Artykuły (WBAIŚ)

Stały URI dla kolekcjihttp://hdl.handle.net/11652/153

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 108

60 lat geodezji, kartografii i geometrii wykreślnej na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Przewłocki, Stefan; Czochański, Marian; Pawłowski, Wiesław
Artykuł w ujęciu chronologicznym dokumentuje 60 lat nieprzerwanej działalności organizacyjnej, dydaktycznej i naukowej Katedry Geodezji na Politechnice Łódzkiej. Obejmuje historię jej powstania oraz najważniejsze osiągnięcia i wydarzenia, a także rozwój naukowy pracowników.
Analiza efektywności wzmacniania stref przypodporowych belek żelbetowych wykonanego za pomocą wklejania materiałów kompozytowych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2009) Kotynia, Renata
Praca dotyczy wzmacniania stref przypodporowych belek żelbetowych materiałami kompozytowymi CFRP, wklejanymi w bruzdy wykonane w betonowej otulinie tych elementów. Przedstawiono szczegółowy stan wiedzy w dziedzinie doświadczalnych badań elementów wzmocnionych na ścinanie tą metodą oraz przeprowadzono analizę efektów wzmocnienia w aspekcie wielu parametrów zmiennych.
Analiza stateczności stalowych wież telekomunikacyjnych o parametrach losowych
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Kamiński, Marcin; Szafran, Jacek; Świta, Piotr
Tematem pracy jest zastosowanie uogólnionej metody perturbacji stochastycznej do wyznaczenia probabilistycznych momentów obciążenia krytycznego stalowych wież telekomunikacyjnych. Obciążenia te wyznacza się przy pomocy Stochastycznej Metody Elementów Skończonych dla losowo określonych parametrów geometrycznych przekroju i modułu Younga stali konstrukcyjnej. Wykorzystując metodę funkcji odpowiedzi, oblicza się wartości oczekiwane i odchylenia standardowe sil krytycznych, które można wykorzystać przy montażu kolejnych urządzeń nadawczych, a także - do wyznaczania wskaźników niezawodności tych konstrukcji. Przeprowadzana analiza ma również na celu weryfikację wrażliwości konstrukcji na parametry projektowe przyjęte jako zmienne losowe.
Aspekty edukacji - raport dla Unesco Międzynarodowa Komisja do spraw Edukacji dla XXI wieku
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Matuszewska, Joanna
Współczesny świat stwarza idealne warunki dla rozwoju edukacji głównie za sprawą szybszego przepływu informacji i wymiany międzykulturowej. Proces kształcenia jednak nigdy nie jest dziełem ukończonym i trwa on niemalże od narodzin, aż do śmierci jednostki. Coraz częściej używa się określenia „edukacji ustawicznej" jako uczenia się przez całe życie. Owe long life learning, oprócz pogłębiania doświadczeń i rozbudzania zainteresowań, jawi się również jako okazja do wyrównania szans czy zaktualizowania wiedzy. Sformułowany w latach 90. XX wieku Raport Delorsa "Edukacja —jest w niej ukryty skarb " przyniósł przełom w spojrzeniu na koncepcję nauki przez całe życie oraz wyodrębnił podstawowe aspekty edukacji, stanowiące jednocześnie główne filary wiedzy.
Badania aerodynamiczne wywietrzaka typu "F"
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Deska, Adam
W artykule przedstawiono wyniki z badań wywietrzaka nowego typu. Jest to kontynuacja poprzednich badań prowadzonych w Katedrze Techniki Ogrzewczej i Wentylacyjnej Politechniki Łódzkiej. Opisano metodykę i zakres przeprowadzonych badań aerodynamicznych wywietrzaków, zakresy kątów napływu strugi powietrza na badany wywietrzak w płaszczyźnie pionowej i płaszczyźnie poziomej oraz zakresy prędkości strugi powietrza działającej w obrębie badanego wywietrzaka. Ponadto przedstawiono schemat stanowiska badawczego wraz z jego oprzyrządowaniem. Wyniki z badań zamieszczono w formie wykresów wraz z ilustracjami napływu strugi powietrza na badany wywietrzak. Całość opracowania podsumowano wnioskami.
