniczych oraz zapewnieniem bezpieczeństwa osobom je obsługującym. W niniejszej pracy zostaną opisane zagrożenia związane z obsługą maszyn przeznaczonych do odlewania metodą odśrodkową oraz środki zapobiegawcze stosowane przez konstruktorów oraz osoby zajmujące się wykonywaniem odlewów.
Biodegradacja kompozytów polimerowych modyfikowanych skrobią przez drobnoustroje termofilne
(Politechnika Łódzka, 2003) Żakowska, Z.; Stobińska, H.; Janda, K.; Kuberski, S.; Goździecki, T.
Przedmiotem badań były szczepy termofilne grzyba Humicola lanuginosa i bakterii rodzaju Bacillus, wyizolowane ze środowisk naturalnych. Mikroflora ta czynnie uczestniczy w biodegradacji folii PE modyfikowanej skrobią. Po 4 miesiącach ich rozwoju środowisko opanowują bakterie przetrwalnikujące, głównie Bacillus stearothermophilus. Ocenę stopnia biodegradacji kompozytu polimerowego dokonano na podstawie analizy obrazu w mikroskopie świetlnym i widma w podczerwieni. Stwierdzono ubytki skrobi i obfity rozwój mikroflory na powierzchni materiału. Nie wykazano zmian w strukturze polietylenu.
Biodeterioracja szkła optycznego
(Politechnika Łódzka, 2003) Sitarz, M.; Żakowska, Z.; Kuberski, S.
Deterioracja biologiczna szkła jest powodowana przez mikroorganizmy, które kolonizują na ich powierzchni. Biodeterioracja szkła może być rozpatrywana jako efekt tworzącego się biofilmu. W poniższej pracy badano korozję biologiczną różnych gatunków szkła optycznego przez szczepy grzybów strzępkowych (Aspergillus i Penicillium). Zmiany powierzchniowe obserwowano przy użyciu mikroskopu z podwójnym odbiciem światła. Najsilniejszą destrukcję materiału powodował A. niger, natomiast najsłabiej kolonizowana była powierzchnia szkła z powłoką fluorku magnezu.
Biokorozja materiałów stosowanych w aparaturze biotechnologicznej
(Politechnika Łódzka, 2001) Jamroz, T.; Sencio, B.
W pracy przedstawiono wyniki badań odporności materiałów polimerowych stosowanych jako zabezpieczenia aparatury biotechnologicznej. Do badań wybrane zostały powłoki produkowane w Polsce. Były to; -chemoutwardzalne polimery przygotowywane na bazie żywic epoksydowych (EWP), termoutwardzalne fenolowo-epoksydowe (Fepterm CH, Fepterm WC) oraz fenolowo-formaldehydowe (Fenoterm). Powłoki eksponowane w środowiskach biotechnologicznych narażone były na działanie składników podłoża, mikroorganizmów i produktów ich przemian metabolicznych. W ocenie odporności brane były pod uwagę zmiany makro i mikroskopowe powierzchni tj. zachowanie barwy, połysku, pęcherzenie, pęcznienie, łuszczenie, stabilność mikrostruktury, zmiany masowe oraz szybkość korozji. Wyniki badań wykazały, że powłoki polimerowe charakteryzowały się zróżnicowaną odpornością w zależności od rodzaju i czasu ich ekspozycji w środowiskach biotechnologicznych.
Biologiczno-chemiczne utlenianie ścieków włókienniczych
(Politechnika Łódzka, 2001) Solecka, M.; Ledakowicz, S.
Zintegrowane procesy utleniania biologiczno - chemicznego zastosowano do oczyszczania ścieków włókienniczych, zawierających obok zanieczyszczeń nie ulegających biodegradacji także związki podatne na rozkład biochemiczny. Wykazano, że w systemie oczyszczania, w którym metody pogłębionego utleniania (AOPs) stanowią etap pośredni pomiędzy dwoma etapami utleniania biologicznego ścieków można osiągnąć znacznie większą redukcję ładunku zanieczyszczeń niż w systemie, w którym utlenianie chemiczne poprzedza biodegradację. Świadczy o tym 35-85% obniżenie wartości ChZT w ściekach poddanych pogłębionemu utlenianiu, a następnie oczyszczanych metodą osadu czynnego w porównaniu z 85-94% redukcją tego parametru, gdy biodegradację na złożu zraszanym zastosowano przed i po oczyszczaniu chemicznym.
