Witamy w Repozytorium PŁ
Repozytorium Politechniki Łódzkiej gromadzi, archiwizuje oraz udostępnia w postaci pełnotekstowej dorobek naukowy pracowników PŁ.
Repozytorium zawiera przede wszystkim artykuły naukowe, książki, monografie, materiały konferencyjne oraz referaty, powstałe jako wynik procesów badawczych i dydaktycznych prowadzonych przez Politechnikę Łódzką.
Zbiory w DSpace
Przeszukaj kolekcje
Najnowsze publikacje
Item type:Pozycja, Functional Electroconductive Coatings Obtained by Magnetron Sputtering Technology For Applications in Smart TEXTILE(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2025) Nowak, Iwona; Januszkiewicz, ŁukaszIn this paper, the metallic layers in the form of electrically conductive tracks were created on polymeric substrates, including textile substrates such as woven fabric, knitted fabric and nonwoven fabrics, using the Physical Vapor Deposition method known as magnetron sputtering. The layer deposition process was carried out under high vacuum conditions in a Classic 500 Pfeiffer Vacuum sputtering chamber. After the deposition process, the electrical conductivity of the produced coatings was examined, and subsequently, the samples underwent usability tests. The materials produced in this way can be used as components of wearable electronics. The use of magnetron sputtering enables precise and, importantly, repeatable deposition of thin layers even on textile surfaces that are challenging to coat which may be significant for the further development of advanced wearable electronics technologies and smart materials.Item type:Pozycja, Potencjał aplikacyjny nowego kopoliestru chityny(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2025) Bednarowicz, Anna; Tarzyńska, Nina; Szparaga, Grzegorz; Pabjańczyk-Wlazło, EwelinaCelem pracy było otrzymanie nowego kopoliestru chityny – butyrylo-bursztynochityny (BSC) – oraz ocena jego właściwości w zależności od składu mieszaniny reakcyjnej i zastosowanej metody przetwarzania. Uzyskany polimer formowano w cztery różne postacie: folie, włókna z roztworu na mokro, mikrowłókna formowane w polu elektrostatycznym oraz struktury porowate wytworzone metodą salt-leachingu. Charakterystyka obejmowała analizę morfologii (SEM), badania właściwości mechanicznych, ocenę parametrów powierzchniowych i sorpcyjnych, a także aktywności antybakteryjnej i cytotoksyczności. Stwierdzono, że folie z BSC wykazują charakter hydrofilowy, którego intensywność zależy od udziału grup pochodzących od bezwodnika bursztynowego; nie przejawiają one własnej aktywności przeciwdrobnoustrojowej i nie wpływają negatywnie na żywotność keratynocytów. Włókna formowane z roztworu na mokro charakteryzowały się niską wytrzymałością i niewielkim wydłużeniem, co ogranicza możliwości ich przetwarzania klasycznymi technikami włókienniczymi. Z kolei elektroprzędzenie umożliwiło uzyskanie mikrowłókien o średnicach 0,5–1,0 μm, tworzących porowate maty o dużej powierzchni właściwej. Struktury porowate, uzyskane metodą salt-leachingu wykazywały wysoką chłonność, zależną od ilości porogenu i składu kopolimeru. Wyniki badań potwierdziły, że BSC jest materiałem o regulowanych właściwościach, który może znaleźć potencjalne zastosowanie w rolnictwie, zwłaszcza jako nośnik agrochemikaliów, materiał poprawiający retencję wodną gleb oraz bioadsorbent w gospodarce wodnej. Ponadto brak cytotoksyczności oraz możliwość kontrolowania hydrofilowości sprawiają, że kopolimer ten ma potencjał zastosowania w biomedycynie, na przykład w materiałach opatrunkowych i nośnikach leków.Item type:Pozycja, Zastosowanie alginianu amonu w procesie formowania włókien alginianowych metodą z roztworu na mokro(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2025) Tarzyńska, Nina; Bednarowicz, Anna; Pabjańczyk-Wlazło, Ewelina; Szparaga, GrzegorzAlginiany to naturalne polisacharydy pozyskiwane głównie z brunatnic, które od dawna znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu dzięki swoim właściwościom żelującym, biokompatybilności i biodegradowalności. Szczególną uwagę zwraca ich rola w medycynie, gdzie włókna alginianowe mogą pełnić funkcję surowca do produkcji materiałów opatrunkowych wspomagających proces gojenia ran. Tradycyjnie do wytwarzania włókien alginianowych stosuje się roztwory przędzalnicze alginianu sodu, jednak ograniczeniem ich zastosowania jest niska wydajność procesu wynikająca z konieczności stosowania roztworów o stosunkowo niskim stężeniu. Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania alginianu amonu jako alternatywy dla alginianu sodu w procesie formowania włókien metodą z roztworu na mokro. Roztwory przędzalnicze alginianu amonu charakteryzowały się korzystnymi właściwościami reologicznymi, umożliwiającymi zastosowanie istotnie wyższych stężeń polimeru, nawet do 20% zawartości polimeru, co przekłada się na poprawę efektywności procesu. Włókna z alginianu wapnia otrzymane z tych roztworów spełniały kryterium minimalnej wytrzymałości niezbędnej do dalszego przetwarzania. Analiza mikroskopowa SEM potwierdziła możliwość uzyskania włókien o gładkiej powierzchni i ograniczonej liczbie defektów. Ich właściwości sorpcyjne pozostają na poziomie porównywalnym z danymi literaturowymi dla włókien z alginianu sodu i materiałów komercyjnych. Uzyskane wyniki dowodzą, że alginian amonu stanowi obiecujący surowiec do produkcji włókien alginianowych metodą z roztworu na mokro. Włókna te mogą znaleźć zastosowanie w nowoczesnych technologiach włókienniczych i biomedycznych, zwłaszcza w produkcji materiałów opatrunkowych.Item type:Pozycja, Eksperyment vs symulacja: analiza modeli geometrycznych oczka w kontekście predykcji parametrów dzianiny kolumienkowej w programie ProCAD warpknit(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2025) Pieklak, KatarzynaNa parametry użytkowe dzianiny kolumienkowej istotny wpływ ma jej budowa geometryczna. W zależności od liczby splotów składowych, konfiguracji tychże splotów dla poszczególnych grzebieni igielnicowych, a także w kontekście zmiennych ustawień techniczno-technologicznych, właściwości wytwarzanego wyrobu będą się zmieniać. Kluczowe znaczenie odgrywają również parametry osnowy, z której końcowy produkt jest wytwarzany. Odnosi się to nie tylko do rodzaju użytego surowca, ale także do warunków technologicznych procesu przygotowania osnowy, to jest parametrów zadawanych przy przewijaniu przędzy w procesie przygotowywania nawojów osnowowych, czy w dalszej kolejności w cyklu snucia. Parametry techniczne wyrobu, zadawane na etapie dziania na maszynie osnowowej, ulegają modyfikacji w procesie relaksacji na skutek oddziaływania sił wewnętrznych występujących w nitkach. W celu określenia właściwości dzianin prowadzone są badania eksperymentalne na próbach rzeczywistych, jednakże jest to proces wysoce czaso- i kosztochłonny. Dlatego też, aby ograniczyć zasoby potrzebne do realizacji założonego projektu istotnym jest możliwość predykcji jak największej liczby właściwości już na etapie projektowania dzianiny, wykorzystując w tym celu modele budowy oczka dziewiarskiego wraz z zaawansowanymi systemami CAD/CAM projektowania i modelowania dzianych struktur kolumienkowych w celu uzyskania realistycznych wartości odpowiadających wynikom eksperymentu.Item type:Pozycja, Uniwersalny język i translator równań PDAE do równoważnych modeli obwodowych oraz języków opisu sprzętu dedykowany do wielodomenowego modelowania nowoczesnych struktur półprzewodnikowych(Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2025) Zubert, MariuszMonografia przedstawia innowacyjne podejście do modelowania i symulacji zjawisk fizycznych w nowoczesnych strukturach półprzewodnikowych, z uwzględnieniem złożonych interakcji wielodomenowych i wielowymiarowych. Zaproponowana koncepcja opiera się na rozszerzonej metodzie różnic skończonych, dostosowanej do nieregularnych siatek węzłowych, umożliwiającej precyzyjną aproksymację operatorów różniczkowych wyższych rzędów w przestrzeniach 1D, 2D i 3D. Opracowane algorytmy minimalizacji błędów aproksymacji, optymalnego doboru struktur połączeń gwiazdowych oraz poprawy kondycjonowania układów równań algebraicznych zapewniają zwiększoną dokładność oraz stabilność numeryczną obliczeń, umożliwiając efektywne modelowanie i odwzorowanie sprzężeń elektrotermicznych oraz innych zjawisk dominujących w układach elektronicznych, mikroelektromechanicznych (MEMS) i strukturach hybrydowych. W ramach przeprowadzonych badań opracowano uniwersalny język opisu modeli, oparty na formalizmie równań różniczkowo-algebraicznych cząstkowych (PDAE) oraz równań różniczkowo-algebraicznych (DAE), umożliwiający jednoznaczny, strukturalny zapis równań oraz ich automatyczną translację do środowisk symulacyjnych HDL-A, SPICE i Wolfram Mathematica. Język ten zaimplementowano w autorskim systemie RESCUER, pełniącym funkcję translatora modeli wielodomenowych do reprezentacji obwodowej. Opracowany system umożliwia modelowanie zjawisk o parametrach rozłożonych nie tylko w mikroelektronice, lecz także w obszarach energetyki, chemii, metalurgii oraz inżynierii środowiska. Proponowana metodologia łączy zalety metod różnicowych i elementów skończonych, oferując wysoką dokładność, elastyczność i możliwość generacji zredukowanych modeli numerycznych. Stanowi ona podstawę tworzenia nowej klasy narzędzi wspomagających projektowanie mikrosystemów półprzewodnikowych oraz symulację zjawisk wielofizycznych w układach o wysokim stopniu integracji.