Badania doświadczalne elementów ściskanych wzmocnionych materiałami kompozytowymi CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2003) Ignatowski, Piotr; Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata; Czkwianianc, Artem
Praca dotyczy problemów wzmacniania smukłych słupów żelbetowych za pomocą materiałów na bazie włókien węglowych (CFRP - Carbon Fibre Reinforced Polymer). Dwuetapowy program doświadczalnych badań obejmował betonowe próbki trzech typów, różniące się kształtem i rozmiarami oraz smukłe słupy żelbetowe. W pierwszym etapie zbadano próbki walcowe o średnicy 150mm i wysokości 300mm, próbki prostopadłościenne o przekroju kwadratowym 100×100mm i wysokości 200mm oraz próbki prostopadłościenne o przekroju prostokątnym 105×200mm i wysokości 200mm, które wzmacniano za pomocą mat i taśm o jednokierunkowym układzie włókien węglowych, stosowanych w różnych konfiguracjach. Badanie miało na celu określenie wpływu stopnia zbrojenia poprzecznego w odniesieniu do kształtu próbek, współdziałania kompozytowego zbrojenia podłużnego w przenoszeniu obciążenia ściskającego, wpływu wstępnego obciążenia próbek przed wzmocnieniem oraz mimośrodu obciążenia. W drugim etapie przeprowadzono badania dwóch smukłych słupów żelbetowych o przekroju prostokątnym (140×250mm) i wysokości 3000mm, wzmocnionych materiałami kompozytowymi. Pierwszy ze słupów został wzmocniony w kierunku podłużnym taśmami CFRP, na obu krótszych bokach przekroju, oraz w kierunku poprzecznym dwiema warstwami maty. Drugi słup wzmocniono w kierunku podłużnym trzema warstwami maty, na obu dłuższych bokach przekroju, natomiast w kierunku poprzecznym sposób wzmocnienia nie uległ zmianie. Słupy obciążano siłą działającą na mimośrodzie początkowym e = 50mm, w płaszczyźnie o większej sztywności. Obydwa słupy zniszczyły się poprzez zmiażdżenie betonu w pobliżu środka wysokości słupa. Maksymalna wartość podłużnych odkształceń w strefie ściskanej wynosiła blisko –6,0‰, a po stronie rozciąganej 3-3,5‰. Maksymalne odkształcenia poprzeczne osiągnęły 10‰. Dokonane pomiary przemieszczeń osi słupa i odkształceń podłużnych wykazały dużą plastyczność słupów, objawiającą się wyraźnym przyrostem mierzonych wielkości w obszarze obciążenia niszczącego.
Badania krótkich wsporników żelbetowych wzmacnianych zbrojeniem wklejanym i stalowymi akcesoriami
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2019) Urban, Tadeusz; Krawczyk, Łukasz; Gołdyn, Michał; Knauff, Michał; Nagrodzka-Godycka, Krystyna
Przedmiotem zeszytu jest problematyka wzmacniania istniejących krótkich wsporników żelbetowych. Postawiono tezę, że można skutecznie zwiększyć nośność wsporników za pomocą, wklejanego zbrojenia stalowego. Zasadniczą część pracy stanowi opis własnych badań eksperymentalnych. Dotyczyły one dwóch kategorii wsporników: z umiarkowaną smukłością ścinania (ac/d = 0;5÷0;6) i bardzo krępych (ac/d ≈ 0,3). Nim rozpoczęto proces wzmacniania, na każdy ze wsporników działała siła odpowiadająca około połowie obciążenia niszczącego, które ustalano na modelach referencyjnych. Wszystkie elementy były wzmacniane pod działającym obciążeniem. Jako dodatkowe zbrojenie stosowano pręty gwintowane M16 klasy 8.8. Część wsporników została zaopatrzona w stalowe akcesoria kotwione do betonu za po-mocą śrub wklejanych. W trakcie badań mierzono odkształcenia na zbrojeniu wsporników i powierzchni betonu oraz rejestrowano rysy i szerokość