Przeglądaj {{ collection }} wg Autor "Zaborski, Marian"

Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4

Modified and unmodified zinc oxide as coagent in elastomer compounds
(Institute of Inorganic Chemical Technology Technical University of Szczecin, 2014) Kołodziejczak-Radzimska, Agnieszka; Jesionowski, Teofil; Maciejewska, Magdalena; Zaborski, Marian
The aim of this work was to study the activity of unmodifi ed and modifi ed ZnO in the peroxide crosslinking of hydrogenated acrylonitrile-butadiene elastomer (HNBR) and ethylene-propylene copolymer (EPM). In the first step, zinc oxide was obtained by emulsion precipitation. Maleic acid was introduced onto the surface of ZnO using an in situ method. The unmodifi ed and modifi ed zinc oxide was characterized using dispersive and morphological analysis, BET surface area analysis, and elemental, spectroscopic and thermal analysis. In the second stage of the research, the ZnO/MA systems were incorporated into the structure of elastomer compounds improving the kinetic and mechanical properties of vulcanizates. The proposed modifi cation method had a favorable effect on the physicochemical properties of the zinc oxide and on the kinetic and mechanical properties of the vulcanizates. This study demonstrated that modifi cation of zinc oxide by maleic acid is a promising technique.
Otrzymywanie i modyfikacja właściwości nowych elektroprzewodzących warstw polimerowych i kompozytów
(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2008) Strzelec, Krzysztof; Zaborski, Marian
Opracowano i scharakteryzowano dwie odmienne grupy przewodzących materiałów powłokowych opartych na polimerach zawierających ugrupowania triaryloaminowe oraz kompozytach epoksydowoaluminiowych sieciowanych politiouretanami. I. Nowe polimery o właściwościach przewodnictwa dziurowego, oparte na ugrupowaniach triaryloaminowych, otrzymano z użyciem czterech niezależnych metod syntezy, otrzymując materiały o dobrej przetwarzalności do postaci cienkich filmów. Warunki reakcji tych procesów zoptymalizowano w kierunku otrzymywania liniowych polimerów o wysokim ciężarze cząsteczkowym. Wszystkie polimery były rozpuszczalne w typowych rozpuszczalnikach organicznych, co pozwalało na formowanie homogenicznych, wysoce przezroczystych, cienkich filmów o doskonałej stabilności termicznej i morfologicznej. Badania właściwości elektrochemicznych i optycznych nie wykazały większych zmian struktury elektronowej ugrupowania trifenyloaminowego po jego wprowadzeniu do łańcucha polimeru. Reaktywność aldehydów w reakcji kondensacji z 4-metylotrifenyloaminą (MTPA) była uzależniona od właściwości donorowo/akceptorowych podstawników w pierścieniu fenylowym pochodnych benzaldehydu, a reakcja zachodziła wyłącznie w pozycji para MTPA. Zastosowana procedura utleniania i domieszkowania umożliwiła podwyższenie ich niskiego przewodnictwa do poziomu materiałów półprzewodnikowych. Kopolimery otrzymane w reakcji utleniającego sprzęgania monomerów arenowych z 4-metylotrifenyloaminą posiadały zdolność transportu zarówno ładunku dodatniego jak i elektronów, wymaganą w wysoce wydajnych urządzeniach elektroluminescencyjnych. Wykazano, iż poprzez wprowadzenie odpowiedniego ugrupowania arenowego do łańcucha polimeru, można kontrolować kolor emitowanego światła. W reakcji kopolimeryzacji para-podstawionej N,N,N,N'-tetrafenylobenzydyny (TPD) z 1,4-diwinylobenzenem (DVB), katalizowanej kwasem p-toluenosulfonowym, połączenie pomiędzy ugrupowaniami TPD i DVB miało miejsce w pozycji para pierścienia fenylowego oraz w pozycji meta grupy tolilowej TPD, podczas gdy zastosowanie kwasów Lewisa pozwalało uzyskać polimery połączone wyłącznie w pozycji para pierścienia fenylowego. Dzięki doskonałemu przewodnictwu ładunku dodatniego, polimery te wykorzystane zostały do budowy dwuwarstwowych diod elektroluminescencyjnych posiadających wysoką luminancję i niskie napięcie załączania. Udowodniono, że duże podstawniki alkilowe dezaktywują pozycję meta grupy alkilofenylowej i ograniczają powstawanie rozgałęzionych i usieciowanych polimerów w reakcji Friedela-Craftsa N,N'-bis(4-alkilofenylo)-N,N'-difenylobenzydyny z serią dichlorków zawierających ugrupowania aromatyczne. Luminancja dla jednowarstwowych diod elektroluminescencyjnych była obserwowana wyłącznie dla polimerów z ugrupowaniem antracenowym z uwagi na charakterystyczną dla tego materiału zdolność do transportu zarówno dziurowego jak i elektronowego. II. Otrzymano i scharakteryzowano właściwości powłokowe elektroprzewodzących kompozytów epoksydowo-aluminiowych sieciowanych przy pomocy nowego typu utwardzaczy politiouretanowych. Znaczne różnice progu perkolacji w stosunku do układów opartych na standardowych utwardzaczach aminowych, związane były z odmiennymi poziomami dyspersji cząstek metalu w matrycy żywicy. Pomiary udarności i adhezji oraz testy przewodnictwa wykazały, iż warunki sieciowania w znacznym stopniu determinują właściwości kompozytów epoksydowych utwardzanych politiouretanami. Charakterystyka właściwości powłokowych nienapełnionych żywic oraz kompozytów wykazała, iż utwardzacz politiouretanowy wyraźnie poprawia większość z nich, w porównaniu do standardowych kompozycji epoksydowych. Utwardzacze politiouretanowe otrzymane w oparciu o małocząsteczkowy dimerkaptan, wykazywały wysoką aktywność sieciowania żywic epoksydowych w warunkach niskotemperaturowych. Zwiększona liczba ugrupowań polarnych w kompozycjach powłokowych zawierających politiouretany decydowała o wysokiej adhezji żywicy do powierzchni metalowych i przyczyniała się do poprawy odporności chemicznej powłok.
Profesor dr hab. inż. Ludomir Ślusarski
(Wydział Chemiczny, Politechnika Łódzka, 2020-2021) Zaborski, Marian
Zielona chemia
(Polska Akademia Nauk, Oddział w Łodzi, 2005) Paryjczak, Tadeusz; Lewicki, Andrzej; Zaborski, Marian; Świątkowski, Andrzej