Ekstrakcja związków bioaktywnych z ziaren ryżu wspomagana ultradźwiękami.
(Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2017) Sołtysiak, Kinga
Olej ryżowy jest używany na szeroką skalę w przemyśle farmaceutycznym, chemicznym oraz spożywczym. Ze względu na bogatą zawartość takich związków, jak tokoferol, tokotrienol i oryzanol uznawany jest jako naturalne źródło antyoksydantów. W przeprowadzonych badaniach jako materiału badawczego użyto otrębów ryżowych będących produktem pośrednim w procesie przemiału ryżu. Ekstrakcję przeprowadzono, stosując cztery typy rozpuszczalników (etanol, aceton, izopropanol oraz heksan) przy zmianie podstawowych parametrów procesu (temperatura i czas). W celu zwiększenia ilości wyekstrahowanych związków zastosowano ekstrakcję wspomaganą ultradźwiękami.
Izolacja i identyfikacja drobnoustrojów zasiedlających powierzchnię PVC w środowisku gleby kompostowej
(Wydawnictwo SIGMA-NOT, 2006) Terkiewicz, Patrycja; Żakowska, Zofia; Kuberski, Sławomir
Celem pracy było wykazanie czy czysty poli(chlorek winylu) poddany wstępnemu działaniu strumienia elektronów jest podatny na biodeteriorację w glebie kompostowej. Materiałem badawczym był czysty poli( chlorek winylu) poddany działaniu strumienia elektronów i umieszczony w glebie kompostowej na okres ośmiu miesięcy. Wykazano, iż dominującą mikroflorę glebową stanowią bakterie z rodzaju Bacillus oraz grzyby strzępkowe z rodzaju Penicillium,. Najwyraźniej efekt degradacji odnotowano na powierzchni folii po wstępnym działaniu strumienia elektronów. Zmiany powierzchni obserwowano przy użyciu mikroskopu z podwójnym odbiciem światła spolaryzowanego.
Morfologia grzybów strzępkowych opornych na działanie nowego preparatu grzybobójczego
(Politechnika Łódzka, 2003) Koziróg, A.; Żakowska, Z.; Kuberski, S.; Brycki, B.
Minimalne stężenie N,N-bis(3-aminopropylo)dodecyloaminy (ADPA) hamujące wzrost pleśni wynosi 0,03% dla szczepu Aspergillus niger i 0,05% dla Aspergillus flavus. Dawki te powodują zahamowanie procesu kiełkowania konidiów, a tym samym uniemożliwiają rozwój grzybni. Niższe dawki ADPA jedynie opóźniają proces kiełkowania zarodników. Rozwój młodej grzybni hamowany jest dawką 0,08%. Na wyselekcjonowane szczepy oporne, tolerujące dawki 0,05% A.niger i 0,08% A.flavus, działanie ADPA objawia się zmianą morfologii. Triamina osłabia syntezę glukanu w ścianie komórkowej szczepów opornych na rzecz wzrostu składników białkowych. Nie stwierdzono samego ADPA w ścianie komórkowej.
Proces pozyskiwania i oczyszczania produktów pszczelich.
(Wydawnictwo Politechnika Łódzka, 2017) Pędziwiatr, Paulina; Zawadzki, Dawid
Ul to archetyp najsprawniej i najdłużej działającej fabryki, która od milionów lat nieprzerwanie dostarcza cennych i użytecznych produktów. Ze względu na różnorodność wytwarzanych dóbr, każdy wytwór pracy pszczelej wymaga specjalnych metod i technik, zarówno pozyskiwania jak i oczyszczania. Wiele czynników wpływa na jakość oraz trwałość nie tylko miodu, ale również wosku, propolisu czy pierzgi pszczelej. Urządzenia oraz procesy wykorzystywane w pszczelarstwie powinny być przyjazne dla środowiska oraz bezpieczne, zarówno dla pszczelarza, jak i samych pszczół. Zapoznanie się z podstawowymi procesami, takimi jak wirowanie, klarowanie, kremowanie, sterylizacja oraz parametrami reologicznymi produktów pszczelich, pozwala na projektowanie nowoczesnej aparatury pszczelarskiej, która może pomóc w zachowaniu dobrej kondycji rodzin pszczelich.