ich rozwarcia. W jednej z serii wykonywano pomiary za pomocą˛ systemu cyfrowej korelacji obrazu (Aramis). W sumie zbadano dziewiętnaście wsporników: sześć referencyjnych i trzynaście wzmocnionych. Uzyskano stopień wzmocnienia do 64% (przy zastosowaniu prętów wklejanych) i ponad 150% dla wzmocnienia akcesorium stalowym. W wyniku analiz obliczeniowych stwierdzono, że dla wsporników z umiarkowaną smukłością ścinania metody oparte na modelach kratownicowych bardzo dobrze korespondują z wynikami badań własnych, a zbrojenie wklejone można traktować, tak jak pręty zabetonowane. Odmienna sytuacja jest w przypadku wsporników bardzo krępych. Wykazano, że istniejące sposoby obliczeń prowadzą do wyników tym bardziej konserwatywnych im mniejszy jest mechaniczny stopień zbrojenia elementu. Ze względu na odmienny sposób niszczenia osobno analizowano zachowanie wspornika z akcesorium stalowym (C – III), gdzie o zniszczeniu zadecydowała nośność wklejenia akcesorium. W wyniku przeprowadzonych badań i analiz stwierdzono, że wsporniki o umiarkowanej i dużej smukłości ścinania ac/d ≈ 0,5 i niskim stopniu zbrojenia można skutecznie wzmacniać zbrojeniem wklejanym. Taki sposób wzmacniania jest mniej skuteczny dla elementów bardzo krępych ac/d ≈ 0,3.
Badania połączeń płyta – słup wzmacnianych zewnętrznie na przebicie
(Politechnika Łódzka - Wydział Budownictwa Architektury i Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa Betonowego, 2003) Urban, Tadeusz; Sitnicki, Marek; Tarka, Jerzy
W ramach projektu badawczego wykonano i zbadano 12 modeli w skali naturalnej stanowiących fragment płyty żelbetowej wraz z odcinkiem słupa. Grubość płyty wynosiła 18cm, wymiary w rzucie 2,3×2,3m, a bok słupa o przekroju kwadratowym wynosił 25cm. Głównym celem badań było sprawdzenie doświadczalne możliwości wzmacniania płyt żelbetowych na przebicie za pomocą zbrojenia zewnętrznego mocowanego do górnej (rozciąganej) powierzchni płyty. Koncepcja ta wykorzystywała zależność nośności na przebicie od stopnia zbrojenia głównego płyty lub inaczej jego mocy (ρ·fy / fc). Jako zbrojenia zewnętrznego użyto płaskowniki stalowe i taśmy typu CFRP. Badania przeprowadzono w 3 seriach po 4 modele w każdej serii. Wszystkie modele w każdej serii były wykonane z tej samej mieszanki betonowej klasy C35/45. W każdej serii wykonywano modele odniesienia bez wzmocnienia. Pierwsza seria dotyczyła zbrojenia w postaci płaskowników stalowych. Parametrami zmiennymi była liczba płaskowników i sposób ich mocowania do płyty. Najskuteczniejszym sposobem mocowania okazało się klejenie płaskowników wraz z ich jednoczesnym mocowaniem za pomocą śrub wklejanych. W modelu tym osiągnięto nośność 825kN, co w odniesieniu do modelu świadka (500kN) stanowiło wzrost nośności o 65%. W drugiej serii wykorzystano taśmy CFRP jako zewnętrzne zbrojenie wzmacniające. Jeden z modeli miał przyklejone 8 taśm o przekroju 1,4×90mm (As = 126 mm2) zgodnie z technologią zalecaną przez firmę Sika. Okazało się, że wzrost nośności tego modelu w stosunku do świadka wyniósł tylko 11%. Zaobserwowano jednocześnie charakterystyczny sposób niszczenia tak wzmocnionego modelu, który polegał na odspajaniu się taśm od betonu w miejscu wylotu rysy ukośnej na górnej powierzchni płyty. Aby ograniczyć ten niekorzystny efekt odrywania się taśm od betonu, w następnym modelu taśmy zostały dodatkowo przytwierdzone wklejanymi śrubami w przewidywanym miejscu wylotu rysy ukośnej. Zabieg ten zaowocował wzrostem nośności o 26% w stosunku do świadka. W trzecim modelu podwojono liczbę taśm do 16 sztuk. Klejono je jedna na drugiej. Jednocześnie zastosowano dodatkowe mocowanie taśm za pomocą śrub. W tym trzecim modelu uzyskano wzrost nośności o 36%. Trzecia seria została poświęcona często spotykanemu problemowi w praktyce zaniżania nośności na przebicie w wyniku przemieszczania się zbrojenia górnego płyty do dołu. W serii tej wykonano oprócz modelu świadka z nominalną otuliną zbrojenia 2cm, modele z otuliną 5cm. Jeden z nich również nie wzmocniono, pozostawiając jako drugiego świadka. Dwa pozostałe wzmocniono 8 płaskownikami stalowymi stosując jednoczesne ich klejenie i mocowanie śrubami. Wzmocnienie aplikowano w jednym z tych modeli do płyty nie obciążonej, a w drugim wypadku operację wzmacniania przeprowadzono na modelu pod obciążeniem. Najpierw badany element został obciążony do poziomu obciążenia odpowiadającemu eksploatacyjnemu, przy założeniu prawidłowego położenia zbrojenia. Ze względu na przemieszczenie zbrojenia, obciążenie to znacznie przekraczało obciążenie eksploatacyjne i odpowiadało sile równej 70% siły niszczącej. Następnie odciążono model do poziomu około 50% siły niszczącej. Po ustabilizowaniu się ugięć przystąpiono do montażu zewnętrznego zbrojenia. Odczekano kilka godzin potrzebnych do związania kleju i kontynuowano obciążanie modelu aż do zniszczenia. Uzyskano następujące wyniki siły niszczącej: - model świadek z nominalną otuliną (2cm) 475kN, - model świadek ze zwiększoną otuliną (5cm) 367kN, - model wzmocniony przy zerowym obciążeniu 700kN (wzrost o 91%), - model wzmocniony pod obciążeniem 675kN (wzrost o 84%). Uzyskane wyniki badań potwierdziły w pełni skuteczność proponowanej koncepcji wzmacniania żelbetowych płyt na przebicie poprzez zwiększenie mocy zbrojenia na zginanie.
Badania wpływu zbrojenia głównego na nośność ścinania betonowych belek bez zbrojenia poprzecznego
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2020) Kotynia, Renata; Kaszubska, Monika; Flaga, Kazimierz
Praca poświęcona jest tematyce ścinania smukłych belek betonowych bez zbrojenia poprzecznego, z podłużnym zbrojeniem na zginanie, wykonanym z dwóch typów prętów: stalowych i kompozytowych z włókien szklanych (glass fiber reinforced polymer – GFRP). Motywacją do podjęcia badań w tym zakresie była chęć określenia wpływu niskiego modułu sprężystości podłużnej prętów GFRP oraz anizotropowej budowy tych prętów na mechanizm zniszczenia i nośność ścinania. Głównym celem pracy była analiza mechanizmu niszczenia belek z podłużnym zbrojeniem, wykonanym z włókien szklanych lub zbrojeniem stalowym bez zbrojenia poprzecznego oraz analiza nośności na ścinanie i odkształcalności takich elementów. Pozostałe cele obejmowały analizę wpływu następujących parametrów zmiennych na nośność belek i sposób zniszczenia: stopnia zbrojenia podłużnego (1,0%, 1,4%, 1,8%), liczby poziomów prętów (jeden, dwa), liczby i średnicy prętów odpowiadających stopniom zbrojenia oraz grubości betonowej otuliny (15 mm, 35 mm). Do analizy rozwoju zarysowania elementów badawczych użyto systemu cyfrowej korelacji obrazu Aramis, który pozwolił na szczegółową rejestrację mechanizmu niszczenia od chwili zarysowania, przez jego rozwój, do momentu zniszczenia. Korzystając z kinetycznego modelu ścinania opisano proces niszczenia belek, ze wskazaniem różnic dotyczących położenia i nachylenia ukośnych rys niszczących dla poszczególnych belek. Program badawczy obejmował trzydzieści trzy jednoprzęsłowe, swobodnie podparte belki o przekroju teowym (beff = 400 mm, bw = 150 mm, hf = 60 mm, htot = 400 mm) i rozpiętości w osiach podpór (1800 mm)bez zbrojenia poprzecznego. Belki obciążano jedną siłą skupioną położoną w odległości 1100 mm od osi podpory, co od-powiadało smukłości ścinania a/d w granicach 2,9-3,0 i spełniało warunek belek smukłych. Badania ujawniły dwa sposoby zniszczenia. Pierwszy, ścinająco-rozciągający, wystąpił w większości elementów (wszystkich elementach żelbetowych i części elementów zbrojonych prętami GFRP) oraz drugi, związany z utratą przyczepności zbrojenia, który wystąpił w trzech elementach II serii, zbrojonych prętami GFRP. Badania potwierdziły wyraźny wpływ rodzaju zbrojenia podłużnego na zachowanie się belek bez zbrojenia poprzecznego. Czterokrotnie niższy moduł sprężystości zbrojenia szklanego ujawnił łagodnie postępujące zniszczenie ścinająco-rozciągające w porównaniu do gwałtownego zniszczenia belek żelbetowych. Różnica modułów sprężystości obu typów zbrojenia skutkowała od 30% do 66% wyższą nośnością na ścinanie belek żelbetowych niż zbrojonych prętami GFRP o tym samym stopniu zbrojenia. Wraz ze wzrostem stopnia zbrojenia podłużnego zarysowanie belek było mniej intensywne, podobnie jak malała szerokość rozwarcia rys, rosła sztywność elementów po zarysowaniu, malały ugięcia belek oraz rosła nośność na ścinanie. Dwuwarstwowy układ zbrojenia był szczególnie korzystny w elementach zbrojonych prętami GFRP, gdyż znacząco ograniczył szerokość rozwarcia rys, podczas gdy w znacznie sztywniejszych belkach żelbetowych ten efekt nie był tak wyraźny. Wpływ zmiany średnicy zastosowanych prętów głównych był szczególnie widoczny w elementach o niskim stopniu zbrojenia (ok. 1%). Wpływ grubości betonowej otuliny był dość mały, co potwierdza opinię o braku efektu siły klockującej w elementach bez zbrojenia poprzecznego.
Bliższa współpraca z przemysłem
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2020) Kamiński, Marcin
Współpraca nauki z przemysłem jest priorytetem dla uczelni technicznych wszystkich wysoko rozwiniętych krajów. Jej zadaniem jest podnoszenie innowacyjności i kreatywności absolwentów, tworzenie nowych rozwiązań technicznych i struktur gospodarczych, a także stawianie nowych wyzwań teoretycznych i technologicznych. W związku z tym Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska PŁ rozpoczął współpracę z firmą budowlaną Commercecon z siedzibą w Konstantynowie Łódzkim.
Bo otaczają nas wnętrza
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Wnuk, Jacek
W jaki sposób zainteresować urbanistyką przyszłych projektantów wnętrz? W programie studiów kierunku Architektura wnętrz pierwszy przedmiot związany z tak odległą dla nich tematyką pojawia się dopiero na V semestrze. Poprzez analizy najmniejszej jednostki miasta, jaką jest działka, istniejących przestrzeni publicznych, następnie samodzielne próby kształtowania abstrakcyjnej kompozycji wnętrz urbanistycznych tworzących dzielnicę, przyglądanie się proporcjom i skali kwartałów i przestrzeni pomiędzy nimi prowadzimy studentów do pierwszych prób przekształceń zdegradowanego fragmentu śródmieścia Łodzi ze szczególnym zwróceniem uwagi na kontekst i istniejącą tkankę miejską stanowiącą o naszym dziedzictwie.
Być architektem - powołanie, pasja, zawód czy misja
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Olenderek, Joanna; Palej, Anna
Proces kształtowania przestrzeni towarzyszy człowiekowi od początku jego istnienia. Każdy z nas nosi w sobie, jemu tylko właściwą, umiejętność tworzenia, postrzegania, rozumienia i oceny. Wśród wielu dziedzin nauki i sztuki, również wiedza o procesie kształtowania przestrzeni jest niezbędna do kompleksowego wykształcenia kreatywnego obywatela Polski, Europy, Wszechświata. Architekt to zawód prestiżowy. Architekci decydują o kształcie otaczającej nas przestrzeni. Są zarówno inżynierami, jak i artystami. Ilu architektów, tyle definicji architektury. Jest to niewątpliwie kompozycja w przestrzeni ukształtowana przez i na potrzeby człowieka.
Cele i metody uspokojenia ruchu drogowego
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2011) Zalewski, Andrzej
Artykuł omawia cele i metody uspokojenia ruchu drogowego. Uspokojenie ruchu, które jest koncepcją urbanistyczną, która wywarta i wywiera istotny wpływ na kształtowanie struktur przestrzennych i systemów transportowych obszarów zurbanizowanych końca XX w. i początku XXI w. Uspokojenie ruchu ma cele różnorodne, w tym: poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego, zwiększenie dostępności obszaru, poprawę stanu środowiska, rewaloryzację funkcji społecznych przestrzeni publicznych oraz uporządkowanie i zarządzanie parkowaniem. Metody realizacji ww. celów są następujące: kształtowaniem zabudowy zwartej, rozwojem transportu publicznego i ruchu rowerowego oraz pieszego, trójczłonowo, sprzężoną metodą: polityką parkingową, ograniczeniami przepustowości, organizacją ruchu (zarządzeniem ruchem i parkowaniem w aspekcie uspokojenia ruchu), kształtowaniem oraz przebudowa ulic i dróg w aspekcie uspokojenia ruchu, podnoszeniem poziomu technicznego pojazdów motorowych, metodami finansowymi, kontrolami i sankcjami, działaniami informacyjno-edukacyjnymi (informacja, uwrażliwienie, kształcenie). Różnorodność metod realizacji celów, podobnie jak samych celów, podkreśla interdyscyplinarny charakter uspokojenia ruchu drogowego.
Cerkiew w Jałówce jako przykład świątyni nurtu tradycyjnego
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2010) Woźniak, Krzysztof
We współczesnej architekturze cerkiewnej w Polsce dostrzec można dwa nurty: nowoczesny i historyzujący. W artykule przedstawiono analizę cerkwi Podwyższenia Świętego Krzyża w Jałówce, zbudowanej w łatach 1959-1962. Ma ona tradycyjny, krzyżowo-kopułowy układ, a wśród zasadniczych elementów go tworzących dominują formy historyzujące. Pozwala to na zakwalifikowanie jej do drugiego nurtu. Prześledzono szczegółowe rozwiązania elewacji i wnętrza, użyte środki wyrazu, a także źródła inspiracji autora cerkwi. Zauważono, że świątynia ta jest pozytywnym przykładem współczesnej architektury cerkiewnej o historyzującej formie. Przykład ten dowodzi, że tradycja architektoniczna wschodniego chrześcijaństwa jest wciąż żywa.
Co było pierwsze – prąd czy elektrownia?
(Wydział Chemiczny, Politechnika Łódzka, 2018) Jędrzejczak, Aleksandra
Jak prąd dotarł do Łodzi i kto zbudował pierwszą prywatną elektrownię w naszym mieście? Historię powstania Elektrowni Łódzkiej przybliżamy w poniższym artykule oraz… pokazujemy w Centrum Nauki i Techniki EC1.
Comparison of the Aluminium Versus Steel Telecommunication Towers in Stochastic Finite Element Method Eigenvibrations Analysis
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej ; Katedra Dynamiki Maszyn - Wydział Mechaniczny Politechniki Łódzkiej, 2011) Solecka, Marta; Kamiński, Marcin; Szafran, Jacek
The main aim of this paper is to make a comparison of the eigenfrequencies of the high telecommunication towers alternatively manufactured using the stainless steel and the aluminium components. It is provided each time assuming that the Young modulus of the applied material· is the Gaussian input random variable and using the generalized stochastic perturbation method using the global version of the Response Function Method. Up to the fourth order probabilistic moments and characteristics are computed in the three dimensional Finite Element Method model of the tower composed from the continuous linear elastic edge beams spanned by the large number of the linear elastic bars. A computational part of the work is made using the hybrid usage of the computer algebra system MAPLE and the FEM engineering package ROBOT used widely in the civil engineering practice.
Dokumenty kartograficzne z początków Aleksandrowa Łódzkiego
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2010) Kowalski, Grzegorz; Kowalski, Rafał
W opracowaniu scharakteryzowano zasób informacji zawarty w dwóch dokumentach kartograficznych z początków XIX wieku a dotyczących założenia miasta Aleksandrowa Łódzkiego.
Doświadczalne badania żelbetowych belek wzmocnionych taśmami CFRP
(Katedra Budownictwa Betonowego. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Politechnika Łódzka., 2000) Kamińska, Maria E.; Kotynia, Renata
Program doświadczalnych badań objął 8 belek żelbetowych o przekroju 150x300mm i rozpiętości 3000mm. Belki różniły się stopniem zbrojenia zwykłego oraz długością taśmy wzmacniającej CFRP, miejscem jej usytuowania i typem taśmy. W badaniach zastosowano taśmy typu S i M, o modułach sprężystości odpowiednio około 170GPa i 210GPa. W dwóch belkach zastosowano w strefach przypodporowych dodatkowe taśmy przyklejane na bocznych powierzchniach, w celu poprawy warunków zakotwienia taśmy głównej. Belki były obciążane dwiema siłami skupionymi (seria I – 6 elementów) lub jedną siłą skupioną, usytuowaną w środku rozpiętości (seria II – 2 elementy). Wszystkie belki zniszczyły się na skutek odspojenia taśmy CFRP. Podczas badań ujawniły się dwa mechanizmy zniszczenia, różniące się miejscem występowania i obrazem odspojenia taśmy. Pierwszy z nich („P”) miał miejsce w strefie przypodporowej belek, w pobliżu końca taśmy wzmacniającej. Taśma odspajała się wraz z betonem otuliny zbrojenia na krótkim odcinku, obejmującym strefę przypodporową, nie osiągając punktu przyłożenia siły obciążającej. Drugi sposób zniszczenia („Z”) charakteryzował znacznie dłuższy odcinek odspojenia taśmy, obejmujący nie tylko strefę przypodporową, lecz także obszar czystego zginania. Zniszczenie występowało w warstwie kleju, a tylko lokalnie wraz z taśmą odspajały się fragmenty otuliny. Badania wykazały, że nośność taśmy na rozciąganie nie może być wykorzystana, gdyż wcześniej odspaja się ona od powierzchni elementu. Stopień wzmocnienia elementu może być jednak wyraźny, zwłaszcza w elementach o niskim stopniu zwykłego zbrojenia. Efekt wzmocnienia można zwiększyć stosując taśmy o większym współczynniku sprężystości lub wprowadzając wstępne sprężenie taśm przed ich przyklejeniem. Do analizy obliczeniowej zastosowano nieliniowy model betonu z uwzględnieniem zasady „tension stiffening”.
The Dynamic Behavior of the Electrically Charged Cloud of the Ice Crystals
(Science and Education Publishing, 2014) Wirowski, Artur
The paper includes the derivation of the equation of the two-dimensional, dynamic behavior of electrically charged cloud of ice crystals. A large crystal rotation angles and a continuous distribution of charges on the surface of the crystals are included in deliberations. Finally, possible solutions of model equation are discussed and compared with solutions available in the literature. The resulting model can be used as a mechanical basis for optic models of the atmospheric phenomenon called the “miracle of the sun”.
Dynamic modelling of thin plates made of longitudinally functionally graded material
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2012) Wirowski, Artur
Subject of this paper are thin plates with characteristic geometry: periodic in one direction and smoothly varying along another. The aim of the contribution is to formulate and investigate an averaged model describing the vibrations of this plate. Modelling procedure is based on the tolerance averaging technique. We are to analyze the plate in rectangular and polar coordinate systems.